Μανώλης Φάμελλος

Εγώ και ο Δώρος είμαστε δύο κατά φαντασίαν πρωταθλητές στον χώρο του ελαφρού (δηλαδή κατηγορία φτερού ή μύγας) και ανυπομονούμε να αφήσουμε τα ωμά ανταγωνιστικά μας ένστικτα ελεύθερα επί σκηνής και να αλληλοεξοντωθούμε με ελαφριά καρδιά πάντα… Θα είναι ένας αγώνας επικράτησης δίχως αύριο αφού έτσι κι αλλιώς στον κόσμο μας δεν υπάρχει αύριο παρά μονάχα παρελθόν…Εκουσίως βέβαια θα λειτουργούμε και συμπληρωματικά μια που στα ύψη που εγώ δεν φτάνω συνεχίζει ακάθεκτος ο Δώρος που από την πλευρά του δυσκολεύεται να με ακολουθήσει στα σκοτεινά τα βάθη. Εγώ ως βραδυφλεγής εκείνος ως εκρηκτικός δίνουμε στο αυτοσχεδιαστικό πείραμα της συνύπαρξης μας την δυναμική μίας ασταθούς ισορροπίας του τρόμου. Μα σοβαρολογείτε τώρα; Όχι βέβαια…Όλα τα παραπάνω είναι καθαρά προσχηματικά και αποσκοπούν μονάχα στο να παρασύρουν τον καλοπροαίρετο και ανυποψίαστο Χρήστο Φερεντίνο στην παγίδα μας. Θα σπεύσει βλέπετε σαν φίλος να βοηθήσει αλλά εγώ θα εκμεταλλευτώ την αναταραχή για να αντιστρέψω τους ρόλους. Να γίνω εγώ διώκτης-ρεπόρτερ, να φέρω επιτέλους μια τηλεπερσόνα στον ρόλο του θύματος, να την εξαναγκάσω να απολογηθεί για όλες τις επιπολαιότητες της και να την καταδικάσω χωρίς ελαφρυντικά για την αβάσταχτη ελαφρότητα της.

Δώρος Δημοσθένους

Με τον Μανώλη γνωριστήκαμε μια βραδιά στο Ηρώδειο πριν 15 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, όπου τραγουδήσαμε σε κάποια γενέθλια του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Μανώλης θυμάται πολύ καλά αυτή τη βραδιά, η οποία τράβηξε και μετά την συναυλία. Εγώ για κάποιο λόγο θυμάμαι πολύ λιγότερα. Ξαναβρεθήκαμε πριν ενάμιση χρόνο σε κάποιες συναυλίες αφιερωμένες στον Λουκιανό Κηλαηδόνη, με τραγούδια του Λουκιανού, που είχε διασκευάσει ο Μανώλης. Από τότε η παρέα μας είναι σχεδόν καθημερινή με πολλά στοιχεία να έχουμε κοινά πέραν κι από την μουσική.

Το Μανώλη, ενώ τον γνώριζα, όσο τον ανακαλύπτω τον θαυμάζω όλο και περισσότερο. Έχει ηχογραφήσει δύο άλμπουμ με τραγούδια που ξεκινάνε από το ‘20 μέχρι το ‘50 και λόγω του ότι και εγώ είχα κάνει ένα δίσκο με διασκευές τραγουδιών από το ‘50 μέχρι το ’60, αποφασίσαμε να κάνουμε από κοινού μια παράσταση για να εκφράσουμε την αγάπη μας στο ελαφρό τραγούδι. Κάποια στιγμή έπεσε η ιδέα να πούμε στον Χρήστο Φερεντίνο να συμμετέχει με κάποιο τρόπο. Τον επισκεφθήκαμε στο σπίτι του και αμέσως δέχτηκε. Ο ίδιος νόμιζε ότι του κάναμε πλάκα κι όταν είδε το όνομα του στις δημοσιεύσεις έμεινε έκπληκτος. Η συνέχεια επίσης σκηνής.

Ο τίτλος της παράστασης είναι ο ομώνυμος των δύο άλμπουμ που έχει κάνει ο Μανώλης αυτά τα τραγούδια.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Χρήστος Φερεντίνος

Ένα απόγευμα του Νοέμβρη, καθόμαστε σπίτι μου παρέα με τον Δώρο και τον Μανώλη να γρατζουνάει στην κιθάρα μελωδίες ξεχασμένες από τις δεκαετίες ’20 και ’30, τραγούδια του Αττίκ. Να τις ακούω από τις μοναδικές φωνές του Δώρου και του Μανώλη, όμορφη εμπειρία. Ήταν τα τραγούδια της παράστασης που ετοίμαζαν για αρχές του 2025 στο Half Note. Κάποια στιγμή έρχεται η σειρά του «οι τρεις καμπαλέρος» και τότε πέφτει η ιδέα.

-Δεν συμμετέχεις κι εσύ για να γίνουμε τρεις καμπαλέρος και να το πούμε παρέα στη σκηνή;
-Μα δεν τραγουδάω καλά.
-Δεν πειράζει, θα κάνεις τον κομπέρ. Εξάλλου από κομπέρ έχεις εμπειρία, αφού το ομώνυμο τραγούδι το έχεις τραγουδήσει σε παράσταση του Δώρου, πάλι στο Half Note.

Δέχτηκα με χαρά και ελαφριά καρδιά, χωρίς δεύτερη κουβέντα γιατί εκτιμώ πάρα πολύ και τους δύο, και τον Μανώλη και τον Δώρο, με τον οποίο είμαστε πολύ φίλοι από τότε που γνωριστήκαμε μέσω της κοινής μας φίλης Δήμητρας Παπαδοπούλου, το καλοκαίρι του 2010.

Διαβάστε επίσης:

Με ελαφριά καρδιά: Μανώλης Φάμελλος & Δώρος Δημοσθένους στο Half Note Jazz Club!