To Bios παρουσιάζει την παράσταση Μινιόν, μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία, η οποία βασίζεται σε μία ιδέα της Μαρίας Πανουργιά και αντλεί στοιχεία από το ημερολόγιο ενός άγνωστου άντρα που βρέθηκε στα σκουπίδια το 1992! Η πρεμιέρα έχει οριστεί για τις 12 Δεκεμβρίου και, εν μέσω τελικών προβών, η Μαρία Πανουργιά μας είπε λίγα λόγια για την πρωτότυπη αυτή Χριστουγεννιάτικη ιστορία που θα παρουσιάσει…
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη
Culturenow.gr: Σε λίγες ημέρες θα παρουσιάσετε στο Bios μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία. Πείτε μας λίγα λόγια για το «Μινιόν» που θα κάνει πρεμιέρα στις 12/12.
Μαρία Πανουργιά: Η Χριστουγεννιάτικη ιστορία, βασίζεται στο ημερολόγιο ενός άγνωστου άντρα που βρέθηκε στα σκουπίδια το 1992 και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Πλανόδιον” το 1997.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul.N.: Πώς προέκυψε η ιδέα της παράστασης και με ποιο τρόπο μάθατε για το ημερολόγιο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Πλανόδιον» το 1997;
Μ.Π.: Το ημερολόγιο μου το έδωσε ένας καλός μου φίλος, ο Γιώργος Στεφανάκος και από τότε μου κίνησε το ενδιαφέρον.
Cul.N.: Από τις σημειώσεις του ημερολογίου ποια κοινά και ποιες διαφορές βρίσκετε μεταξύ της δεκαετίας του 80 και σήμερα στην Αθήνα;
Μ.Π.: Η πόλη της Αθήνας βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο και τότε και τώρα. Η περίοδος της μεταπολίτευσης τελειώνει, η πυρκαγιά στο Μινιόν και στον Κατράτζο σημάνει το τέλος της αθωότητας αυτής της πόλης. Σήμερα ζούμε το τέλος της “ευημερίας”, το τέλος της αυταπάτης. Ζούμε έναν οικονομικό πόλεμο σε μια υποτιθέμενη δημοκρατική χώρα.
Cul.N.: Σκηνικά πώς αντιμετωπίζετε την περιγραφή του ημερολογίου; Γύρω από ποιους άξονες κινηθήκατε και ποια στοιχεία θέλετε να αναδείξετε;
Μ.Π.: Ο χώρος χωρίζεται σε τρεις παράλληλους κόσμους. Το σπίτι του άγνωστου άντρα, ένας ενδιάμεσος χώρος όπου κινούνται οι 4 γυναίκες που είναι τα πρόσωπα που παρατηρεί, κρίνει και επιθυμεί αυτός ο άντρας, ενώ στον τρίτο χώρο, οι θεατές βλέπουν έξω από τα παράθυρα σε πραγματικό χρόνο την πόλη.
Cul.N.: Πόσο σημαντική είναι η ομάδα, ειδικά στις μέρες μας; Πείτε μας λίγα λόγια για τους συντελεστές και την συμβολή τους στην παράσταση;
Μ.Π.: Δεν είμαστε κάποια “ομάδα” αν και το θέατρο λειτουργεί πάντα ομαδικά. Είμαστε πολλά χρόνια φίλοι και στην πραγματικότητα ο ένας συμπληρώνει και βοηθά τον άλλον.
Πιστεύω πολύ στο δώρο της φιλίας.
Cul.N.: Το Μινιόν μπορεί να είναι το 1ο εμπορικό κέντρο στην Αθήνα, δεν είχε όμως τα χαρακτηριστικά των σύγχρονων μεγάλων πολυκαταστημάτων. Δεν ήταν συνδεδεμένο με αρνητικές έννοιες ούτε σύμβολο πλούτου. Όλοι έχουν μια ευχάριστη ιστορία να θυμηθούν σε σχέση με αυτό. Ποια στοιχεία του το διαφοροποιούν, πιστεύετε, από τα σημερινά πολυκαταστήματα;
Μ.Π.: Το Μινιόν ήταν ένα ελληνικό πολυκατάστημα σε μια εποχή μικρότερης ανισότητας. Τώρα όλα τα μεγάλα καταστήματα ανήκουν σε πολυεθνικές.
Cul.N.: Το Μινιόν παίρνει συμβολικές διαστάσεις μέσα από την παράσταση και αν ναι, τι συμβολίζει;
Μ.Π.: Η παράσταση δεν είναι για το πολυκατάστημα Μινιόν. Υπάρχει ένας παραλληλισμός του ονόματος του καταστήματος που κυριολεκτικά σημαίνει μικρό-χαριτωμένο, με την καθημερινή μικρή ζωή του άγνωστου άντρα του ημερολογίου.
Cul.N.: Κλείνοντας, με αφορμή τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία για την οποία μιλάμε, ποια ευχή θα βρίσκατε πως στις μέρες μας έχει ουσιαστική έννοια και ξεφεύγει από τα όρια του ετήσιου εθιμοτυπικού;
Μ.Π.: Καλή Ανάσταση!
Η παράσταση θα παρουσιάζεται στο Bios από τις 12 Δεκεμβρίου, από Πέμπτη έως Κυριακή στις 21.00. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