Το βιογραφικό ντοκιμαντέρ της Αλεξάνδρας Άνθονυ, Lost in the bewilderness, κυκλοφορεί στους κινηματογράφους την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017 από την New Star.
Σύνοψη
Το «LOST IN THE BEWILDERNESS» είναι μια μοντέρνα εκδοχή αρχαιοελληνικού μύθου – ένα ντοκιμαντέρ για τον ξάδερφο της σκηνοθέτιδας, τον Λουκά, ο οποίος απήχθη σε ηλικία 5 ετών από την Ελλάδα, και βρέθηκε λίγο πριν τα 16α γενέθλιά του στις ΗΠΑ. Πρόκειται για εξιστόρηση μιας γονικής απαγωγής με διεθνείς διαστάσεις, γυρισμένη κατά τη διάρκεια είκοσι πέντε χρόνων. Καταγράφει την πορεία του Λουκά από την ενηλικίωση και ωρίμανση του, και κορυφώνεται με μια έκπληξη στο τέλος.
Δεν είναι μόνο μια αστυνομική ιστορία αλλά και μια ανασκόπηση της παιδικής ηλικίας, μια επιβεβαίωση πως η θεματολογία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και τραγωδίας, που τοποθετούν την οικογένεια στο επίκεντρο, είναι πάντα επίκαιρη στο σύγχρονο κόσμο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Λίγα λόγια για την ταινία
Δεν έχουν όλα τα home video τα στοιχεία μιας σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας. Το οικογενειακό, ντοκιμαντέρ της Ελληνοαμερικανίδας Αλεξάνδρας Ανθονυ «Lost in the Bewilderness» το οποίο απέσπασε θερμές κριτικές στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, αφηγείται την ιστορία ενός χαμένου ήρωα που ύστερα από πολλές περιπέτειες επιστρέφει στον θρόνο της πατρογονικής εστίας.
Η ιστορία ξεκινά στις αρχές του ’70, στη μονοκατοικία της οικογένειας Ψυχοπαιδοπούλου στη Νέα Σμύρνη. Με το που έρχεται στον κόσμο ο ξάδερφος της σκηνοθέτιδος, ο Λουκάς, γίνεται το απόλυτο κέντρο της προσοχής, όπως «αρμόζει» σε κάθε πρωτότοκο αρσενικό. Μέχρι που στα πέμπτα του γενέθλια, οι γονείς του Λουκά χωρίζουν.
Κάπου εκεί, η ταινία μετατρέπεται από κολάζ Super-8 αναμνήσεων σε κάτι πολύ πιο σκοτεινό. Μια μέρα η μητέρα, Αθηνά, εξαφανίζεται μαζί με το παιδί, ρίχνοντας την οικογένεια των Ψυχοπαιδόπουλων σε μια κατάσταση απελπισίας και πένθους. Κάθε προσπάθεια εντοπισμού τους πέφτει στο κενό.
Ακόμη και η Ιντερπόλ εμπλέκεται στην αναζήτηση, αλλά θα χρειαστεί να περάσουν έντεκα χρόνια για να έρθει σε επαφή η μητέρα του αγοριού με τον πατέρα, ο οποίος ζητάει να πάρει πίσω το αγόρι. Ο Λουκάς δεν μιλάει ελληνικά. Μαθαίνει για την κληρονομιά του, μόλις δύο μήνες πριν από την επιστροφή στην οικογένεια, που εδώ και χρόνια ζει με την ελπίδα να τον δει ξανά. Τον βλέπουμε να επιστρέφει στο σπίτι του πατέρα του για να ξεκινάει μια νέα ζωή.
Μέχρι που 11 χρόνια μετά την απαγωγή, ένα τηλεφώνημα από το Maryland της Αμερικής δίνει νέα τροπή στο δράμα. Είναι η Αθηνά, που καλεί τον πρώην άντρα της Ορέστη να πάρει τον 16χρονο πια Λουκά από τα χέρια της. «Με το που εντοπίστηκε το αγόρι, είπα στον εαυτό μου: “Πάρε την κάμερα και πήγαινε”», περιγράφει η Άνθονυ.
Αποκαλυπτική έως διασκεδαστική γίνεται η ιστορία ενός αγοριού που έχει απαχθεί από την μητέρα του στα πέντε του χρόνια, για να επιστρέψει στον πατέρα του στην Ελλάδα όταν είναι πια δεκαέξι. Μια απροσδόκητη συστροφή της μοίρας που εισάγει η σκηνοθέτης, με πλάνα που γυρίστηκαν πολλά χρόνια πριν την αφετηρία ενός συναρπαστικού ταξιδιού που κανείς δεν ήξερε πώς θα καταλήξει.
