Το αριστούργημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας», ανεβαίνει στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια. Η σημαντική παραγωγή μας μεταφέρει στη Ζάκυνθο, όπου μια άλλοτε αρχοντική οικογένεια αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Σον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε τηνΝένα Μεντή, ενώ τη διανομή συμπληρώνει ένας ξεχωριστός θίασος ταλαντούχων ηθοποιών: Νίκος Νίκας, Βασιλική Τρουφάκου, Δημήτρης Καπετανάκος, Δημήτρης Αριανούτσος, Μαριάννα Τουντασάκη, Γιώργος Λόξας, Φαίη Φραγκαλιώτη, Άννα-Μαρία Κατσουλάκη, Μαρία Κανελλοπούλου. Την πρωτότυπη μουσική υπογράφει ο Μίνως Μάτσας.
Το CultureNow μίλησε με την Μαριάννα Τουντασάκη, που ερμηνεύει το Φάντασμα, αλλά είναι και βοηθός σκηνοθέτη στη συγκεκριμένη παραγωγή.
***
-Πριν καταπιαστείτε με την παράσταση γνωρίζατε το «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας»; Πότε ήρθατε για πρώτη φορά σε επαφή με το κείμενο του Γρηγορίου Ξενόπουλου και ποια η αρχική σας εντύπωση από αυτό;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παρόλο που γνώριζα την υπόθεση του έργου δεν είχε τύχει να έρθω σε επαφή μαζί του πιο πριν. Το διάβασα πρώτη φορά φέτος το καλοκαίρι μετά από την πρόταση που μου έγινε από τον Πέτρο Ζούλια να συμμετάσχω στην παράσταση. Εντυπωσιάστηκα από το πως ένα έργο το οποίο γράφτηκε τον προηγούμενο αιώνα είναι τόσο επίκαιρο και μας αφορά όλους!
-Κατά τη γνώμη σας, τι καθιστά το έργο – το οποίο είναι γραμμένο το 1918 – ακόμα επίκαιρο;
Το έργο πραγματεύεται την πάλη του ανθρώπου ανάμεσα στις ηθικές αξίες και στην πραγματιστική ανάγκη για επιβίωση. Η σύγκρουση αξιών ακολουθεί τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον διαχρονικά.
– Στο ανέβασμα της παράστασης στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» εσείς έχετε διπλή ιδιότητα, μιας και εκτός από βοηθός σκηνοθέτη ερμηνεύεται και το Φάντασμα. Θα θέλατε να μας πείτε περισσότερα για τον τρόπο που έχει επιλέξει να προσεγγίσει το έργο ο Πέτρος Ζούλιας;
Ο Πέτρος Ζούλιας έχει προσεγγίσει το έργο με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο και στον συγγραφέα. Ο ρόλος που ερμηνεύω της Πεθεράς-Φάντασμα της Βαλέραινας έχει προέλθει από το διήγημα, που με μοναδικό τρόπο ο Πέτρος Ζουλιας το ενέταξε στο θεατρικό, έτσι ώστε να ζωντανεύει επί σκηνής η εσωτερική μάχη της Βαλέραινας.
-Με τον κύριο Ζούλια έχετε συνεργαστεί και άλλες φορές, (όπως στις παραστάσεις «Πιάφ» «Τσάρλι Τσάπλιν», «Γυναίκες του Παπαδιαμάντη», «Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια», «Μαρίκα», και πιο πρόσφατα στο «Ο Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ»). Πού θα λέγατε πώς επικεντρώνει σταθερά την προσοχή του;
Με τον Πέτρο Ζουλια συνεργαζόμαστε σχεδόν 10 χρόνια. Ήταν δάσκαλός μου στη σχολή και τώρα είναι δάσκαλος μου στη ζωή. Είναι χαρά μου και τιμή μου που δουλεύω μαζί του, γιατί πέραν του ότι είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, σε κάθε δουλειά ανακαλύπτεται ένας καινούργιος κόσμος. Σταθερά η προσοχή του επικεντρώνεται στο κείμενο και στους ηθοποιούς. Σέβεται απόλυτα τα κείμενα και τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύει, έτσι ώστε να βγει το καλύτερο αποτέλεσμα.
– Για να επιστρέψουμε στο «Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας», θα θέλατε να σχολιάσετε το στοιχείο του σασπένς που χαρακτηρίζει το έργο;
Η ιστορία κλιμακώνεται με τέτοιον τρόπο όπου μέχρι το τέλος δεν γνωρίζουμε σε ποια απόφαση θα οδηγηθεί η Βαλέραινα μέσα από τις πιέσεις που δέχεται. Οι θεατές ταλαντεύονται μαζί της καθόλη τη διάρκεια του έργου.
– Καθώς επίσης, μιας και έχουμε και έχουμε να κάνουμε με έργο εποχής, μπορείτε να μας πείτε μερικά πράγματα για τα κοστούμια της παράστασης (Νίκος Χαρλαύτης), καθώς και τα σκηνικά (Μαρία Φιλίππου) αυτής;
Όλοι οι συντελεστές δούλεψαν αρμονικά μεταξύ τους κάτω από την καθοδήγηση του Πέτρου Ζούλια, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να εναρμονίζεται απόλυτα με την εποχή. Οι θεατές μέσα από τα μοναδικά κοστούμια του Νίκου Χαρλαύτη, το υπέροχο σκηνικό της Μαρίας Φιλίππου, την εξαιρετική πρωτότυπη μουσική του Μίνου Μάτσα και τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα, ταξιδεύουν στη Ζάκυνθο του περασμένου αιώνα.
– Τι σας γοητεύει στον χώρο του θέατρου;
Το ότι μπορείς να ζήσεις μέσα από έναν ρόλο κάτι που δεν θα το ζούσες ποτέ, το ότι ψάχνεις μέσα στην ψυχή σου να βρεις συναισθήματα που δεν ήξερες ότι υπάρχουν, ότι βιώνεις σε κάθε δουλειά μια γέννα και στο τέλος έναν θάνατο… Είναι δημιουργία!
-Και τι θα λέγατε πώς σας απογοητεύει σε αυτόν;
Η απογοήτευση είναι μια βαριά λέξη. Το δυσκολότερο σε αυτόν τον χώρο είναι η μη σταθερότητα. Το ότι δεν ξέρεις αν θα έχεις δουλειά τον επόμενο χρόνο.
– Υπάρχει κάποια ατάκα από το έργο, με την οποία θα θέλατε να κλείσουμε τη συνέντευξη;
«Ο άνθρωπος τον άνθρωπο πρέπει να τον αγαπά, χωρίς συμφέρον!». Μια φράση της Βαλέραινας που μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο.
Διαβάστε επίσης:
Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας, του Γρηγορίου Ξενόπουλου στον Ελληνικό Κόσμο