Mad Max: O Δρόμος της Οργής, του Τζορτζ Μίλερ

H  Warner Bros. Pictures παρουσιάζει σε συνεργασία με την Village Roadshow Pictures τη ταινία του George Miller «Mad Max: O Δρόμος της Οργής», την μεγάλη επιστροφή στον κόσμο του Πολεμιστή του Δρόμου, Μαξ Ροκατάνσκι.

30 σχεδόν χρόνια μετά την πρώτη μας γνωριμία με τον κινηματογραφικό θρύλο που ακούει στο όνομα Mad Max, ο ιδιοφυής σκηνοθέτης Τζορτζ Μίλερ ετοιμάζεται να μας διηγηθεί το νέο κεφάλαιο της μετά-αποκαλυπτικής ιστορίας που ενέπνευσε κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο. Η πολυαναμενόμενη νέα ταινία Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής του Τζορτζ Μίλερ, με τον Τομ Χάρντι στον ομώνυμο ρόλο και την Σαρλίζ Θερόν, θα ξεκινήσει να προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες στις 14 Μαΐου, σε 2D και 3D, από την Tanweer.

Η ταινία μας μεταφέρει σε έναν μετά-αποκαλυπτικό κόσμο, όπου συμμορίες μάχονται για τον έλεγχο των περιορισμένων υδάτινων πόρων και των καυσίμων. Ο Μαξ Ροκατάνσκι θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με την Αυτοκράτειρα Φιουριόσα , που δραπετεύει με την συμμορία της, με προορισμό την Άγονη Γη. Η ταινία σηματοδοτεί την πολυαναμενόμενη επιστροφή του σκηνοθέτη Τζορτζ Μίλερ σε ταινίες δράσης και επιστημονικής φαντασίας.

Ο Αυστραλός, με ελληνικές ρίζες, κινηματογραφιστής σκηνοθέτησε την πρώτη ταινία του franchise, με τίτλο Mad Max το 1979, όπως και τα δυο σίκουελ, Mad Max 2: The Road Warrior (1981) και Mad Max: Beyond Thunderdome (1985).

Στον ομώνυμο ρόλο του Mad Max θα δούμε τον Τομ Χάρντι («The Dark Knight Rises»), με την βραβευμένη με Όσκαρ Σαρλίζ Θέρον («Monster», «Prometheus») να πρωταγωνιστεί ως η Furiosa. Στην ταινία θα δούμε επίσης τους Νίκολας Χουλτ («X-Men: Days of Future Past»), ως τον Νυξ, Χιου Κέις-Μπερν («Mad Max», «Sleeping Beauty») ως τον Immortan Joe και Νέιθαν Τζόουνς, ως τον Ρίκτους Ερέκτους.

Η πολυναμενόμενη ταινία θα κάνει στάση στις Κάννες, όπου θα προβληθεί εκτός συναγωνισμού στο φετινό Φεστιβάλ, στις 14 Μαΐου, στον κινηματογράφο Grand Théâtre Lumière. 

Πρωταγωνιστούν:

Τομ Χάρντι, Σαρλίζ Θερόν, Νίκολας Χουλτ, Χιου Κέις Μπερν, Τζος Χέλμαν, Νέιθαν Τζόουνς, Ζόι Κράβιτς, Ρόσι Χάντινγκτον-Γουάιτλι, Άμπεϊ Λι

Σκηνοθεσία:  Τζορτζ Μίλερ
Σενάριο: Τζορτζ Μίλερ, Μπρένταν ΜακΚάρθι, Νίκο Λαθούρης

Παραγωγή: Νταγκ Μίτσελ, Τζορτζ Μίλερ, Π. Τζ. Βέτεν
Φωτογραφία: Τζον Σιλ, ASC, ACS
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Κόλιν Γκίμπσον

Μοντάζ: Μάργκαρετ Σίξελ
Μουσική: Τομ Χόλκενμποργκ (Junkie XL)

Κοστούμια: Τζένι Μπίβαν
Διάρκεια: 120’
Ημερομηνία Εξόδου: 14 Μαΐου 2015
Διανομή: Tanweer

ΙΣΧΥΣ ΠΟΛΛΩΝ ΚΥΒΙΚΩΝ

Για τις ανάγκες της ταινίας, δημιουργήθηκαν και συναρμολογήθηκαν με το χέρι περίπου 150 αυτοκίνητα, φορτηγά και μοτοσικλέτες. Ο παλαιικός στόλος οχημάτων που βλέπουμε στην ταινία κατασκευάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε από τη μία να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της πλοκής και από την άλλη να αντέξει στην πολύμηνη δύσκολη οδήγηση στην ανοιχτή έρημο της Ναμίμπια. «Το έδαφος και το κλίμα της ερήμου αποτέλεσαν πρόβλημα για εμάς – έπρεπε να αντιμετωπίσουμε την υπερθέρμανση των κινητήρων, τις φθορές των αναρτήσεων κλπ. Κι όμως, ακόμα και αυτά προσέθεσαν γοητεία στη δράση,» λέει ο Γκίμπσον.

