Οι ζωές των ανθρώπων που είναι μόνοι, έχουν χρώματα μουντά σαν το γκρι του Μπιλ και το καφέ της Λου. Έχουν σιωπές κι έτσι ανοίγουν την τηλεόραση να ακούγονται από μέσα τα στρουμφάκια κι έχουν και πολλή σοκολάτα, για να εξισορροπούν την πίκρα που τους αφήνει το περιθώριο που τους έχουν στριμώξει. Για καλή μας τύχη μέσα σε αυτούς τους μουντούς και μοναχικούς κόσμους εμφανίζονται οι φίλοι. Όσο διαφορετικοί κι αν είναι, όσοι μακριά κι αν βρίσκονται, όσα κι αν μας χωρίζουν από αυτούς, ευτυχώς υπάρχουν εκείνοι οι ευλογημένοι άνθρωποι που μας αλλάζουν τη ζωή.
Διανύοντας λοιπόν την περασμένη “σκουρόχρωμη” για πολλούς χρονιά, βρισκόμουν εκεί στο τετράγωνο μου ως Λου, με μόνη μου συντροφιά έναν ψεύτικο κόκκορα. Δεν έβλεπα για πολλή ώρα κανένα από τα παιδιά, μονάχα τους άκουγα και τους ζήλευα λίγο γιατί εκείνοι ήταν πιο τυχεροί. Βρίσκονταν μεν σε διαφορετικούς χώρους, αλλά τουλάχιστον μοιράζονταν τον ίδιο όροφο. Τρεις χώροι, τρεις κόσμοι, τρεις ζωές που τέμνονται χωρίς να διασταυρώνονται.
Μέσα σε αυτή τη χρονιά που πέρασε, από όταν άρχισαν οι πρόβες μας μέχρι το τέλος των παραστάσεων της πρώτης μας σεζόν, ζήσαμε σχεδόν ότι κι οι ήρωές μας… απώλειες, χωρισμούς, χαρές, καλές μέρες, κακές μέρες… Και είχαμε πράγματι ξεκινήσει ο καθένας μόνος του στο δωμάτιο του, αλλά είχαμε καταφέρει στο τέλος να συναντηθούμε.
Μέσα σε έναν κόσμο ενηλίκων γεμάτο ευαίσθητα ερωτήματα, αν ένα από αυτά είναι το τι σημαίνει η φιλία, θα απαντούσα ως εξής: Σημαίνει να σκέφτεσαι το νευρικό γέλιο που πιάνει τον Βασίλη με μια καινούρια ατάκα, τον Στέλιο να φωνάζει την αστυνομία θεάτρου, το τσιγάρο του με την Έφη νωρίς το απόγευμα, τη Μαρία που προσπαθεί να βρει μαζί με μένα τη σωστή αναλογία χαλικιού και σπετσάτου, τον Γιάννη με τα ταϊράπ κι ένα χαμόγελο ακόμα κι αν βρέχει, τον Δημήτρη που έρχεται πρώτος πίσω στα καμαρίνια μετά από κάθε παράσταση… Αυτές οι στιγμές είναι για μένα ό,τι ακριβώς είναι και το «Μπιλ και Λου». Ένα παραμύθι για τη φιλία και η ελπίδα πως κάποια μέρα οι ζωές μας θα συναντηθούν ξανά και θα καταφέρουμε όπως και οι ήρωές μας, να μοιραστούμε λίγο ζαχαρούχο γάλα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Info:Η Λυδία Τζανουδάκη είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Ωδείου Αθηνών και του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, το Skrow Theatre, το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, το Θέατρο του Νέου Κόσμου κ.ά. Αυτή την περίοδο εμφανίζεται στην παιδική παράσταση «Σιμιγδαλένιος» του Εθνικού Θεάτρου και στο «Μπιλ και Λου» στο Skrow Theatre.
Φωτογραφία: ©Δομνίκη Μητροπούλου