Οι ήρωες του Νίκου Τσιφόρου ζωντανεύουν στη Λαϊκή Σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε. κι έρχονται πιο κοντά στη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από την συνάντηση της καυστικής και απολαυστικής πένας του Γιώργου Σκαμπαρδώνη με το θρυλικό κείμενο του Νίκου Τσιφόρου, στην παράσταση Με τα παιδιά της Πιάτσας, που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης. Το έργο κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου στη Μονή Λαζαριστών.
Σημείωμα του Συγγραφέα: Η διαχρονική αξία και μοναδικότητα του Νίκου Τσιφόρου στα Παιδιά της πιάτσας και όχι μόνον, βρίσκεται στο ότι δημιούργησε ένα δικό του λογοτεχνικό σύμπαν, με ξεχωριστό, απολαυστικό, δικό του γλωσσικό ιδίωμα, και ήρωες τους καταφρονεμένους του υποκόσμου, τους οποίους δεν αντιμετωπίζει κριτικά ή ηθικολογικά, αλλά με συγκατάβαση και τρυφερότητα, υπολογίζοντας, βέβαια, την προσωπική ευθύνη, αλλά κυρίως τις Συμπληγάδες της συγκυρίας και της εποχής που τους έριξαν εκεί, σχεδόν αναπόφευκτα.
Δεν είχα την αλαζονεία να αναμετρηθώ με τούτο το σύμπαν, παρά θέλησα, κυρίως, να εμπνευστώ από αυτό, δημιουργώντας μερικούς σύγχρονους ήρωες, που τους εμπλέκω με εκείνους του Τσιφόρου μέσα στον ίδιο χώρο, μια φυλακή. Οι νέοι με τις παλιές καραβάνες κι ο καθείς με τη δική του γλώσσα και ιστορία, αλλά πάντα μέσα στο ίδιο κράτος και σε συγγενείς συγκυρίες, όπου λάμπει μεγαλοπρεπώς η διαφθορά, η λωποδυσία, το πάθος για κατορθώματα και λίγη δόξα, αρχηγία κι επιρροή – οι μεν με τους κώδικες του υποκόσμου, οι δε με την παρασημαντική της έξω λαμογιάς.
Μια αυθαίρετη, βέβαια, θεατρική συνομιλία με το συγκεκριμένο έργο του Τσιφόρου, μέσα από την οποία και τη διαπλοκή των εποχών και των ηρώων, τα διαφορετικά ιδιώματα αλλά την ίδια ουσία, φωτίζεται λοξά η γενικευμένη διαφθορά του συστήματος, ο κυνισμός, η ιδιοτέλεια, η διαχρονικότητα της αμφίπλευρης απάτης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ταυτόχρονα αναδεικνύεται η συντροφικότητα των φυλακισμένων, η αλληλεγγύη μεταξύ τους, με συγκατάβαση προς αυτούς τους φτωχοδιάβολους (όπως θα τό ’θελε κι ο Τσιφόρος), αλλά και τους βαρυποινίτες, που ζούνε το αβάσταχτο του εγκλεισμού, αλλά και το ανυπόφορο ενδεχόμενο μιας δύσκολης ελευθερίας, εντός ή εκτός της φυλακής, εντός ή εκτός της Τέχνης.
Θεατρικό κείμενο: Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, Σκηνικά-κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου, Μουσική σύνθεση-επιμέλεια, διασκευές τραγουδιών: Αλέξης Πρίφτης, Επιμέλεια κίνησης: Τατιάνα Μύρκου, Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου, Βίντεο: Άντα Λιάκου, Βοηθός σκηνοθέτη: Βάλια Ποιμενίδου, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Ανδρέας Παρασκευόπουλος, Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου.
Διανομή: Καλλιόπη Ευαγγελίδου: (Μανόν), Ελένη Θυμιοπούλου: (Στέφκα), Έκτωρ Καλούδης (Σάκης ο Λεβέκουρας), Παντελής Καλπάκογλου: (Μπάμπης), Δημήτρης Κολοβός (Γαβρίλης), Δημήτρης Κοντός (Διονύσης Δεσμοφύλακας), Γιώργος Κώτσος (Γιαννάκης), Χρήστος Παπαστεργίου (Παναγής Δεσμοφύλακας), Βασίλης Σεϊμένης (Διευθυντής), Δημήτρης Σιακάρας (Μήτσος), Βασίλης Σπυρόπουλος (Ρέστης), Αλέξανδρος Τσακίρης (Νέστορας), Μαρίζα Τσάρη (Σβετλάνα), Γιάννης Τσάτσαρης (Αρτέμης Δεσμοφύλακας), Κώστας Χαλκιάς (Νίκος ο Γαμψός). Παίζει επί σκηνής ο μουσικός Παύλος Παφρανίδης.