Είναι μια αληθινή ιστορία που ήταν αρκετή για να αποτελέσει τη βάση μιας συναρπαστικής ταινίας που ισορροπεί μεταξύ της αστυνομίας και της ίντριγκας, μιας βίαιης ενηλικίωσης για τον Λουκά και την οικογένειά του. Το υλικό που χρησιμοποιείται είναι της εποχής του. Ξεκινά με το Super 8 φιλμ, και καταλήγει στη σημερινή ψηφιακή εποχή.
Ξεκινά με το Super 8 φιλμ, και καταλήγει στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Η 30χρονη αφήγηση κάνει το πέρασμα του χρόνου πιο απτό, πολλαπλασιάζοντας τον ενθουσιασμό και το άγχος, δίνοντας έμφαση να περάσει η εμπειρία μέσα από τα μάτια του θεατή. Ο αφοπλισμός και ξεκαρδιστικός τρόπος που οι παλαιότεροι συγγενείς χαιρετίζουν τον έφηβο πια Λουκά, όταν αυτός επιστρέφει στο σπίτι του, η θλίψη στα μάτια του, ενώ προσπαθούσε να θυμηθεί κάτι από τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα, η αγωνία για το αν ή όχι ο ίδιος είναι ζωντανός. Η σκηνοθέτιδα της ταινίας έχει την ικανότητα με ένα ελαφρύ και διασκεδαστικό τρόπο, να συνδέει την ιστορία της οικογένειάς της με την αρχαία ελληνική μυθολογία και κλασική τραγωδία και τη σύγχρονη Ελλάδα. Δεν επικεντρώνεται τόσο πολύ στο εγγενές δράμα της ιστορίας, αλλά μάλλον προτιμά τις περιπτώσεις εκείνες που οι άνθρωποι επικοινωνούν με το βλέμμα τους, για τα συναισθήματα, τους φόβους και οι αγωνίες τους , προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν το άγνωστο και να γεμίσουν το κενό μιας ζωής που διακόπηκε.
Η αφηγηματική της δεινότητα είναι έκδηλη από τα πρώτα πλάνα. Η ταινία απογειώνεται χάρη στο δυνατό μοντάζ, την ξεκάθαρη δομή της αλλά και την καθηλωτική αφήγηση της ίδιας της σκηνοθέτιδος. Οι παραλληλισμοί με την αρχαιοελληνική μυθολογία συμπληρώνουν μια απίθανη ιστορία αλλά και μια εξαίσια καταγραφή της μεταπολιτευτικής Ελλάδας που περνά μπροστά από τα μάτια μας με μοναδική ακρίβεια. Αυτή η αστεία, ανήσυχη και βαθιά συγκινητική ταινία αφιερωμένη με αγάπη σε όλους όσους ένοιωσαν έστω και μια φορά να χάνονται στο «to bewilderness», το πουθενά! Φαίνεται αδύνατο να παρακολουθήσει κάποιος την ταινία χωρίς να ανακατευτούν οι αναμνήσεις με ένα θετικό τρόπο απελευθέρωσης.
Η ιστορία πίσω από την ταινία
Ο Λουκάς ήταν ένα αγόρι 5 χρονών όταν εξαφανίστηκε από το σπίτι του στην Ελλάδα. Θα έπρεπε να περάσουν 11 χρόνια για να βρεθεί ξανά: Σε ηλικία 16 ετών, μετά από τόσο καιρό σιωπής και μυστηρίου, ο πατέρας του, Ορέστης, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από την πρώην του γυναίκα, Αθηνά: «Έχω το γιο σου. Ζούμε στο Λόρελ του Μέριλαντ. Τον θέλεις πίσω;…»
Ήταν το 1984 όταν ο Ορέστης πήρε το αεροπλάνο να πάει στην Αμερική για να ξαναδεί μετά από τόσα χρόνια το παιδί του. Η ξαδέλφη του Λουκά, η νεαρή σκηνοθέτης, τότε Αλεξάνδρα Άνθονυ, βρισκόταν στη Βοστόνη και ζούσε από κοντά τον παλμό των τραγικών γεγονότων. «΄Αρπαξα μια Super – 8 κάμερα και πήγαμε να βρούμε τον Λουκά…»
Αποτέλεσμα της απόφασής της αυτής είναι το ότι η περίφημη υπόθεση γονικής απαγωγής του Λουκά που πήρε διεθνείς διαστάσεις να βρεθεί στο επίκεντρο του βραβευμένου ντοκιμαντέρ «Lost in the Bewilderness». Τα γυρίσματα μπορεί να ξεκίνησαν το 1984, διήρκεσαν, όμως, 25 χρόνια, αφού ως ανεξάρτητη παραγωγός, η Αλεξάνδρα Άνθονυ είχε την ευχέρεια να συνεχίζει το γύρισμα για όσο διάστημα ήθελε. Να γιατί στην ταινία βλέπουμε τον Λουκά να μεγαλώνει μπροστά στα μάτια μας.
