Πηγή έμπνευσης είναι η προσέγγιση και οι πρακτικές της Αμερικανίδας συνθέτριας Pauline Oliveros, ειδικότερα η πρακτική της «βαθιάς ακρόασης» (deep listening) και η συλλογή Sonic Meditations (1971) που εστιάζουν μεταξύ άλλων στην ηχητική αντίληψη, την ευαισθησία και την οξυμένη προσοχή μέσω της ενδυνάμωσης της ακρόασης. Επιλεγμένα scores από το αρχείο της Oliveros οικειοποιούνται, αναμειγνύονται και λειτουργούν ως οδηγοί αντίληψης και ενεργοποίησης.

Η Ιωάννα Παρασκευοπούλου, η Χριστίνα Καραγιάννη και η Σωτηρία Κουτσοπέτρου παρατηρούν μέσω των αισθήσεων, αφουγκράζονται το περιβάλλον, και ενεργοποιούν τη φαντασία τους, καθώς βουτάνε και αφήνονται σε μια συνθήκη συνεχούς ροής. Δοκιμάζουν πως μπορούν να αναπτύξουν μια διευρυμένη συνειδητότητα σχετικά με το πως κινούνται στο χώρο, αντηχούν και συνηχούν.

Η Ίρις Καραγιάν επαναπροσεγγίζει τη χορογραφική της πρακτική και αποζητά την εμπειρία, την έκφραση, την ετερότητα και τη σύνδεση. Με το Make any sound Make any sound move Make any sound move us προτείνει την εμβάθυνση σε αυτό που ακούμε και βλέπουμε, αλλά και στον τρόπο που συνδεόμαστε με ό,τι βρίσκεται γύρω μας.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Ταυτότητα παράστασης

Ιδέα, χορογραφία: Ίρις Καραγιάν
Μουσική: Νίκος Βελιώτης
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Βοηθός χορογράφου: Έλενα Νοβάκοβιτς
Ερμηνεία: Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Χριστίνα Καραγιάννη, Σωτηρία Κουτσοπέτρου
Παραγωγή: ομάδα χορού ΖΗΤΑ
Επικοινωνία: Κατερίνα Π. Τριχιά
Φωτογραφίες: Ελισάβετ Μωράκη

Βιογραφικό της χορογράφου

Η Ίρις Καραγιάν ζει και εργάζεται στην Αθήνα και είναι χορογράφος. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Χορό στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδας, Χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στις Τέχνες (Master of Arts) με θέμα Παραστατικές Τέχνες και Πολιτισμός στο Goldsmiths College στο Λονδίνο. Είναι ιδρυτικό μέλος και χορογράφος της ομάδας χορού ΖΗΤΑ. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε Φεστιβάλ χορού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας Jarmila Jebrakova award στο New Europe Festival 2010, με τα έργα A time to mourn (2009) και Legacy (2010). Ανακηρύχθηκε καλλιτέχνης  Aerowaves το 2013 με το έργο Mothers καθώς επίσης το 2020 με το έργο Unauthorised. Συνεργάζεται με καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών, του κινηματογράφου και των εικαστικών τεχνών πραγματοποιώντας διάφορα πρότζεκτ. Έχει διδάξει στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, στην Ραλλού Μάνου, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ναυπλίου, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, και στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο και Λύκειο του Γέρακα. Συνεργάστηκε με τα εκπαιδευτικά προγράμματα της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από το 2013 – 2019 διδάσκοντας κίνηση σε ανθρώπους με και χωρίς αναπηρίες στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων Χορός χωρίς διακρίσεις. Το 2018-2019 απέσπασε την υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright συνεχίζοντας την καλλιτεχνική της έρευνα στη Νέα Υόρκη και το 2020 την υποτροφία του Bogliasco Foundation στην Ιταλία. Τα έργα της έχουν υποστηριχθεί και επιχορηγηθεί από το ΥΠΠΟΑ, το ΕΚΕΘΕΧ, το Ίδρυμα Ωνάση, το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.