Η έκθεση έχει ως σημείο αναφοράς το βιβλίο Memoires d’un fou του Gustave Flaubert και θέτει ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη, την ειρωνεία, την ματαιοδοξία και γελοιοποίηση της κοινωνίας και της ανθρωπότητας.
Ξεκινώντας με την πρόταση του Flaubert “on peut vivre, et mourir même, sans s’être demandé une seule fois ce quec’est la vie et que la mort” (κάποιος μπορεί να ζήσει, ή ακόμα να πεθάνει, χωρίς ποτέ να αναρωτηθεί τι είναι η ζωή και τι ο θάνατος), η Μπουρίτσα δημιουργεί ένα οπτικό ημερολόγιο που εκτυλίσσεται σε ζωντανές ιστορίες. Η έκθεση “Memoires d’un fou-les aventures de chloe” είναι άρρητα συνδεδεμένη με το βιβλίο του Flaubert. Η δουλειά είναι δομημένη με βάση τις αρχές του μαξιμαλισμού και σουρεαλισμού, και εμπνευσμένη από το Κιτς στυλ μιας παλαιότερης εποχής.
Η Μπουρίτσα χρησιμοποιεί στα έργα της ρετρό φωτογραφίες της δεκαετίας του 50 και αποικιοκρατούμενων φυλών της Νότιας Αμερικής, καθώς εικόνες από το προσωπικότης αρχείο και υφάσματα παρμένα από την καθημερινότητά της. Η καλλιτέχνις μεταμορφώνει καθημερινές εικόνες σε σουρεαλιστικά παραμύθια με χαρακτήρα μποέμ, καρναβάλια περιτριγυρισμένα από ανύπαρκτα πλάσματα που ενώνονται και να παρουσιάσουν μια παράξενη ουτοπία.
Ο θεατής παρακινείται να αμφισβητήσει την έννοια της ουτοπίας στα έργα της Μπουρίτσα και να ξεκινήσει την δική του αναζήτηση στον δρόμο του υπαρξισμού.