Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας στην επιτυχημένη σειρά της Ξένης Κλασικής Λογοτεχνίας το μυθιστόρημα Λογική και ευαισθησία της Τζέιν Όστεν, σε νέα μετάφραση της Αργυρώς Μαντόγλου.
Δυναμική και παρορμητική, η Μαριάν Ντάσγουντ είναι το ακριβώς αντίθετο από τη συγκρατημένη και συνετή αδελφή της, Έλινορ. Έτσι, όταν η Μαριάν ερωτεύεται τον εντυπωσιακό αλλά επιπόλαιο Τζον Γουίλομπι, αγνοεί την προειδοποίηση της αδελφής της για αυτοσυγκράτηση και υπομονή.
Η Έλινορ, αντίθετα, αντιμετωπίζει στωικά την απόφαση του αγαπημένου της να την εγκαταλείψει και παλεύει να κρύψει τη δική της ερωτική απογοήτευση, ακόμα και από τους οικείους της.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μέσα από την εμπειρία του έρωτα και την απειλή της απώλειάς του, οι δύο αδελφές μαθαίνουν πως η λογική πρέπει να συνδυαστεί με την ευαισθησία και το συναίσθημα, προκειμένου να επιτευχθεί η προσωπική ευτυχία σε μια κοινωνία όπου το χρήμα και η κοινωνική θέση κυβερνούν και ορίζουν ακόμα και τη μοίρα της αγάπης.
Στο μυθιστόρημα Λογική και ευαισθησία η Τζέιν Όστεν διερευνά τις επιλογές των γυναικών σε μια κοινωνία άκαμπτη, όπου η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτώνται από την επιλογή του συζύγου.
Με υπόγεια ειρωνεία και ανεπαίσθητο σαρκασμό, η συγγραφέας αποκαλύπτει την υποκρισία που διέπει την αριστοκρατία και τα ήθη της Αγγλίας εκείνης της εποχής, περιγράφοντας τον αγώνα των δύο τόσο διαφορετικών αδελφών να ζήσουν με αξιοπρέπεια, χωρίς να απαρνηθούν την ανθρωπιά και τα αισθήματά τους.
Το βιβλίο δημοσιεύτηκε το 1811. Πρόκειται για το πρώτο έργο της συγγραφέως, το οποίο κυκλοφόρησε ανώνυμα όταν ήταν ήδη 36 ετών. Το μυθιστόρημα παραμένει έως σήμερα μια συγκινητική επίκαιρη ιστορία, καθώς τα θέματα που πραγματεύεται εξακολουθούν να ταλανίζουν τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν χωρίς να εξορίσουν τα συναισθήματά τους. Το 1995 ο σκηνοθέτης Ανγκ Λι μετέφερε με αριστουργηματικό τρόπο το βιβλίο στον κινηματογράφο με πρωταγωνίστριες τις Έμμα Τόμσον και Κέιτ Γουίνσλετ.
Η Τζέιν Όστεν, από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Μ. Βρετανίας, γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1775 στο Στίβεντον, ένα χωριουδάκι της κομητείας του Χάμσαϊρ, και πέθανε στις 18 Ιουλίου 1817 στο Γουίντσεστερ. Ήταν το έβδομο παιδί του αγγλικανού εφημέριου και δασκάλου της ενορίας Τζορτζ Όστεν. Ο πατέρας της ήταν αυτός που τη δίδαξε και της εμφύσησε την αγάπη για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία.
Άρχισε να γράφει στην εφηβεία, όμως τα έργα της άργησαν να εκδοθούν. Είχε ταλέντο και απαράμιλλη δεξιοτεχνία στη δημιουργία ολοκληρωμένων και πειστικών ηρώων. Παράλληλα, τα μυθιστορήματά της χαρακτηρίζονται από τη διεισδυτική ματιά της στο κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής, ενώ η κριτική που ασκεί είναι διανθισμένη με λεπτή ειρωνεία και διακριτική αίσθηση του χιούμορ.
Κατά τη διάρκεια της ζωής της εκδόθηκαν τέσσερα μυθιστορήματα: Λογική και ευαισθησία (1811), Υπερηφάνεια και προκατάληψη (1813), Μάνσφιλντ Παρκ (1814) και Έμμα (1815). Δύο ακόμα βιβλία, Το Αβαείο του Νορθάνγκερ και οι Επιρροές, κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό της, το 1818, ενώ άφησε ανολοκλήρωτο το μυθιστόρημά της με τον τίτλο Σάντιτον.
Η Τέσυ Μπάιλα γράφει κριτική για το βιβλίο.