Η αισθητική της ταινίας αντανακλάται περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στο Ιντερσέπτορ, το χαρακτηριστικό μαύρο XB Ford Falcon Coupe του 1974 του Μαξ Ροκατάνσκι. «Στα γουέστερν, ο κάθε καουμπόι έχει το αγαπημένο του άλογο. Έτσι και ο Μαξ έχει το Ιντερσέπτορ του», λέει ο Μίλερ.

Το πολυτιμότερο όχημα όμως, είναι το Φορτηγό/Άρμα της Φιουριόσα, που όπως και η οδηγός του έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα, προκαλεί δέος και αποπνέει αντοχή. «Έχει έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο στην ταινία, συνεπώς δαπανήσαμε αρκετό χρόνο στον σχεδιασμό του,» λέει ο Μίλερ. «Είναι καλυμμένο με πίσσα. Φέρει καρφιά και σκελετούς για να κρατάει τον κόσμο μακριά και να εμπνέει φόβο σε όποιον θελήσει να του επιτεθεί. Χρειαζόμασταν κάτι που να είναι λειτουργικό που όμως θα έμενε αξέχαστο. Νομίζω ότι αμέσως μετά τους βασικούς χαρακτήρες, το Φορτηγό είναι ίσως η πιο σημαντική παρουσία στην ταινία.» 

Το τερατώδες τριαξονικό είναι μίξη ενός τσεχοσλοβάκικου Tatra και ενός Chev Fleetmaster. Φοράει έναν V-8 twin-turbo κινητήρα, ενώ το πίσω μέρος αποτελείται από ένα επικαθήμενο και ένα ρυμουλκούμενο βυτίο. Στο σασί, εκτός από την καμπίνα έχει προστεθεί ένας VW Σκαραβαίος που χρησιμεύει ως κινούμενο οχυρό. Το εσωτερικό του έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να ταιριάζει με το στρατηγικό και διαισθητικό πνεύμα της οδηγού του, καθώς διαθέτει σχάρες με εργαλεία, κρυφό οπλισμό και ένα μοναδικό τιμόνι με το έμβλημα του Ιμόρταν.

Ο Πολέμαρχος από την άλλη κάθεται στο τιμόνι του επιβλητικού Γκίγκαχορς, ενός κινητού ονείρου πολλών κυβικών. Ο Μίλερ το αποκαλεί «Ντοπαρισμένη Cadillac». Για την κατασκευή του χρειάστηκαν δύο Cadillac Devilles του 1959, οι οποίες κόπηκαν, τροποποιήθηκαν και συγκολλήθηκαν η μία πάνω στην άλλη.     

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ

Για σχεδόν 15 χρόνια, το «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής», υπήρχε σαν ιδέα. Όταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα, αυτή η ιδέα είχε μετουσιωθεί σε υλικό 400 ωρών. Για να το συμπυκνώσει σε 110 λεπτά συναισθήματος και ωμής δράσης, ο Μίλερ εμπιστεύτηκε την επί πολλά χρόνια συνεργάτη του Μάργκαρετ Σίξελ στην οποία όπως χαρακτηριστικά λέει ανέθεσε «να πλάσει τη διάσταση του χρόνου και να ενώσει όλα τα διαφορετικά κομμάτια του παζλ σε μια ενιαία εμπειρία.»

Για να μετατρέψει το υλικό που γύρισαν στη Ναμίμπια, στην Άγονη Γη της φαντασίας του, ο Μίλερ συνεργάστηκε με τον Έρικ Γουίπ για να αποδώσει τα σωστά χρώματα, και τους μιξέρ Κρις Τζένκινς και Γκρεγκ Ρούντλοφ για την ανάδειξη της σύγκρουσης και της έντασης του Πολέμου. Η πραγματική όμως διάσταση σε ό,τι αφορά τον ήχο της ταινίας, θα δινόταν από τον υποψήφιο για Grammy παραγωγό και συνθέτη Τομ Χόλκενμποργκ, γνωστό και ως Junkie XL.

