«Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας! Στέκομαι εδώ μπροστά στην οθόνη σας για να σας πω πως η παράσταση έχει ήδη ξεκινήσει. Καιρό τώρα. Ό,τι θα δείτε επί σκηνής δε βρίσκεται παρά στο μέσον δύο χωροχρόνων: αυτού που έχει προηγηθεί ως προετοιμασία και οργάνωση και αυτού που θα μείνει ως αίσθηση μετά το τέλος του έργου. Όλα αυτά μαζί ίσως ταξιδέψουν την παράσταση από στόμα σε στόμα.

Η πιο αυθεντική και ειλικρινής επικοινωνία. Word of mouth! And guess something, it’s not about marketing! Πώς είπατε; Γιατί δεν ξεκινάει η παράσταση; Μα σας εξήγησα ήδη! Έτσι κι αλλιώς προς το παρόν δεν μπορεί να ξεκινήσει η παράσταση. Ο κορονοϊός βλέπετε. Ασθένεια. Κρίση. Ναι, αδιαμφισβήτητη κρίση σε όλα τα επίπεδα. Όμως, ξέρετε κάτι; Δεν αρρωστήσαμε με τον κορονοϊό. Ήμασταν άρρωστοι από πριν. Θυμάστε που μέχρι πριν από λίγους μήνες συζητούσαμε για την υπερπληθώρα παραστάσεων. Πόσο κοντινή αυτή η ανάμνηση και πόσο μακρινή ταυτόχρονα! Θυμάμαι τους τίτλους σχετικών άρθρων στον τύπο: 1.000 και παραστάσεις στην Αθήνα!

1000 και. Και; Και; Και λοιπόν; Πολύς λόγος για τον αριθμό. Δε λέω, ζούμε σε μια εποχή που το παιχνίδι ορίζεται από τους αριθμούς. Τα πάντα είναι μετρήσιμα στη ζωή μας τώρα πια. Τα πάντα, εκτός απ’ αυτό που πραγματικά μετράει: η ποιότητα. Εν προκειμένω, η ποιότητα μιας παράστασης. Προσέξτε με! Δε μιλώ για την ποιότητα επί σκηνής. Αυτή ξέρετε είναι αποτέλεσμα της δουλειάς που έχει προηγηθεί. Κυρίως εκτός σκηνής. Αλλά κυρίες και κύριοι! Έφτασε η ώρα να σας παρουσιάσω τις δύο πρωταγωνίστριες της παράστασης που έχει ήδη ξεκινήσει καιρό τώρα. Παρακαλώ, αντί θερμού χειροκροτήματος κάντε tapping στο πληκτρολόγιό σας και υποδεχτείτε δύο σημαντικές σπουδαίες αρτίστες: από τη μία η Οργάνωση Παραγωγής και από την άλλη η Επικοινωνία.

Δύο αρτίστες άγνωστες στους περισσότερους από εμάς, που χωρίς αυτές όμως η παράσταση δε θα μπορούσε να βρει το δρόμο της προς τη σκηνή, με άλλα λόγια δε θα μπορούσε η ιδέα να γίνει πράξη. Άλλωστε ξέρουμε τι συμβαίνει αρκετές φορές στο χώρο του θεάτρου! Ελάτε τώρα, ας μην κρυβόμαστε! Ο κορονοϊός μας προσφέρει το χρόνο να σκεφτούμε: έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη εμβάθυνσης, βιασύνη, προσπάθεια παραπλάνησης των θεατών, αδυναμία να βρει η παράσταση το κοινό της και τόσα άλλα που ο περιορισμένος μου εδώ χώρος και χρόνος δε μου επιτρέπουν να επεκταθώ. Οργάνωση Παραγωγής και Επικοινωνία λοιπόν! Τι; Δε σας αρέσουν τα ονόματά τους; Να βρούμε κάτι πιο πιασάρικο; Μα σημασία έχει το περιεχόμενο και όχι οι τίτλοι και οι ταμπέλες. Εντάξει, ξέρω πολύ καλά πως τα ονόματά τους δεν ακούγονται ελκυστικά. Όμως, εάν δώσετε λίγο χρόνο να τις γνωρίσετε καλύτερα θα εκπλαγείτε πραγματικά για το πόσο χρήσιμες και κυρίως απαραίτητες είναι σε μία παράσταση. Πολυτάλαντες. Ανάμεσα σε πολλά άλλα πετυχαίνουν ένα από τα βασικά ζητούμενα: καταφέρνουν η παράσταση να βρει το κοινό της.

