-Μα καλά, με τον Έρωτα θ’ ασχολούμαστε; είπε ένας γνωστός μου.
-Ναι, με αυτό που μας κινητοποιεί, με αυτό που μας κάνει να χαιρόμαστε, απάντησα εγώ.
-Εντάξει, είπε εκείνος, εξασκώντας την ευγένεια που τον χαρακτηρίζει και μετά… έκανε την σκηνοθεσία.
Ξεκινάμε στις 13 Οκτωβρίου στο Μικρό Θέατρο Κεραμεικού. Στην πραγματικότητα όμως, ξεκινήσαμε ακριβώς δυόμιση χρόνια πριν. Τότε, εν μέσω του πρώτου λοκ ντάουν, έστειλα στον Γεράσιμο δεκαεπτά σελίδες με κείμενα, ποιήματα και στίχους, που νοσταλγούσαν την εποχή που οι άνθρωποι είχαν χρόνο να ερωτευτούν, να αστειευτούν και να χαρούν την ζωή. Αόρατες πόλεις του Ιταλο Καλβίνο, ποιήματα της Μάτσης Χατζηλαζάρου και του Περικλή Γιαννόπουλου, στίχοι της Σαπφούς και του Γρυπάρη, μαζί με χιουμοριστικά κείμενα για το σοσιαλ ντιστανσινγκ. Ένιωθα την ανάγκη να επαναστατήσω δημιουργικά σε αυτήν την πρωτόγνωρη απαγόρευση, καταστολή και τον φόβο, που βιώναμε. Όμως η επικαιρότητα της πανδημίας είναι και αυτή εφήμερη. Εκείνο που ήθελα να θυμηθώ και να θυμίσω ήταν εκείνο που μας δίνει δύναμη να ξεπερνάμε τις δυσκολίες και να αισιοδοξούμε. Ήθελα να μιλήσουμε για τον Έρωτα, για τον έρωτα για ζωή.
Δεν υπήρχε θέατρο, δεν υπήρχε κείμενο, υπήρχε μόνο μια ανάγκη και ο Γεράσιμος, με τον οποίο λίγους μήνες πριν, είχαμε ολοκληρώσει την παράσταση “Οι Τόποι Είναι Ήχοι”. Μια ιστορία για την ζωή του τουμπίστα Γιάννη Ζουγανέλη, στην οποία αυτός πρωταγωνιστούσε και εγώ έκανα την σκηνοθεσία. Ήδη από τότε είχαμε εγκαταστήσει αμοιβαία εμπιστοσύνη και γνωρίζαμε ότι χαιρόμαστε να δουλεύουμε παρέα.
Αρκετές εβδομάδες αργότερα, μετά από πολύ γιόγκα στο σαλόνι και Νο 6 για άθληση γύρω απο το Φιλοπάππου, το λόκ ντάουν τελείωσε. Επιτέλους, συναντηθήκαμε και ξεκινήσαμε να διαβάζουμε. Εγώ θα έπαιζα και εκείνος θα μου έκανε την τιμή να σκηνοθετήσει. Έφερνα κείμενα, ο Γεράσιμος φανταζόταν χαρακτήρες να τα αφηγούνται, τους δοκιμάζαμε και ύστερα οι χαρακτήρες αυτονομούνταν γεννώντας νέα κείμενα. Έτσι, εκτός από τον θεό Έρωτα μας επισκέφθηκαν επίσης ένας ουμανιστής κλόουν, μια στριπτιζέζ ταχυδακτυλουργός, μια ελισαβετιανή μάγισσα με ειδίκευση στα μπομπάτα κοκτέιλ, ένας αεροπόρος ποιητής, μια καθηγήτρια της σεξολογίας και διάφοροι άλλοι φίλοι τους, κάθε ένας από τους οποίους παρουσιάζει ένα πιάτο από τον Κατάλογο του θεού Έρωτα, που έχουμε συντάξει.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πικάντικα κεφτεδάκια κεραυνοβόλου έρωτα με λίγη σος ανεκπλήρωτου για να σβήσει.
Μεθυσμένες πανσετούλες, αγύρτη έρωτα, μπαμπέση
Καψουροέρωτα, γεροντοέρωτα, νταλκαδοκαψουροέρωτα,
Έρωτα ντουβρουτζά, εφηβικό, πλατωνικό, βουκολικό, ακόμα και Παναθηναϊκό (κανένας έρωτας δεν είναι ντροπή).
Εκατοντάδες επαναλήψεις για να πυκνώσει ο ρυθμός, να πλασαριστούν οι ατάκες, να έρθουν απρόσμενα τα επόμενα λόγια. “Μπες στο τρένο και κλείσε την πόρτα”. Ο Γεράσιμος, εκτός από εμπνευσμένος σκηνοθέτης, είναι από τους σπουδαιότερους έλληνες ηθοποιούς, ένας μάστορας του θεάτρου. Είμαι πολύ τυχερή, που είχα αυτον τον δεξιοτέχνη της υποκριτικής για προπονητή.
Μια μέρα, μου λέει, περιχαρής : “Βρήκα τον τίτλο: Έρως Μονόπτερος ο Πλάνης”. Ε, ναι, αυτός είναι τίτλος. Γέλασα δυνατά. Είχε έρθει η ώρα να βρουμε θέατρο. Μας βρήκε το δεύτερο λοκ ντάουν και έπειτα το κλείσιμο των θεάτρων και έπειτα και άλλο λοκντάουν. Τελικά παίξαμε στην Πάτρα, στο θέατρο Επίκεντρο+, τον Οκτώβρη του 2021. Είχαμε πολύ θερμή ανταπόκριση από τον κόσμο. Ήταν μεγάλη τιμή και ικανοποίηση να βλέπουμε τους ανθρώπους, να φεύγουν συγκινημένοι και χαρούμενοι. Θυμάμαι κάποιον να μου λεει: “Ήταν σαν να θυμήθηκα κάτι, που είχα ξεχάσει”.
Σε λίγες μέρες ξεκινάμε. Νιώθω μόνο χαρά και ανυπομονησία. Έχει έρθει η ώρα να υποδεχτούμε τους ανθρώπους και να μοιραστούμε αυτές τις ιστορίες που είναι φτιαγμένες με πολύ κέφι και μεράκι, για να μας διασκεδάσουν, να μας προβληματίσουν και να μας υπενθυμίσουν πως ο Άνθρωπος είναι η απάντηση σε κάθε ερώτηση, όπως είπε και ο κύριος Αντρέ Μπρετόν.
Σας περιμένουμε κομπανιέρος ρομάντικος. Τοδος λος μουτσος γκρούπος σερτσάμος λ αμορ, τουγκέδερ.
Διαβάστε επίσης:
Έρως Μονόπτερος ο Πλάνης, των Γεράσιμου Γεννατά και Μάριας Φλωράτου στο Μικρό Θέατρο Κεραμεικού