Η Μάρθα Φριντζήλα επιστρέφει στο Κύτταρο με το Κubara Project – συνοδευόμενη από τα Καλογεράκια. Το CultureNow μίλησε με την πολυδιάστατη καλλιτέχνιδα πριν το ραντεβού του Δεκέμβρη.
***
-Στις συναυλίες σας έχω παρατηρήσει πως σχεδόν πάντα τα κομμάτια που ερμηνεύετε τα συνοδεύετε με κάποια ιστορία. Αυτό θεωρείτε πως σχετίζεται με τη σχέση σας με το θέατρο;
Nαι, είναι πιθανό. Δεν το έχω σκεφτεί. Συνήθως τα ξενόγλωσσα τραγούδια συνοδεύω με κάποια ιστορία ώστε να γνωρίζει το κοινό που δεν μιλά την γλώσσα γιατί πράγμα μιλώ. Ή κάποια τραγούδια που έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία πίσω τους όπως για παράδειγμα η Λιλήθ της Νένας Βενετσάνου, αν δεν γνωρίζεις ποια είναι η Λιλήθ δεν είναι εύκολο να καταλάβεις το τραγούδι.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Σε μια παλιότερη συνέντευξή σας είχατε πει πως σας παρακινεί μια επιθυμία να ακούσετε τραγούδια με τη δική σας φωνή. Με αυτή τη λογική έχει διαμορφωθεί και το πρόγραμμα για το Κύτταρο;
Δεν το θυμάμαι αυτό. Μάλλον εννοούσα πως όταν ένα τραγούδι μου αρέσει, θέλω πολύ να το πω κι εγώ, γιατί δεν με νοιάζει να ακούω τα τραγούδια με την φωνή μου, σχεδόν ποτέ δεν έχω βάλει να ακούσω Φριντζήλα στο σπίτι. Το πρόγραμμά μας στο Κύτταρο και φέτος προτείνει τραγούδια, προτείνει ενορχηστρώσεις και πειράγματα και προτείνει Καλογεράκια. Αυτό είναι κάτι που αγαπώ να κάνω: Καλλιτέχνες και τραγούδια που αγαπώ θέλω να τα μάθει όλος ο κόσμος!
-Τι μπορείτε να μας αποκαλύψετε για το νέο δίσκο που ετοιμάζετε;
Ο νέος δίσκος θα έχει τίτλο “Η Ακάλεστη”, είναι δεκατρία ποιήματα δικά μου μελοποιημένα από τον Μιχάλη Καλογεράκη κα ενορχηστρωμένα από τον Βασίλη Μαντζούκη. Στον δίσκο συμμετέχουν ο Παντελής Καλογεράκης, ο Τάκης Φαραζής, η Carol Sansour κι άλλοι καλλιτέχνες που ακόμα δεν μπορώ να αποκαλύψω. Είναι πολύ προσωπικός και εξομολογητικός δίσκος, με τραγούδια και πρόζες.
-Για τις εμφανίσεις του Κubara Project με τα “Καλογεράκια” γράφετε μια ιδιαίτερη παρότρυνση που θα ήθελα να μας σχολιάσετε – «Τις Δευτέρες του Δεκέμβρη στο Κύτταρο ελάτε να στήσουμε μαζί ένα ανάχωμα απέναντι στο ποτάμι της αδιαφορίας που πάει να μας καταπιεί».
Νιώθω την ανάγκη να μιλήσω για τα πράγματα που με ταλανίζουν, να μιλήσω για τον σεξισμό, τον ρατσισμό και την απληστία, για τον φόβο που μας κάνει απαθείς και δειλούς, να μιλήσω για την δύναμη των ανθρώπων, την αλληλεγγύη και την ισότητα, τον έρωτα χωρίς ταμπέλες. Αυτό εννοώ με το “ανάχωμα”. Να υψώσουμε ανάστημα, να πούμε: είμαστε εδώ, είμαστε πολλοί, δεν θα σας κάνουμε την χάρη, θα δώσουμε φωνή σ’ όσους δεν έχουν φωνή.
-Από τα καλοκαίρια με το γεμάτο πρόγραμμα και τις περιοδείες πάμε στα χειμερινά συναυλιακά κέντρα και τα σταθερά ραντεβού. Ποια η μαγεία στο καθένα;
Το Κύτταρο είναι για εμάς το σπίτι μας. Είναι λοιπόν σαν να γυρίζουμε από τις διακοπές μας και να βάζουμε σιγά σιγά τα πράγματα στην θέση τους, στρώνουμε χαλιά, ανάβουμε την φωτιά και καλούμε τους φίλους μας. Η καλοκαιρινή περιοδεία ξεκίνησε τον Μάιο με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τελείωσε αρχές Νοέμβρη! Ήταν πυκνή και πολύ κουραστική, αλλά την ευχαριστήθηκα. Είναι ωραίο να τραγουδάς σε ένα θέατρο ανοιχτό, κάτω απ’ τ’ αστέρια, σ’ έναν αρχαιολογικό χώρο, σ’ ένα λιβάδι, σε μια παραλία. Κάθε συναυλία είναι μοναδική κι εκτεθειμένη στον καιρό και τα γούστα του. Το κοινό είναι χαλαρό, σε διακοπές, είναι πιο ανοιχτό και επιεικές. Έχω την αίσθηση πως στο Κύτταρο δοκιμάζουμε τις δυνάμεις μας με την κάθε παράσταση, βλέπουμε αντιδράσεις, κάνουμε αλλαγές και πειράματα πιο εύκολα γιατί έχουμε τον χρόνο, δεν είναι στήνουμε – παίζουμε – φεύγουμε.
-Αγαπημένη στιγμή με τους ανθρώπους του Kubara project;
Όταν προτείνουμε ένα τραγούδι και ξεκινάμε να το δουλεύουμε. Μέχρι να φτάσει στο αποτέλεσμα που θα συμφωνήσουμε πως μας αρέσει. Αυτή η διαδικασία με συγκινεί και με ευχαριστεί πολύ.
-Να ζητήσω να απομονώσετε ένα στίχο κομματιού από το πρόγραμμά σας για να το αφιερώσετε στους αναγνώστες / αναγνώστριες του CultureNow;
Έπρεπε να `ρχόσουνα, έστω με βροχή,
περνώντας όλα τα εμπόδια, το σπίτι σου.
Έπρεπε να `ρχόσουνα.
Photo Credit: Κωνσταντίνος Σαλασίδης
Διαβάστε επίσης:
Μάρθα Φριντζήλα «Κubara Project – Η επιστροφή» & Kalogeraki Bros στο Κύτταρο