Η Μαρία Παχές, μία από τις κορυφαίες χορεύτριες φλαμένκο στον κόσμο και χορογράφος στις ταινίες του Κάρλος Σάουρα «Κάρμεν», «Ο Μάγος Έρωτας» και «Φλαμένκο», έρχεται στην Ελλάδα με 25 συντελεστές για να παρουσιάσει τη νέα της δημιουργία με τίτλο «Ουτοπία», στις 8-10 Νοεμβρίου 2013. Με αυτή την αφορμή, ξεκλείδωσε τα μυστικά της Ουτοπίας της αναφέροντας για το φλαμένκο: «Στη Σεβίλλη, η μαγεία γεννιέται ανάμεσά μας. Είναι πολύ πιθανόν ο πατέρας μου να ερωτεύτηκε τη μητέρα μου τραγουδώντας της ένα fandango…»
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη
Culturenow.gr: Θα παρουσιάσετε στο ελληνικό κοινό μία μοναδική χορευτική παράσταση. Τι θα δούμε από τις 8 μέχρι τις 10 Νοεμβρίου από εσάς στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών;Maria Pages: Θα δείτε μια από τις πιο πολύπλοκες παραστάσεις φλαμένκο που έχω δημιουργήσει. Σε αυτήν την παράσταση συγκεντρώνω την χορευτική μου ταυτότητα και τονίζω την αφοσίωση μου στην παγκόσμια κουλτούρα.
Cul.N.: Μπορείτε να μας «συστήσετε» την ιδιαίτερη αυτή παράσταση που έχει τον τίτλο, Utopia; M.P.: Η Utopía είναι ένα έργο «μίξη», που έχω δημιουργήσει με σκοπό δυο τέχνες να έρθουν σε διάλογο και δυο καλλιτέχνες να αλληλεπιδράσουν: ο χορός και η αρχιτεκτονική, ο Oscar Niemeyer και η María Pagés.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul.N.: Πείτε μας λίγα λόγια για τους συνεργάτες σας
M.P.: Έχω μια καταπληκτική ομάδα. Είναι κάτι παραπάνω από συνεργάτες, είναι φίλοι, «συνένοχοι» στην δημιουργία της ομορφιάς και του συναισθήματος. Είναι πραγματικά εκπληκτικοί οι «συνταξιδιώτες» μου.
Cul.N.: Πότε ανακαλύψατε τη μαγεία του φλαμένκο; M.P.: Στη Σεβίλλη, η μαγεία γεννιέται ανάμεσά μας. Είναι πολύ πιθανόν ο πατέρας μου να ερωτεύτηκε τη μητέρα μου τραγουδώντας της ένα fandango.
Cul.N.: Ποιές είναι οι επιρροές που σας έχουν επηρεάσει στην καριέρα σας;
M.P.: Θα σου έλεγα ψέματα αν σου έδινα απλά ένα όνομα. Όπως ξέρεις, είμαστε μια λευκή σελίδα που γεμίζει σιγά σιγά με επιρροές από πολύ διαφορετικές πηγές και προελεύσεις. Στη συναισθηματική μου εκπαίδευση συνυπάρχουν ποιήματα, τραγούδια, αγάλματα, πίνακες, φαγητά, το φως, η θάλασσα, ο κινηματογράφος, το θέατρο… Είμαστε μια λευκή σελίδα που η ζωή πάνω της γράφει.
Cul.N.: Ποια είναι τα συναισθήματά όταν χορεύετε στη σκηνή μπροστά σε διαφορετικό κάθε φορά κοινό, από χώρα σε χώρα;
M.P.: Αισθάνομαι ότι δημιουργώ μια γέφυρα φτιαγμένη από μια λεπτή κλωστή η οποία τεντώνεται καθώς η δραματική ένταση αυξάνεται. Το κοινό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Το σέβομαι γιατί από αυτό εξαρτώμαι.
Cul.N.: Μετά την Ελλάδα, ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί της περιοδείας σας;
M.P.: Μετά την Ελλάδα, το Δεκέμβρη θα τον αφιερώσω μαζί με την ομάδα μου, σε εργαστήρια και σεμινάρια σε νοσοκομεία και στις ισπανικές φυλακές. Είναι ένας τρόπος που έχουμε διαλέξει για να βρισκόμαστε κοντά σε ανθρώπους που με κανένα τρόπο δεν μπορούν να έρθουν στα θέατρα. Και μετά θα ξεκινήσουμε την παγκόσμια περιοδεία.
Cul.N.: Αντί επιλόγου, θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στο ελληνικό κοινό;
M.P.: Η Ελλάδα είναι μια μεγάλη χώρα. Και για τους μεγάλους λαούς η κρίση είναι κάτι που δεν πρέπει να φοβούνται. Μια ιστορία σαν την ελληνική δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά έμπνευση για να αναπτυχθούμε και να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Μόνο που ακούω τη λέξη Ελλάδα, συγκινούμαι.