Από τις 24 Μαΐου, με οδηγό τον Χάρολντ Πίντερ, διαφορετικές «Φωνές» ενώνονται και πρόκειται να “πλημμυρίσουν” το Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου. Τέσσερα μονόπρακτα του νομπελίστα συγγραφέα, τριάντα χρόνια μετά την πρώτη τους παρουσίαση, μεταφράζονται εκ νέου και συγκροτούν την θεατρική σύνθεση του Μάνου Καρατζογιάννη που φέρνει μαζί στη σκηνή τον Δημήτρη Καταλειφό, την Όλια Λαζαρίδου, την Λουκία Μιχαλοπούλου και το Νίκο Πουρσανίδη.
❝ Παίζουμε οι ίδιοι ηθοποιοί και στα τέσσερα και τσαλαβουτάμε σε περιοχές με θέματα που έχουν να κάνουν με τη μνήμη, τα παιδικά χρόνια, τον έρωτα, την εξουσία❞, αναφέρει χαρακτηριστικά η Λουκία Μιχαλοπούλου η οποία μας μίλησε, λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης, για την διαχρονικότητα της πιντερικής γραφής, την καλλιτεχνική συνύπαρξη με έναν παιδικό της φίλο, καθώς και για μία ενδιαφέρουσα “συνάντηση” την επόμενη σαιζόν στο Θέατρο Εμπορικόν.
– Σύμφωνα με την προσωπική σας οπτική, πού έγκειται η γοητεία της πιντερικής γραφής;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στην διαχρονικότητα της γραφής… Δυστυχώς, λίγες φορές οι άνθρωποι λένε αυτό ακριβώς που θέλουν να πουν. Συνήθως κρύβονται μέσα από λέξεις, οπότε ο λόγος, αντί να συνδέει τα πρόσωπα, τα απομακρύνει.
– Ποια είναι τα βασικά συνδετικά στοιχεία ανάμεσα στα σχετικά άγνωστα μονόπρακτα που συγκροτούν τις «Φωνές», αλλά και ο κεντρικός άξονας στον οποίο στηρίζεται η σκηνική σύνθεση που θα δούμε;
Παίζουμε οι ίδιοι ηθοποιοί και στα τέσσερα και τσαλαβουτάμε σε περιοχές με θέματα που έχουν να κάνουν με τη μνήμη, τα παιδικά χρόνια, τον έρωτα, την εξουσία.
– Θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο και για τον δικό σας ρόλο σε αυτή;
Δεν μπορώ να μιλήσω για ρόλο. Μπορώ, όμως, να σας πω ότι ασχολούμαι με την γυναίκα που η μοναξιά ενός γάμου την οδηγεί στην αμηχανία , στην σκληρότητα και ίσως σε μια συμφιλίωση γι’ αυτό που δεν αλλάζει.
– Πώς θα χαρακτηρίζατε την καλλιτεχνική σας συνύπαρξη με τον σκηνοθέτη-ηθοποιό Μάνο Καρατζογιάννη, καθώς και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς της παράστασης, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικές υποκριτικές γενιές;
Ο Μάνος είναι παιδικός μου φίλος και βρίσκομαι σε αυτή την δουλειά για να στηρίξω την προσπάθειά του. Με τον Δημήτρη Καταλειφό έχω δουλέψει πολλές φορές κι έχουμε μια κοινή γλώσσα. Η ‘Ολια Λαζαρίδου κι ο Νίκος Πουρσανίδης είναι σημαντικοί ηθοποιοί. Μακάρι να καταφέρουμε να συναντηθούμε σκηνικά και να ανταλλάξουμε κάτι.
– Στη καλλιτεχνική σας διαδρομή έως τώρα – η οποία περιλαμβάνει σημαντικά βραβεία, σπουδαίες συνεργασίες και ρόλους – τί είναι αυτό που κουβαλάτε ως εφόδιο και σκέψη το οποίο σας κάνει να συνεχίζετε;
Από μικρή με συνόδευε μια ιδιόρρυθμη πίστη. Ένα δόσιμο σχεδόν ιεραποστολικό. Μετά την συνάντηση μου με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη είδα την χρησιμότητα του παιχνιδιού στη σκηνή, το να ανασαίνεις στη σκηνή με ελευθερία και κέφι. Αυτό λοιπόν, να μην χάσω το κέφι μου να παίζω. Αυτό κρατάω.
– Επιστρέφοντας στο θέμα της παράστασης, και σε πιο προσωπικό επίπεδο, τί είδους σχέση θα λέγατε ότι έχετε με τον χρόνο που φεύγει; Νοσταλγείτε κάποια περασμένη εποχή ή διατηρείτε κάποια απόσταση από το παρελθόν;
Συνήθως με απασχολεί ο χρόνος που έρχεται. Το παρελθόν το χρησιμοποιώ περισσότερο όταν δουλεύω τους ρόλους. Άλλωστε το παρελθόν μας το κουβαλάμε ερήμην μας. Είμαστε εμείς, οι πράξεις και οι επιθυμίες μας. Δεν νοσταλγώ. Καμία φορά αγχώνομαι μην χάσω χρόνο, μην αναλωθώ σε πράγματα που δεν αγαπάω.
– Σας φοβίζει το αβέβαιο μέλλον;
Δεν με φοβίζει. Μόνο η αρρώστια με φοβίζει. ‘Όλα αντιμετωπίζονται με υπομονή και πίστη.
– Εάν μπορούσατε να συμπυκνώσετε μέσα σε λίγες φράσεις το στίγμα που αφήνουν μέσα σας οι «Φωνές», ποιες θα ήταν αυτές;
Μια δοκιμή σε θραύσματα- κείμενα του Πίντερ, άλλες φορές με ξεκουφαίνουν και άλλες ούτε που τις ακούω… Λίγο πριν το καλοκαίρι…
– Μετά τις «Φωνές», υπάρχουν καλλιτεχνικά σχέδια για τη συνέχεια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Το «Skylight» του David Ηare μαζί με τον Δημήτρη Καταλειφό, σε σκηνοθεσία του Κωνασταντίνου Μαρκουλάκη στο θέατρο Εμπορικόν. Είναι μια συνάντηση που πιστεύω και σε ένα έργο που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Ανυπομονώ!
Πληροφορίες παράστασης: Φωνές, του Χάρολντ Πίντερ στο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου | 24 Μαΐου – 11 Ιουνίου 2017