Εσείς, γνωρίζετε στρατιωτική ιστορία;
Πόσο σίγουροι είμαστε για τις αναμνήσεις μας; Κι όταν πρόκειται για συλλογικές αναμνήσεις, πόσο σίγουροι μπορεί να είμαστε για τις εθνικές μας μνήμες; Πολύ, λίγο, ή μήπως καθόλου; Στο απολαυστικό θέαμα που παρακολουθήσαμε στο θέατρο Εταιρότητα, αυτό το ερώτημα συνεχώς εγείρετο. Καταπίνουμε αμάσητα ό, τι μας λένε, παίρνουμε δεδομένο ό, τι μας διδάσκουν. Χωρίς να αμφισβητήσουμε ποτέ και κανέναν. Μήπως έχει έρθει η ώρα να ξεβολευτούμε από αυτή τη βολική άγνοια και να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε για το τι πραγματικά συνέβη;
Από την Ελβίνα Πασχάλη
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο συγγραφέας του κειμένου και σκηνοθέτης της παράστασης, Θωμάς Βελισσάρης επέλεξε να μιλήσει για μια σκιώδη και επώδυνη περίοδο της Ελληνικής ιστορίας, αυτή του Εμφυλίου. Με όπλο του το χιούμορ του Αριστοφάνη και διατηρώντας το περίγραμμα της ‘Λυσιστράτης’ του, εξιστόρησε τα γεγόνοτα της περιόδου 1946-1949 υπαινισσόμενος ξεκάθαρα ότι η μνήμη μας δεν είναι μόνο επιλεκτική αλλά και απατηλή.
Περιληπτικά η ιστορία έχει ως εξής: Στα χρόνια του Εμφυλίου, οι γυναίκες διαπιστώνουν ότι ο Έρωτας έχει απαχθεί. Η αποστέρησή του τις σπρώχνει στο να κινητοποιηθούν. Πρώτα πρέπει να τον βρούνε, να τον φυγαδεύσουν και μετά να τον αφήσουν να εκτοξεύσει τα βέλη του στους πολεμοχαρείς άντρες, με απώτερο σκοπό να τους φέρει πίσω. Έτσι λοιπόν μαζεύονται σε ένα υπόγειο- γιάφκα, που για ξεκάρφωμα λένε ότι το χρησιμοποιούν για το ανέβασμα της παράστασης «Λυσιστράτη», και αρχίζουν να καταστρώνουν σχέδια απελευθέρωσής του. Όμως η μυστικοπάθεια των συναντήσεων δε θα περάσει απαρατήρητη. Σύντομα δεξιοί και αριστεροί θα τις πάρουν χαμπάρι και θα αρχίσουν να τις κάνουν τη ζωή δύσκολη. Αυτές όμως με μοναδική καπατσοσύνη θα ξεγλιστρούν, παραμένοντας ανένταχτες και ταμένες στο σκοπό τους που δεν είναι άλλος από το να ξανανιώσουν την ηδονή του έρωτα.
Η παράσταση: Μια θυελλώδη ροή υπαινιχτικών εικόνων και δράσης, στα όρια της σάτιρας. Τραγελαφικές καταστάσεις που λύνεσαι στα γέλια, αναγνωρίσιμες ατάκες (που κάτι θέλουν να μας πουν), γρήγορα flash-back στο χρόνο και μια αύρα μυθικού Αριστοφάνη να σε ταξιδεύει σουρεαλιστικά. Το κείμενο: περιεκτικό, με σαφείς συμβολισμούς και σύγχρονες αναφορές που δύσκολα μπορούν να διαφύγουν της προσοχής. Και ένας πρωταγωνιστής (Θωμάς Βελισσάρης) που (μας) παίζει με το βλέμμα: αεικίνητος, ακριβής, ευρηματικός. Το ίδιο ενθουσιώδης και πρόθυμος φάνηκε και ο υπόλοιπος θίασος (Μελίνα Γαρμπή, Αθηνά Γκούμα, Ευτυχία Καβαλίκα, Μαρίνα Καζόλη, Τζίμης Κούρτης, Μαργαρίτα Κούτοβα, Κωνσταντίνα Λιάκου, Ιόλη Ραγκούση, Ελένη Σαμαντζή, Κωνσταντίνος Χατζηκυπραίος) που με πολύ καλές ερμηνείες στήριξαν τους δαιδαλώδεις και ευφυιείς συνειρμούς του κειμένου χαρίζοντάς μας άφθονο γέλιο. Όλα αυτά σε έμμετρο στίχο με επιλεκτικά στοιχεία καθαρεύουσας που υπογράμμιζαν τόσο τη μελωδικότητα του λόγου όσο και την ειρωνεία των λεγόμενων. Επίσης, προσέξαμε και τις μουσικές επιλογές του Περικλή Βραχνού που έδιναν σύγχρονο ύφος και μια μοντερνιά (με την καλή έννοια) στο αποτέλεσμα.
Στο σύνολο μια παράσταση που σε ψυχαγωγεί, σε ‘ανεβάζει’ αλλά ταυτόχρονα σε τσεκάρει. Εσύ, πόση (στρατιωτική) ιστορία ξέρεις;
Το θέατρο Εταιρότητα παρουσιάζει την παράσταση «Λυσιστράτη – Μία δολιοφθορά», του Θωμά Βελισσάρη. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