Με πρωταγωνίστρια την Lise Davidsen [Λίσε Ντάβιντσεν], τη νορβηγίδα σοπράνο που ενθουσίασε το ελληνικό κοινό, πριν από δύο χρόνια περίπου, στην πρώτη της εμφάνιση στο Μέγαρο, ανεβαίνει τον Μάρτιο στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης η «Δύναμη του πεπρωμένου». Ύστερα από τρεις σχεδόν δεκαετίες, η μεγαλειώδης όπερα του Giuseppe Verdi [Τζουζέππε Βέρντι] επιστρέφει στην MET σε μια νέα παραγωγή που προβάλλεται ζωντανά το Σάββατο 9 Μαρτίου (ώρα: 19.00) στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, με ελληνικούς υπότιτλους, στο πλαίσιο των δορυφορικών μεταδόσεων MET LIVE. Στο πόντιουμ, ο κορυφαίος μαέστρος Yannick Nézet-Séguin [Γιαννίκ Νεζέ-Σεγκέν]. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Πολωνός Mariusz Treliński [Μαριούς Τρελίνσκι], ο οποίος μεταφέρει τη δράση στο σήμερα, αξιοποιώντας με ευρηματικό τρόπο την περιστρεφόμενη σκηνή της MET, για να αναπαραστήσει την ασυγκράτητη πορεία της μοίρας και τα ολέθρια γεγονότα που διαδέχονται το ένα το άλλο. Στον ρόλο του Ντον Άλβαρο, του αγαπημένου της Λεονόρας, ο τενόρος Brian Jagde [Mπράιαν Τζέηντ]. Τον Ντον Κάρλο, τον εκδικητικό αδελφό της, ερμηνεύει ο βαρύτονος Igor Golovatenko [Ίγκορ Γκoλoβάτενκο]. Στο εκλεκτό καστ συμμετέχουν επίσης η μεσόφωνος Judit Kutasi [Γιούντιτ Κουτάσι] ως Πρετσιοζίλλα, ο μπασοβαρύτονος Patrick Carfizzi [Πάτρικ Καρφίτσι] ως Μελιτόνε και ο βαθύφωνος Soloman Howard [Σόλομαν Χάουαρντ] στον διπλό ρόλο του πατέρα της Λεονόρας και του Πατρός Γκουαρντιάνο.

Δεσμώτες του πεπρωμένου

Ο Giuseppe Verdi (1813–1901), κατά τη διάρκεια της σπουδαίας εξηκονταετούς διαδρομής του στον χώρο του λυρικού θεάτρου, συνέθεσε 26 όπερες. Τουλάχιστον οι μισές από αυτές αποτελούν τον βασικό πυρήνα του σημερινού οπερατικού ρεπερτορίου. Κατά το πρώτο ήμισυ της καριέρας του, ο ιταλός συνθέτης χρησιμοποίησε, σε πολλές όπερές του, ποιητικά κείμενα του Francesco Maria Piave (1810–76), του λιμπρετίστα της «Δύναμης του πεπρωμένου». Η συγκεκριμένη όπερα βασίζεται σε έργο του Ángel de Saavedra, Δούκα του Ρίβας (1791–1865), ενώ ενσωματώνει και μία σκηνή από το θεατρικό δράμα Wallensteins Lager του Friedrich Schiller (1759–1805). «Η δύναμη του πεπρωμένου» αναθεωρήθηκε αργότερα και εμπλουτίστηκε με συμπληρωματικό κείμενο που έγραψε ο Antonio Ghislanzoni (1824–93), μετέπειτα λιμπρετίστας της «Αΐντας».

Το αριστούργημα του Verdi, που μιλά για καταδικασμένους έρωτες, θανατηφόρες βεντέτες και οικογενειακές διαμάχες, περιλαμβάνει σκηνές με έντονα τραγικά αλλά και κωμικά στοιχεία. H Εισαγωγή της «Δύναμης του πεπρωμένου» αποτελεί μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες ορχηστρικές σελίδες της παγκόσμιας οπερατικής εργογραφίας, ενώ ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η συγκλονιστική άρια της Λεονόρας «Pace, pace, mio Dio» («Γαλήνη, γαλήνη, Θεέ μου»).

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Συντελεστές

  • Λιμπρέτο Francesco Maria Piave
  • Σκηνοθεσία Mariusz Treliński
  • Σκηνικά Boris Kudlička
  • Κοστούμια Moritz Junge
  • Σχεδιασμός φωτισμών Marc Heinz
  • Σχεδιασμός προβολών Bartek Macias
  • Χορογραφία Maćko Prusak
  • Διεύθυνση ορχήστρας Yannick Nézet-Séguin

Διανομή

  • Λεονόρα Lise Davidsen
  • Πρετσιοζίλλα Judit Kutasi
  • Ντον Άλβαρο Brian Jadge
  • Ντον Κάρλο Igor Golovatenko
  • Φρα Μελιτόνε Patrick Carfizzi
  • Πατέρας Λεονόρας/Πατήρ Γκουαρντιάνο Soloman Howard