Τέλος, έχουν την εξής μαγική ιδιότητα. Είναι αόρατες. Υπάρχουν επί σκηνής, αλλά δε θα τις δείτε ποτέ επί σκηνής. Επηρεάζουν όμως ό,τι συμβαίνει εδώ πάνω. Θα σας το πω απλά: «Παράσταση οργανωμένη και με προοπτική να ακουστεί δε γίνεται χωρίς αυτές.» Α! Και πάνε πάντοτε πακέτο. Ποτέ η μία δεν παίζει χωρίς την άλλη. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, το αποτέλεσμα θα ήταν ελλιπές. Και πιστέψτε με πως η δική τους απουσία είναι και αυτή ένας λόγος που οδηγεί στην απαξίωση του επαγγέλματός μας. Παρακαλώ, κυρία μου. Εσείς εκεί στο βάθος! Ναι εσείς με το καρέ μαλλί και τα γυαλιά. Μη γελάτε! Φυσικά και είναι επάγγελμα ο καλλιτέχνης. Και οι πρωταγωνίστριες που θα δείτε σε λίγο επί σκηνής είναι οι πρώτες που το πρεσβεύουν αυτό.

Κι εμείς οι ηθοποιοί και γενικότερα οι καλλιτέχνες έχουμε να μάθουμε πολλά απ’ αυτές. Και πρέπει να τα μάθουμε. Οφείλουμε να ξέρουμε. Για να μην απαξιώνει κανείς τη δουλειά μας. Για να μη μας εκμεταλλεύονται. Για να είμαστε ανεξάρτητοι. Για να μπορούμε να παράγουμε για τον εαυτό μας και την ομάδα μας όσα χρειαζόμαστε για να υπάρξουμε. Και φυσικά να βιοποριστούμε. Όμως τώρα η παράσταση συνεχίζεται! Γιατί τίποτα δε μπορεί να σταματήσει το θέατρο. Ιδέα, πράξη, πρόβα, οργάνωση παραγωγής, επικοινωνία, σκηνοθέτης, λοιποί συντελεστές, τεχνικοί, φώτα! Πάμε!

Μελαχρινός Βελέντζας – Βιογραφικό

Hθοποιός, πιανίστας, επικοινωνιολόγος και καλλιτεχνικός παραγωγός. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών (Πα.Πει.). Φοίτησε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Πολιτιστική Διαχείριση (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Υπήρξε υπότροφος στο MSc Marketing, Consumption & Society (Limerick University, Ιρλανδία). Στη συνέχεια, ταξίδεψε στον Καναδά όπου και παρουσίασε τη διπλωματική του εργασία με θέμα Η μουσική στη διαφήμιση: μία σημειωτική ανάλυση (Carleton University, Οττάβα).

Έχει σπουδάσει κλασσικό πιάνο, jazz αυτοσχεδιασμό και ανώτερα θεωρητικά. Από το 2013 εργάζεται επαγγελματικά στο θέατρο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Θωμά Μοσχόπουλο, Μιχαήλ Μαρμαρινό, Ελένη Σκότη κα. Είναι ιδρυτής του δικτύου ανεξάρτητης καλλιτεχνικής έρευνας και παραγωγής Experimento. Το Lemon είναι η πρώτη του παραγωγή. Εισηγείται σεμινάρια Επικοινωνίας & Οργάνωσης Παραγωγής με κεντρικό άξονα την ανεξάρτητη παραγωγή στο πολιτιστικό πεδίο.


Διαβάστε επίσης: 

Σεμινάριο επικοινωνίας & οργάνωσης παραγωγής «Από την ιδέα στην πράξη» με τον Μελαχρινό Βελέντζα