Η Zivasart gallery παρουσιάζει ένα εικαστικό και φιλοσοφικό ταξίδι που ξεκινά από την Αίγυπτο, φτάνει στη Νάπολη και εκτινάσσεται, εν τέλει, στο Αχανές Διάστημα, εξερευνώντας την Τάξη και το Χάος, μέσα από το συμβολισμό των Απλών Πολυέδρων των Μονολίθων. (Της Πυραμίδας, του Κύβου του Παραλληλεπιπέδου). Οδηγοί του ταξιδιού ο Stanley Kubrick και τα εξαιρετικά Σχέδια και οι Σκέψεις του Μανόλη Κορρέ, των οποίων η Επιστημονική Φαντασία, μας ταξιδεύει στην Αυστηρή Αρχική Εσώτερη Δομή του Άμορφου και του Τυχαίου, στη σχέση Τάξης – Χάους… μία παράθεση Εικόνων – Αναμνήσεων από το Μέλλον του Υπερ-αιώνιου Λίθινου Κόσμου μας…
Τα πρωτότυπα αυτά σχέδια συνοδεύει ένα ανάλογο κείμενο του Μανόλη Κορρέ, το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Χάρτης τον Απρίλιο – Μάιο του 2019. Εδώ ένα μικρό απόσπασμα του:
“…Μονόλιθοι τεράστιας ηλικίας υπάρχουν σε κάποια μέρη, επί χιλιετίες. Οι πολιτισμοί που τους έστησαν είχαν άλλο αίμα, άλλη γλώσσα, άλλη ένδυση, άλλες δοξασίες, άλλα έθιμα …, ήταν όμως γήινοι σαν τον σημερινό. Κάποιοι, τέλειοι και γιγάντιοι προκαλούν ακόμη δέος, άλλοι, μικρότεροι και ταπεινοί, εμπνέουν τρυφερά αισθήματα ή λύπη για τα βάσανά τους…, όλοι όμως έχουν κοινή την ιδιότητα της μνήμης, μιας μνήμης που ξεπερνάει εκατοντάδες φορές τη χρονική εμβέλεια οποιασδήποτε ζωής.
Από τότε που στήθηκαν οι παλαιότεροι μονόλιθοι στα χαμηλά βουνά της βορειοανατολικής άκρης της Μεσοποταμίας, η στάθμη ωκεανών και θαλασσών υψώθηκε 70μ, η Σαχάρα από χλοερός τόπος έγινε έρημος και ο παγκόσμιος πληθυσμός μεγάλωσε χίλιες πεντακόσιες φορές.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σε αυτό το χρονικό διάστημα το Ηλιακό Σύστημα ακολουθώντας με διακόσια τριάντα χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο την περιστροφή του Γαλαξία, έχει διανύσει οκτώ τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα, όσο πεντακόσιες χιλιάδες φορές η απόσταση Γης-Ηλίου, αλλά μόνον μισό μυριοστό της γαλαξιακής τροχιάς του. Στο ίδιο χρονικό διάστημα οι πλανήτες βρέθηκαν είκοσι μόνο φορές στην ίδια πλευρά του Ήλιου, τρεις μόνο φορές στην ίδια γωνία τριάντα μοιρών, και ίσως μια μόνο φορά σε γωνία είκοσι μοιρών -ενώ θέλουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο χρόνια για να βρεθούν όλοι στην αυτή γωνία μιας μόνο μοίρας…
Σε ποια από αυτές τις τάξεις μεγέθους θα χωρούσε, λοιπόν, μια ρεαλιστική προβολή των πρακτικών δυνατοτήτων οποιασδήποτε γήινης ή εξωγήινης, διαπλανητικής ή διαστρικής ταξιδιωτικής τεχνολογίας; Ακόμη χειρότερα: σε ποια χρονική κλίμακα;…”