Ο τίτλος
«Ο τίτλος προέρχεται από λάθος στα αγγλικά της Ελληνίδας μητέρας μου», μας λέει η Αλεξάνδρα Άνθονυ. «Συνδυάζει δύο φράσεις για να βγει μια καινούργια, που, όμως, δεν υπάρχει στην αγγλική γλώσσα. Τη λέξη αυτή, όμως, από παιδί τη βρήκα αστεία και αργότερα ποιητική και σχετική με την ταινία. Χαλαρά μεταφρασμένο το “Lost in the Bewilderness” είναι: “Χαμένοι στο πουθενἀ“».
Βιογραφικό Αλεξάνδρας Άνθονυ
Η Αλεξάνδρα Άνθονυ σκηνοθετεί, κινηματογραφεί, επεξεργάζεται, γράφει και διηγείται τα δικά της ανεξάρτητα ντοκιμαντέρ. Έχει εργαστεί ως συντάκτρια για τις βραβευμένες τηλεοπτικές σειρές του αμερικάνικου PBS για είκοσι χρόνια. Επίσης ως ηχολήπτρια έχει βρεθεί στην Αιθιοπία, το Μπαγκλαντές και τη Μογγολία. Διδάσκει κινηματογραφική παραγωγή στο Rhode Island School of Design USA. Δεινή αφηγήτρια. Γεννημένη στη Νότια Καρολίνα των Ηνωμένων Πολιτειών από έλληνες γονείς, η Αλεξάνδρα Άνθονυ πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Αθήνα. Πίσω στην Αμερική, σπούδασε Ιστορία Τέχνης αλλά και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου. «Μεγάλωσα με το αρχαίο δράμα, την ελληνική μυθολογία. Θαυμάζω την ομορφιά τους, αλλά είναι και κομμάτι αυτού που είμαι». Η πρώτη της ταινία «Morning Born Blindly» ολοκληρώθηκε το 1977 και αποτέλεσε τη μεταπτυχιακή εργασία της στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης: ένα εικοσάλεπτο ντοκιμαντέρ για ένα τυφλό ζευγάρι που προετοιμάζεται για το τρίτο του παιδί. Το φιλμ κερδίζει μια σειρά κορυφαίων βραβείων – μεταξύ αυτών και ένα στο σημαντικό Φεστιβάλ Super-8 του Τορόντο. Σύντομα ξεκινά να εργάζεται ως μοντέρ στην ξακουστή (και βραβευμένη) σειρά του PBS Nova «Frontline», προετοιμάζοντας παράλληλα και μια σειρά έκτακτων εκπομπών που προβάλλονται σε εθνικά και διεθνή δίκτυα. Εκεί θα κερδίσει μια σειρά από Emmy και Peabody βραβεία – η ίδια όμως, αναζητώντας και την περιπέτεια, θα βρεθεί ως ηχολήπτρια να συνεργάζεται με ανεξάρτητους κινηματογραφιστές στην Αιθιοπία, το Μπανγκλαντές και τη Μογγολία. Με τον καιρό, οι ταινίες της πήραν μια ακόμα πιο προσωπική στροφή. Ανήκοντας ταυτόχρονα σε δυο πολιτισμούς, η Αλεξάνδρα Άνθονυ δείχνει να νιώθει τόσο παρατηρήτρια όσο και συμμετέχουσα στις ανθρώπινες ιστορίες με τις οποίες επιλέγει να καταπιαστεί.
Αυτή την περίοδο η Άνθονυ ολοκληρώνει την τριλογία ταινιών της με ιστορίες οικογενειών σε κρίση στο επίκεντρό τους. Η πρώτη από αυτές, η βραβευμένη «Yaya», ολοκληρώθηκε το 1984 και παρουσιάστηκε σε φεστιβάλ διεθνώς. Η δε ταινία που μας συγκλόνισε ήταν η δεύτερη! Γιατί η Άνθονυ ήδη ολοκληρώνει το τρίτο φιλμ ονόματι «Τρεις σπόροι ροδιού». Μια αληθινή ανεξάρτητη σκηνοθέτης, η Αλεξάνδρα σκηνοθετεί, οργανώνει την παραγωγή, κινηματογραφεί, ηχογραφεί τους ήχους, μοντάρει και αφηγείται με τη δική της φωνή όλες τις ταινίες της. Η Αλεξάνδρα Άνθονυ βρίσκεται κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα. Πάντα με την κινηματογραφική της κάμερα.
Σκηνοθεσία – σενάριο – αφήγηση – κάμερα – ήχος – επεξεργασία: Αλεξάνδρα Άνθονυ
Διάρκεια: 99΄