Δουλεύω με άξονα την φωτογραφία, το σχέδιο, τη μνήμη. Χωρίς προσχέδια. Ξεκινάω έχοντας μια γενική εικόνα της ιδέας μου, που σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό από αυτό που είχα κατά νου! Εκμεταλλεύομαι “ίχνη” από παλιότερες σβησμένες επιφάνειες, την διαφάνεια του μεταξωτού υφάσματος, αλλά πολλές φορές και την αντίστροφη της εικόνας. Μου αρέσει σε αυτό που “διαβάζει” κάποιος, να υπάρχουν δύο και τρεις αναγνώσεις.
Η θεματογραφία μου παραμένει διαχρονικά ανθρωποκεντρική. Με έλκει περισσότερο ο υπαινιγμός παρά η αφήγηση. Σε αυτόν τον άξονα που χαράζει τη δομή της ζωγραφικής μου παίζει ρόλο το καλό σχέδιο σε συνδυασμό με τον όρο κενό – μη κενό (kong Bai) της κινεζικής ζωγραφικής. Η δυναμική σχέση του πλήρους κενού.
Επιδιώκω μέσα απτά πορτραίτα να αποκαλύπτεται η φύση των προσώπων τους και αυτό να γίνεται με τρόπο ξαφνικό, άμεσο και απροσδόκητο.
Μέσα από το διάλογο κενό – μη κενό και μέσα επίσης απ’ τις επάλληλες καταθέσεις “επανεγγραφών” που δημιουργούνται στην δουλειά μου, προκειμένου να αποδώσω εφήμερες καταστάσεις, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η δυναμική της σχεδιαστικά ελλειπτικής γραφής.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Info: Η Μαρία Γιαννακάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική απ’ τό 1977-1982 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών τεχνών με δάσκαλο τον Π.Τέτση. Παρακολούθησε το εργαστήριο ψηφιδωτού της Α.Σ.Κ.Τ. με τον Γ. Κολέφα. Το 1983 πήγε με υποτροφία στην Κίνα όπου μελέτησε τεχνικές παραδοσιακής κινεζικής ζωγραφικής και καλλιγραφίας. Έχει παρουσιάσει την δουλειά της σε πάνω από 20 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, τη Βαρκελώνη καθώς και σε ομαδικές στην Ελλάδα, την Κίνα (Ιnk and Wash Painting Exhibition Beijing 1988, Internatinal Biennale Beijing 2005, Material Links Shanghai 2008), τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ινδία (τιμητική διάκριση 8η Τriennale New Delhi 1996), τις Η.Π.Α., τη Σουηδία τη Ρώμη (Riparte Fair 1996), το Μιλανο (Μιart2002) κ.α. Έργα της κοσμούν πολλές ιδιωτικές συλλογές και κατοικίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
*Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 32