Ένα μοναδικό ρεσιτάλ πιάνου θα δώσει η Μαρία Αλούπη στη Γερμανία, στο Konzerthaus Berlin, Kleiner Saal τη Δευτέρα …

5 Νοεμβρίου 2012. 

Ξεκινώντας με τον Berlioz και τον Cesar Franck, υπάρχει μία αδιάλειπτη παράδοση στην δυτικο-ευρωπαϊκή μουσική, κυρίως Γαλλική που σε αντίθεση με την γνωστότερη κεντρο-ευρωπαϊκή και την έμφαση της στην νότα και το σύμβολο, δίνει μεγαλύτερη σημασία στην υλικότητα, στην απτή πραγματικότητα του ήχου καθεαυτού.

Οι φασματικές οκτάβες, τα ηχητικά πέπλα, οι αποχρώσεις το παίξιμο “en dehors” του Debussy, με τις συγχορδίες – χρώματα και τις συγχορδίες – αντηχήσεις του Messiaen, βρίσκουν την λογική τους συνέχεια σε μία μουσική που τοποθετεί τον ήχο – φυσικό φαινόμενο στο επίκεντρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, σε μία ριζική αμφισβήτηση του καθιερωμένου προτύπου, σε μία μουσική που με την βοήθεια της επιστήμης επαναφέρει το έργο από το πεδίο των σχέσεων και των αναλογιών στο πρωταρχικό επίπεδο της πρόσληψης και της αντίληψης.

 
Πρόγραμμα

•Franz Liszt :: Nuages gris
•Salvatore Sciarrino :: Perduto in una Città d’ acque
 •Paul Dukas :: Sonate in es-Moll (1. modérément vive_expressif et marqué 2. Calme un peu lent trés soutenu)
 •George Koumendakis :: Praying Mantis
 •Tristan Murail :: La Mandragore
 •Franz Liszt :: La lugubre gondola II (Trauer-Gondel)

Γεννημένη στην Αθήνα, η Μαρία Αλούπη έδειξε από πολύ νωρίς ήδη τις ιδιαίτερες ικανότητες της στο πιάνο και την μουσική γενικότερα.

Από την ηλικία των 4 ετών που παίζει για πρώτη φορά δημόσια θα καθιερώσει μία συνεχή, τακτική επαφή με το κοινό, με τουλάχιστον μία-δύο εμφανίσεις ετησίως, Ωστόσο, δεν θα αναλωθεί σε μία πρώιμη σταδιοδρομία, επιτρέποντας έτσι την ωρίμανση των δεξιοτήτων της και της εμβάθυνση της μουσικής της ιδιοσυγκρασίας. Σε αυτό συνέβαλαν τόσο η αδιάκοπτη μελέτη της μουσικής πράξης, η διαρκής τριβή της με το ρεπερτόριο μέσω της συμμετοχής της σε πολυάριθμα σχήματα μουσικής δωματίου, όσο και η πλούσια διδακτική της εμπειρία. Παράλληλα θα συνεχίσει τις σπουδές της που θα ολοκληρωθούν την περίοδο 2001-2002 με την Halina Siedzieniewska – Alberth στο Μόναχο, την ενεργή συμμετοχή της στο “Σεμινάριο εκτελεστικής πρακτικής σε έργα για πληκτροφόρα του J.S.Bach στην Λειψία με τον Robert Levin, αλλά και την συνεργασία και μαθητεία της με τον Gerard Pape, τα σεμινάρια του K. Stockhausen στο Kuerten και την θερινή Ακαδημία του Centre de Création Musicale Iannis Xenakis (CCMIX) στο Παρίσι.

Τα προγράμματά της διακρίνονται για την τόλμη και πρωτοτυπία τους. Συχνά βασισμένα σε θεματικές συλλήψεις ή και την συνεργασία με άλλες μορφές τέχνης, προτείνουν έναν διάλογο των έργων του Κανόνα, με λιγότερα γνωστά (ή ακόμα και άδικα λησμονημένα) έργα της Κλασικής και Ρομαντικής περιόδου, καθώς και ένα εκτεταμένο ρεπερτόριο από τους 20ο και 21ο αιώνες. Βασικό μέλημα στον προγραμματισμό της είναι και η επίτευξη μιας συνολικής δομής κάθε συναυλίας και η ανάδειξη διάφορων συγγενειών και διαδρομών που συνδέουν τα εκάστοτε παρουσιαζόμενα έργα. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αισθητικής της, που συνδέεται και με την συνθετική της εργασία, είναι η έμφαση στην διερεύνηση των αμιγώς πιανιστικών ηχοχρωμάτων τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και ερμηνευτικής προσέγγισης.

Καλλιτεχνική διευθύντρια του Κέντρου Μουσικής Σύνθεσης και Eρμηνείας (2006), και συνιδρύτρια του Πολιτιστικού χώρου ABOUT: (2010), διοργάνωσε και προώθησε περισσότερες από 100 παραγωγές που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών δρώμενων.

Μαρία Αλούπη, πιάνο

Κείμενα: Ανάργυρος Δενιόζος