Η έκθεση Juergen Teller: MACHO, η πρώτη ατομική παρουσίαση στην Αθήνα, ενός από τους πιο διάσημους φωτογράφους της γενιάς του, θα εγκαινιασθεί την Παρασκευή 20 Ιουνίου και ώρα 19:30 –22:30 στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ στη Νέα Ιωνία, και θα διαρκέσει έως τις 29 Οκτωβρίου.
Κάτω από τον περιπαιχτικό τίτλο MACHO, ο Juergen Teller, ο φωτογράφος που κατέστησε, μέσω της πρακτικής του, τη συζήτηση γύρω από τα όρια της μόδας και της τέχνης εντελώς παρωχημένη, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα σύνολο δουλειάς με ιδιαίτερα ενδοσκοπικό χαρακτήρα.
Ο Teller, ο οποίος δεν φοβήθηκε ποτέ να φωτογραφήσει -με τον χαρακτηριστικά ανεπίσημο και ενίοτε χιουμοριστικό τρόπο του -την ασχήμια και την ομορφιά, την κανονικότητα και τη σπανιότητα, τη σκληράδα και την ευθραυστότητα της ανθρώπινης φύσης, είναι ένας από τους φωτογράφους που απογείωσε τη φωτογραφία μόδας καθιστώντας την ένα νέο είδος καλλιτεχνικής έκφρασης. Η δουλειά του, όταν πρωτοεμφανίστηκε στα περιοδικά, αποτέλεσε μια αποκάλυψη, ένα καινούριο, αυθεντικό ύφος, το οποίο έκτοτε έχουν μιμηθεί πολλοί δημιουργοί.
Είναι ίσως ο πρώτος φωτογράφος που παρουσίασε τη δουλειά του αρκετά διευρυμένα, και χωρίς να προσαρμόζει ανάλογα το μοναδικό του στυλ, τόσο σε διαφημιστικές καμπάνιες, editorials μόδας, billboards και περιοδικά που μπήκαν στα σπίτια ενός μεγάλου κοινού, όσο και σε ιδρύματα τέχνης σε όλο τον κόσμο. “Απλά παράγω έργο και βρίσκω κανάλια μέσω των οποίων δημοσιοποιώ την καλλιτεχνική μου έκφραση” λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος και συνεχίζει “Αυτό μπορεί να είναι ένα περιοδικό, ένα πόστερ, ένα βιβλίο, ένας διαφημιστικός πίνακας… Αν είναι καλλιτεχνική ή μη καλλιτεχνική φωτογραφία, πραγματικά δεν με ενδιαφέρει.”
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
H έννοια του machismo είναι συνυφασμένη με την έντονη – υπέρ του δεόντως – αίσθηση της ανδρικής υπεροχής και περηφάνιας. Ο Juergen Teller διαλέγει αυτόν τον τίτλο για την έκθεση στην Ελλάδα, προκειμένου να σχολιάσει και ν’ αστειευτεί απέναντι στην αντρική αυταρέσκεια. Σε πολλές από τις φωτογραφίες του και κυρίως στα γνωστά του αυτοπορτραίτα, πειραματίστηκε με τους ρόλους του μοντέλου και του φωτογράφου. Περνώντας συχνά, και χωρίς τυμπανοκρουσίες, από τον ένα ρόλο στον άλλο, φωτογράφισε τον εαυτό του σε διάφορες ιδιωτικές στιγμές. “Φυσικά και δεν έχω την πρόθεση να προβάλω την αρρενωπότητά μου, ούτε να αυτοχαρακτηριστώ ως το ιδανικό αρσενικό. Εξάλλου, πολλές φορές, οι πόζες μου είναι θηλυπρεπέστατες ή αστείες” ομολογεί.