Ο Μίλερ ανέκαθεν θαύμαζε τους πειραματισμούς του Junkie XL. Όταν του ζήτησε να αναλάβει τη μουσική επένδυση της ταινίας, ο Junkie XL ήξερε ότι έπρεπε να κάνει την υπέρβαση. «Βλέποντας την ταινία, μεταφέρεσαι σε έναν κόσμο στον οποίο επικρατεί τρέλα, άρα η μουσική που θα την επένδυε έπρεπε να είναι κάτι το διαφορετικό,» λέει ο συνθέτης. «Έπρεπε να είναι κάτι το εξαιρετικό που θα ‘κούμπωνε’ με τη φωτογραφία, κάτι σαν μια σύγχρονη ροκ όπερα.»

Για να χρωματίσει τις στιγμές αγωνιώδους σιωπής και έντονης ψυχωσικής εγκατάλειψης της Άγονης Γης, χρησιμοποίησε σχεδόν 200 διαφορετικά όργανα, παντρεύοντας ντραμς και σαρωτικά ακόρντα με ηλεκτρικές κιθάρες σε οπερατικές συνθέσεις. «Η μουσική ακολουθεί τη ροή της πλοκής. Τις στιγμές που αφήνεις πίσω σου την τρέλα του κόσμου για να επιστρέψεις στην ανθρωπιά των χαρακτήρων, η μουσική απογυμνώνεται από την ένταση,» λέει. «Σε αυτές τις σκηνές, η κινητήρια δύναμη της μουσικής ήταν ο ήχος του ανέμου με υπόκρουση εγχόρδων.»

Για τον Μίλερ, το αποτέλεσμα ήταν μια πραγματική αποκάλυψη, καθώς όπως λέει χαρακτηριστικά «αποδεικνύει ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έριξαν το μεράκι και τη σοφία τους σε αυτό το πρότζεκτ. Είδα την ταινία χιλιάδες φορές με την Μάργκαρετ, και πλέον μπορώ να καθίσω και να την απολαύσω. Να την αφήσω να με παρασύρει.»

«Ο Τζορτζ πάντα ήθελε να δημιουργήσει μια εμπειρία για το κινηματογραφόφιλο κοινό. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο κοπίασε τόσο για να κάνει αυτή την ταινία, και νομίζω ότι τα κατάφερε,» λέει ο Μίτσελ.

«Οι ταινίες υπάρχουν χάρη στο κοινό τους,» λέει ο Μίλερ. «Το ότι βρίσκονται σε κάποιο δίσκο ή σε κάποια μπομπίνα, δεν σημαίνει ότι υπάρχουν. Ο κινηματογράφος είναι το σημείο επαφής με ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε και στους οποίους εκτιθέμεθα μέσω της μεγάλης οθόνης. Είναι μια εμπειρία που τη μοιράζεσαι με το κοινό. Και μόνο μέσα από αυτή τη δοκιμασία μπορούμε να καταλάβουμε τι πετύχαμε και τι όχι. Ελπίζω το κοινό να καταφέρει να βρει τα δικά του σημεία αναφοράς ώστε η ταινία αυτή να αποκτήσει νόημα για τον κάθε θεατή ξεχωριστά.»

Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής με αριθμούς

400 ώρες υλικού είχε η παραγωγή της ταινίας στα χέρια της, μόλις ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας.

120’ η συνολική διάρκεια του «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής»

200 μουσικά όργανα χρησιμοποίησε ο συνθέτης της ταινίας, Junkie XL, για να αποδώσει την παράνοια που επικρατεί στο «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής», ντύνοντας τις σκηνές της ταινίας, με οπερετικές συνθέσεις, ντραμς και ηλεκτρικές κιθάρες. 

1.700 άτομα δούλεψαν στην παραγωγή της ταινίας, με έναν μέσο όρο 1.000 ατόμων να βρίσκονται καθημερινά στα γυρίσματα.

150 συνολικά αυτοκίνητα, φορτηγά και μοτοσυκλέτες συναρμολογήθηκαν με το χέρι για τις ανάγκες της ταινίας.

1974 XB Ford Falcon Coupe, ή αλλιώς Interceptor, το μαύρο Ford αμάξι του Μαξ Ροκατάνσκι στο franchise του «Mad Max».

3.500 τα storyboards που σχεδίασε η δημιουργική ομάδα της ταινίας και τοποθέτησε στους τοίχους του στούντιο παραγωγής του Μίλερ. Αποτέλεσαν το πρώτο οπτικό πια σενάριο του «Δρόμου της Οργής».

1979, η χρονιά που ο Τζορτζ Μίλερ μας γνώρισε τον διάσημο πια Mad Max.