Αφορμή για να δημιουργηθούν αυτά τα έργα για την έκθεση στάθηκε η συμμετοχή του Σπύρου Παπασπύρου σε μια ομαδική έκθεση στη Θεσσαλονίκη όπου μετάφερε με μεταξοτυπία σε πλεξιγκλάς ένα έργο που είχε φτιάξει το 1977 στη Φλωρεντία με ακριλικό.
Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης από τις 10 Μαρτίου έως τις 27 Απριλίου του 2018 με τίτλο: “Κοινός Τόπος, 23 εικαστικοί από την Academia di Belli Arti στη Villa Bianca”. Επειδή όπως ο ίδιος ισχυρίζεται “τρώγοντας έρχεται η όρεξη” συνέχισε να δουλεύει πάνω σε παλιά έργα του, που από τα περισσότερα σωζόταν μόνο κάποια προσχέδια και φωτογραφίες, μεταφέροντας τα με μεταξοτυπία σε χαρτί ή πλεξιγκλάς. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν και κάποια καινούργια έργα, με τη διαφορά να είναι εμφανής. Εν ολίγοις θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε έργα του από την πρώτη σύνθεση του 1973 μέχρι σήμερα τέλη του 2018, μια εικαστική πορεία 45 περίπου χρόνων.
«Στις μεταξοτυπίες του Σπύρου Παπασπύρου τα γεωμετρικά σχήματα γεμίζουν με καθαρά χρώματα και η εικαστική επιφάνεια αποκτά δυναμισμό και ένταση μέσω της οργάνωσης των σχημάτων και της προσεκτικής επιλογής των τόνων. Καμία ψευδαίσθηση δεν ελλοχεύει, κανένα θέμα που να θυμίζει την πρόσληψη του κόσμου με την όραση δεν υπάρχει για να δημιουργήσει συνειρμούς με την πραγματικότητα. Ωστόσο, ο καλλιτέχνης αποκλίνει από τα ζητούμενα της μονοχρωματικής αφαίρεσης. Μετέρχεται ποικίλων μεθόδων για να ενσωματώσει τελικά τον πραγματικό χώρο στις επιφάνειές του ή για να παράξει χώρο μέσω της επιφάνειας.
Η επανάληψη σχημάτων με άλλο τόνο το καθένα, αλλά στο ίδιο χρώμα, μέσα από μια μελετημένη επιλογή, διαμορφώνουν εικαστικές επιφάνειες που καλούν τον θεατή να διερευνήσει τις όψεις του χώρου που δημιουργείται από την παρουσία και την απουσία τους. Το κενό, το λευκό, δεν αποτελεί μόνο υπόμνηση της υπαρκτής δισδιάστατης επιφάνειας, αλλά και δομικό στοιχείο της εικόνας. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν τα κενά, σε αντίστιξη με τα πλήρη στοιχεία, στη μοντέρνα γλυπτική. Ράστερ σε σκούρους τόνους ή σε απροσδόκητα μεταλλικά ακρυλικά, δημιουργούν ένταση στις πλακάτες επιφάνειες χρώματος» -Αρετή Αδαμοπούλου
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Ο Σπύρος διακρίνεται, έντονα από μια φυσική λιτότητα και μια χαρακτηριστική, δωρική εκφορά του λόγου, όπου το κάθε του σύντομο σχόλιο, αξιώνει πυκνότητα αποφθέγματος. Το ίδιο θα παρατηρήσει κανείς και στο ιδιόμορφο χιούμορ του. Αυτός ο μηχανισμός στην τελική διατύπωση της σκέψης του, που στέκεται μονίμως απέναντι σε κάθε λογής πληθωρικότητα, αποτυπώνεται και στη ζωγραφική του.
Επιχειρώντας, κάθε φορά, με ολιγάριθμα στοιχεία και με ελάχιστες ζωγραφικές κινήσεις να φτάσει σ’ ένα αποτέλεσμα, αυτό που θα προκύψει στο τέλος μπορεί να είναι κάτι σαν ένα εικαστικό απόφθεγμα. Κοιτάζω τις καινούργιες του συνθέσεις που αποτελούν και τον βασικό πυρήνα της έκθεσης. Μια ιδιότυπη σκακιέρα όπου το χρώμα παίζει με διαφορετικές εντάσεις μέσα στα τετράγωνα, ενώ κάποια παραμένουνε κενά. Σαν μια αποτύπωση της μνήμης, σκέφτηκα για μια στιγμή, ενώ έγραφα αυτές τις γραμμές με την έγνοια να θυμηθώ επαρκώς και να μην παρεκτραπώ σε φαντασιακές αναπαραστάσεις. Της μνήμης με την επιλεκτικότητά της, τις διαφορετικές εντάσεις της, την αδιαφορία της, τα κενά της.» -Βασίλης Παπάς
Σπύρος Παπασπύρου
Ο Σπύρος Παπασπύρου γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου του 1954 στα Ιωάννινα. Σπούδασε στον “Α.Τ.Ο.” (Σχολές Δοξιάδη) Συντήρηση – Αντιγραφή Έργων Τέχνης (1973 – 1975). Από το 1975 έως το 1980 σπούδασε Restauro στο Universita Internazionale del Arte της Φλωρεντίας και Ζωγραφική στην Accademia di Belle Arte στο εργαστήριο του pr. Ciulietti (1935 – 2003). Δίδαξε σε Γυμνάσια και λύκεια, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στη Ζ.Π.Α. Ιωαννίνων στην Ε. Α. Βελλάς και στο Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Με απόσπαση εργάστηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ως καλλιτεχνικός υπεύθυνος εκδόσεων. Έχει οργανώσει μία ατομική έκθεση και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές, Ζει στην Αθήνα.