Χαρακτηριστικά, στην καινούρια σειρά Masculine, που θ’ αποτελέσει ένα κομμάτι της έκθεσης, ο καλλιτέχνης παρουσιάζει φωτογραφίες από ιστορικά, κλασσικά γλυπτά και πίνακες με θέμα την εξιδανικευμένη αρρενωπότητα, σε αντιπαράθεση με αυτοπορτραίτα του ίδιου ενώ γυμνάζεται. Η ενότητα αυτή, που είναι μια από τις τελευταίες του δουλειές, φανερώνει ταυτόχρονα τόσο τη σχέση του καλλιτέχνη με μια δραστηριότητα σαν τη γυμναστική, η οποία διακατέχεται από ‘τεστοστερόνη’ και επιθυμία για δύναμη, όσο και την απαράμιλλη προσπάθεια ενός πενηντάχρονου πλέον να κρατήσει σε κάποια φόρμα το μη ιδανικό σώμα του.
Τα αυτοπορτραίτα έχουν αποτελέσει ένα σημαντικό κομμάτι του συνολικού έργου του Juergen Teller. Στην πορεία του, με τον τρόπο μιας ατέρμονης περφόρμανς, έχει φωτογραφήσει τον εαυτό του να λιποθυμάει πάνω σε ένα πιάτο με μισοφαγωμένο γουρουνόπουλο, ή πιο πρόσφατα να ποζάρει ημίγυμνος ανάμεσα σε στενούς συνεργάτες του σε ένα εστιατόριο, τονίζοντας έντονα τις ατέλειες του σώματός του. Ακόμη, να χοροπηδάει ντυμένος ξωτικό μαζί με την κόρη του στο πατρικό του σπίτι στη Γερμανία, να παθιάζεται μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με τον γιο του ή και να στέκεται γυμνός τη νύχτα δίπλα στον τάφο του πατέρα του με το ένα πόδι πάνω σε μια ποδοσφαιρική μπάλα, καπνίζοντας και πίνοντας μπύρα.
Την ίδια στιγμή, υιοθετώντας τον τρόπο του Diego Velázquez (ή και άλλων καλλιτεχνών της εποχής), ο οποίος στον γνωστό πίνακα Las Meninas απεικόνισε και τον εαυτό του εν ώρα εργασίας, ο Juergen Teller παρουσιάζει μια σειρά φωτογραφιών με τον φωτογράφο επίσης στο προσκήνιο. Χαρακτηριστικές είναι κάποιες φωτογραφίες από την καμπάνια που έκανε για τον Marc Jacobs, όπως αυτή με τη Sofia Copolla, στην οποία επιτρέπει να φανούν οι πατούσες του ενώ τη φωτογραφίζει, την ίδια ώρα που και οι δύο κάνουν μπάνιο στην πισίνα ή τα γνωστά αυτοπορτραίτα του με τη Charlotte Rampling σε τρυφερές περιπτύξεις στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου.
O Teller, ένας από τους διασημότερους φωτογράφους της γενιάς του, μπήκε στη φωτογραφική σκηνή του Λονδίνου μέσω φωτογραφιών για εξώφυλλα μουσικών άλμπουμ. Γνωστές φωτογραφίες του Kurt Cobain, της Βjorg, ή της Sinéad O’ Connor από το single Nothing Compares 2 U, ανήκουν σε αυτόν. Έχει φωτογραφήσει πολλές προσωπικότητες για διάφορους σημαντικούς σχεδιαστές, ενώ φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά μόδας και σε πολλά μουσεία σε όλο τον κόσμο. Έχει εκδώσει πάνω από 20 μονογραφίες. Ταυτόχρονα όμως, δεν χρειάζεται συστάσεις. Μια ολόκληρη γενιά μεγάλωσε φαντασιώνοντας και ζώντας με τις φωτογραφίες του. Είναι ο φωτογράφος που με την ερασιτεχνική κάμερα Contax G2, και χωρίς καμία ψηφιακή επεξεργασία στα τυπώματά του, απέδειξε ότι η ομορφιά είναι πραγματικά στο μάτι (και στην ψυχή) του θεατή. Μόνο που ο θεατής σε αυτή την περίπτωση είναι ο ίδιος. Ο θεατής της ζωής!
Η έκθεση αποτελεί μια επιμελητική πρόταση της Μαρίνας Φωκίδη στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ.