Η ατομική έκθεση του Marco Villard στην Αλκινόης περιλαμβάνει δέκα πίνακες ζωγραφικής που δημιουργήθηκαν τους τελευταίους μήνες στη Νέα Υόρκη (όπου μένει) και στην Αθήνα (όπου προσκλήθηκε από τους επιμελητές σε residency για δύο εβδομάδες), αποτελώντας την τελευταία του σειρά: Ιστορία για έναν πρίγκιπα που ψιθυρίζει (2022-2023).
Γεννημένος στη Νέα Υόρκη και μεγαλωμένος στη Γαλλία, ο Marco Villard είναι ένας διεπιστημονικός καλλιτέχνης με έδρα την πόλη της Νέας Υόρκης.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, η τεχνική του Marco εκτείνεται σε πολλά μέσα, όπως η κινηματογραφική παραγωγή, η performance και η ποίηση.
Ιστορίες για έναν πρίγκιπα που ψιθυρίζει
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ιδιαίτερα επηρεασμένο από τα παραστατικά ρεύματα (Figurativism) και τις μορφικές συμβάσεις του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού, το έργο του Villard είναι παγιωμένο στο συμβολισμό και προκαλεί μια ουσιαστική αίσθηση παιχνιδιού. Οι πίνακες συχνά απεικονίζουν παράλογες φιγούρες και ζώα, συνοδευόμενα από μια πλούσια χρωματική παλέτα σε αντίθεση, ένα αντιπροσωπευτικό χαρακτηριστικό του έργου του Villard και της στιλιστικής επιλογής του που καθορίζει μοναδικά η αχρωματοψία του.
Οι προηγούμενες σειρές του (Άγγελοι, 2021 και Τα Πουλιά του Απόλλωνα, 2021-2022) επεκτάθηκαν στα θέματα της απόδρασης και του αλλόκοσμου, παράλληλα με τη θεμελιώδη προσωπική σύγκρουση του καλλιτέχνη με την οικογενειακή απώλεια. Τα έργα εκτείνονται σε τεράστιες επιφάνειες μη τεντωμένου καμβά, προκαλώντας μια εντύπωση απεραντοσύνης. Η σκληρή και παράλογη αντίθεση των χρωμάτων μέσα στους πίνακες βοηθά στην αφαίρεση κάθε αίσθησης ρεαλισμού από τα έργα, ωθώντας το θεατή στον κόσμο της αγγελικής αφαίρεσης και του έντονου συμβολισμού.
Στην τελευταία του σειρά ο Villard εξερευνά μια ιστορία γραμμένη στην παιδική ηλικία. Σε παρέκκλιση από τα προηγούμενα έργα, ο κόσμος που δημιουργείται στην Ιστορία του Πρίγκιπα που Ψιθυρίζει, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αίσθηση της πλαισίωσης. Αφαιρώντας το θεατή από τη σύνθεση, ο καλλιτέχνης τον τοποθετεί πλήρως έξω από αυτήν, σαν παρατηρητή σε έναν κόσμο μυθικής απομόνωσης. Δημιουργώντας παράθυρα σε κόσμους παιδικών πεποιθήσεων με μια ανανεωμένη συνείδηση της κατασκευής, το έργο του Villard παραδίνεται σε έναν συμβιβασμό μεταξύ απελευθερωμένων συστάσεων και ιστορικών δομών τέχνης. Σε αυτή τη σειρά, ο Villard ανασυνθέτει αποτελεσματικά τον δικό του τρόπο αφήγησης, διατηρώντας παράλληλα την εξαιρετική του ικανότητα να μεταδίδει μια κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης.
Το έργο του Villard υπάρχει έξω από τα όρια της σύγχρονης τεχνολογικής κοινωνίας μας, χρησιμοποιώντας μυθικές φόρμες, υπερβολικές συνθέσεις και ουμανιστικά θέματα για να δημιουργήσει νέες διαστάσεις. Τα έργα του είναι μοναδικά προσιτά και περιεκτικά, επιτρέποντας σε κάθε θεατή να επωφεληθεί από τα στενά μεταβιβαζόμενα μοτίβα των κοινών ανθρώπινων εμπειριών, όπως η παιδική ηλικία, η μοναξιά, η γέννηση και ο θάνατος.
Ο Λουκ και τα μαύρα δόντια
«Μια μέρα, μόνος στο βουνό, ο πρίγκιπας βρήκε έναν μεγάλο βράχο. Μην έχοντας κανέναν να μιλήσει, ο πρίγκιπας ψιθύρισε τα μυστικά του στο βράχο. Αλλά ο ήχος απλώθηκε σε ολόκληρη την κοιλάδα και οι χωρικοί μπορούσαν να ακούσουν τη φωνή του πρίγκιπα. Πιστεύοντας ότι άκουγαν τη φωνή των Θεών, οι χωρικοί άκουγαν με στοργή. Αλλά ήταν μόνο ο Λουκ, ο εγκαταλελειμμένος πρίγκιπας, μόνος στο βουνό του».
Επιμέλεια των Alix Janta και Romain Bitton
Κείμενο της Victoria McClure
Μετάφραση της Χρυσήλιας Κατσώλη
