Μια Αγκαλιά στην Άκρη του Κόσμου, του Κλοντ Λελούς

Η Odeon παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τις 18 Φεβρουαρίου 2016 την ταινία «Μια Αγκαλιά στην Άκρη του Κόσμου» (Un + Une) σε σκηνοθεσία του Κλοντ Λελούς.

Ένας άνδρας, μια γυναίκα και μια εξωτική χώρα που μπορεί να σου αλλάξει για πάντα τη ζωή, πρωταγωνιστούν στην υπέροχη ιστορία αγάπης, με υπογραφή του σπουδαίου Κλοντ Λελούς!

Ο Αντουάν μοιάζει στους ήρωες των ταινιών, για τις οποίες γράφει μουσική: είναι γοητευτικός, πετυχημένος και πορεύεται στη ζωή με χιούμορ όσο και με μια σχετική απάθεια. Όταν ταξιδεύει στην Ινδία για να δουλέψει σε μία ιδιαίτερα πρωτότυπη εκδοχή του «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», γνωρίζει την Άννα, που δεν του μοιάζει σε τίποτα, αλλά τον ελκύει περισσότερο από όλες τις άλλες γυναίκες που έχει γνωρίσει. Μαζί, θα ζήσουν μια απίστευτη περιπέτεια και θα κοιτάξουν τη ζωή με άλλα μάτια.

Λίγα λόγια για την ταινία

Όπως περιγράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης Κλοντ Λελούς, η ταινία είναι το αποτέλεσμα δύο ευτυχών συμπτώσεων. Από τη μια το τηλεφώνημα του Ζαν Ντιζαρντέν και της Έλσα Ζιλμπερστάιν για να του εκφράσουν την επιθυμία τους να δουλέψουν μαζί του σε μια ιστορία και από την άλλη η «αποκάλυψη» που ήταν για αυτόν το ταξίδι στην Ινδία. «Οι συζητήσεις μας οδήγησαν στο είδος ιστορίας αγάπης που μου αρέσει», λέει ο Γάλλος σκηνοθέτης. «Ο Ζαν και η Έλσα ήταν η κινητήριος δύναμη του πρότζεκτ, είχαν την δυνατότητα να είναι το ιδανικό ζευγάρι – είναι, εξάλλου τόσο διαφορετικοί! Με τον τρόπο τους αυτοί οι δύο εκπροσωπούν νέες τάσεις στο σύγχρονο σινεμά και κατηύθυναν την διαδικασία του σεναρίου». Η κεντρική θεματική του σεναρίου; Φυσικά, η αγάπη. «Είναι αυτό που απασχολεί πραγματικά την ανθρωπότητα», τονίζει. «Τίποτα δεν είναι τόσο καλό όσο μια ιστορία αγάπης και ταυτόχρονα τίποτα δεν σε κάνει να νιώθεις χειρότερα! Πιστεύω ότι στο χάος της αγάπης υπάρχει φοβερή γονιμότητα. Στην αγάπη δεν υπάρχουν όρια, είναι ένας εθισμός που δεν μπορείς να νικήσεις».

Δίπλα στο κεντρικό ζευγάρι, στέκεται πρωταγωνίστρια η Ινδία με τον απαράμιλλο εξωτικό χαρακτήρα της, που μάγεψε τον Λελούς. «Για πολύ καιρό πολλοί μου έλεγαν ότι έπρεπε να επισκεφτώ την Ινδία, γνωρίζοντας την φιλοσοφία μου, την κοσμοθεωρία μου, τις ταινίες μου… αλλά ανακάλυψα την χώρα στην ηλικία των 75 ετών. Για μένα είναι η ομορφότερη χώρα στον κόσμο, ό,τι περίμενα ακριβώς. Είναι η χώρα όπου το παράλογο και το λογικό συνυπάρχουν με τον πιο ιδανικό τρόπο. Αν την είχα γνωρίσει νέος, θα είχα γυρίσει όλες μου τις ταινίες στην Ινδία. Κανείς δεν επιστρέφει ίδιος μετά από ένα ταξίδι εκεί. Είναι μια χώρα που σε αναγκάζει να ενδιαφερθείς για τους άλλους, ένας μεγεθυντικός φακός που μας δείχνει πόσο απαραίτητοι και γοητευτικοί μπορούν να γίνουν οι άλλοι άνθρωποι. Η χώρα αυτή μας διδάσκει ποιες είναι οι καλύτερες και ομορφότερες επενδύσεις: η γενναιοδωρία και η ειλικρίνεια. Τίποτα δεν με ενδιαφέρει περισσότερο από έναν άνδρα και μια γυναίκα – οι όμορφες τοποθεσίες είναι απλώς μπόνους».

Ο Λελούς αποδίδει την ευτυχισμένη εμπειρία των γυρισμάτων και στην αρμονική και φοβερά ευχάριστη συνεργασία του με τους δύο κεντρικούς του ηθοποιούς. «Πάντα ήθελα να κάνω μια ταινία με τον Ζαν και την Έλσα, αλλά δεν μπορούσα να τους φανταστώ μαζί – η συνηθισμένη έλλειψη φαντασίας που χαρακτηρίζει την επιλογή ηθοποιών, δηλαδή! Αλλά ήθελα να σπάσω τα κλισέ των ζευγαριών και των ιστοριών αγάπης. Πλέον τα έχουμε δει όλα, τα έχουμε ακούσει όλα, και ήθελα αυτή η ιστορία να διαφέρει. Η συνεργασία με τον Ζαν με πήγε πίσω στα νιάτα μου, ένιωθα σαν να γύριζα την πρώτη μου ταινία. Ο Ζαν είναι σαν παιδί, έφερε έναν δικό του ρυθμό και παιχνιδιάρικη διάθεση στο πρότζεκτ και τους συνεργάτες. Και οι υπόλοιποι συντονίστηκαν στην εντέλεια με αυτό – με έκαναν να γελάω και να κλαίω κάθε μέρα στα γυρίσματα, και αυτοσχεδίαζαν συχνά, κάτι που μας επέτρεψε να συλλάβουμε μερικά ‘θαύματα’, αναπάντεχες πολύτιμες στιγμές που προέκυπταν στην στιγμή. Ήταν σαν να γυρίζαμε ντοκιμαντέρ για μια ιστορία αγάπης, πέρασα υπέροχα».

Το ίδιο συνταρακτική ήταν η εμπειρία των γυρισμάτων και για τον βραβευμένο με Όσκαρ Ζαν Ντιζαρντέν, που πλέον κατατάσσει την ταινία αυτή στις κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του. Ο ίδιος και η Έλσα Ζιλμπερστάιν προσέγγισαν τον Λελούς θέλοντας να δημιουργήσουν μια ιστορία που να μοιάσει στην ταινία «Un Homme qui me Plait» του Λελούς, ως προς την αίσθηση περιπέτειας, το ρομάντζο αλλά και τα γυρίσματα σε ένα μακρινό τόπο. Έχοντας αποφασίσει ποιοι θα είναι οι κεντρικοί χαρακτήρες και πώς θα γνωρίζονταν, οι τρεις τους συνέχισαν να διαμορφώνουν το σενάριο διαρκώς, ακόμη και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. «Ο Κλοντ χαρίζει την ελευθερία στους ηθοποιούς του, να κινηθούν στο χώρο, να αλλάξουν διαλόγους, να εφεύρουν εκ νέου την ιστορία. Το σκεπτικό είναι να αφεθείς για να βρεις αυτό που θες να πεις. Αυτό λατρεύω στο σινεμά του, καθώς και το γεγονός ότι παραδέχεται την παντελή έλλειψη κυνισμού. Οι ταινίες του είναι ρομαντικές, αστείες, παράλογες, σκληρές… μοιάζουν στην ίδια τη ζωή!».

Όπως και για τον σκηνοθέτη του, η Ινδία υπήρξε αποκάλυψη για τον Γάλλο ηθοποιό. «Δεν ήξερα τίποτα για την Ινδία, και ήταν καλύτερα έτσι. Ήθελα να μην έχω καμία προσδοκία για να βιώσω το σοκ της γνωριμίας – η οποία άρχισε από το αεροδρόμιο κιόλας! Δεν υπάρχει καμία χώρα σαν κι αυτήν. Ανακαλύπταμε, αμφισβητούσαμε τους εαυτούς μας, συγκινούμασταν, βλέπαμε όμορφα πράγματα, δυσάρεστα πράγματα… Είναι ένα μόνιμο χάος». Αυτό άλλαξε όχι μόνο την συγκεκριμένη ερμηνεία αλλά και τον τρόπο με τον οποίο βλέπει την δουλειά του. «Με την ταινία αυτή, ήμουν στο στοιχείο μου: ανάμεσα στους ανθρώπους, εκεί όπου μπορώ να παίξω, να διασκεδάσω, να δημιουργήσω. Μετά το Όσκαρ, υπήρχε πολλή πίεση και δυσκολίες. Μου στέρησαν αυτά που αγαπώ περισσότερο στη δουλειά μου: το να διασκεδάζω, να πειραματίζομαι. Ο Κλοντ και αυτή η ταινία έβγαλαν ένα μεγάλο βάρος από τους ώμους μου, δείχνοντάς μου πώς είναι να είσαι και πάλι ξέγνοιαστος. Προσπάθησα να αντιμετωπίσω την όλη κατάσταση χωρίς έγνοιες. Δεν με ένοιαζε το πώς ήμουν εμφανισιακά, το τι έλεγαν οι άλλοι για μένα, το τι έπρεπε να κάνω ή όχι. Η πολλή σκέψη βλάπτει. Έχω ζήσει υπέροχες στιγμές στην καριέρα μου αλλά ποτέ δεν αφέθηκα έτσι. Αυτή η ταινία είναι σταθμός για μένα, υπάρχει η καριέρα μου πριν και μετά από αυτήν!».

Εξίσου ενθουσιώδης είναι και η παρτενέρ του Ντιζαρντέν, Έλσα Ζιλμπερστάιν. «Πάντα ονειρευόμουν να κάνω μια ταινία με τον Κλοντ, χάρη στον οποίο βίωσα μερικές από τις πιο δυνατές κινηματογραφικές μου εμπειρίες. Και το γύρισμα ήταν μια απόλαυση, ποτέ άλλοτε δεν είχα τέτοια αίσθηση ελευθερίας. Ο Κλοντ θέλει να κατανοήσει πλήρως τη ζωή και τους ανθρώπους, και σε αφήνει να πετάξεις. Όσο περισσότερο τον γνωρίζω, τόσο περισσότερο τον αγαπώ. Μας αφήνει ελεύθερους και μαζί βρίσκουμε μικρές, αυθόρμητες στιγμές μαγείας. Έπειτα ήταν και η υπέροχη συνεργασία με τον Ζαν, που είναι σπουδαίος καλλιτέχνης και ο ιδανικός σύντροφος για ένα τέτοιο ταξίδι».

Αντίθετα με τον Λελούς και τον Ντιζαρντέν, η Γαλλίδα ηθοποιός είχε και παλαιότερες εμπειρίες από την Ινδία, αν και αυτή τη φορά, χάρη σε αυτήν την ιστορία, βίωσε την παραμονή της στη χώρα με πολύ διαφορετικό τρόπο. «Είχα ανακαλύψει την Ινδία 15 χρόνια πριν, με τον Τζέιμς Άιβορι και τον Ισμαήλ Μέρτσαντ. Ήταν η πρώτη μου επαφή με μια χώρα στην οποία είδα τόσο πλούτο και φτώχια στο ίδιο μέρος, και με είχε συγκινήσει βαθιά. Και το καινούριο αυτό ταξίδι στην Ινδία άλλαξε τη ζωή μου, η ταινία αυτή ήταν μοναδική για την καριέρα μου. Ακόμη και αν μένουν ακόμη αρκετά πράγματα για να ανακαλύψω, ήταν ένα σημαντικό βήμα. Είναι μια ταινία για το μυστήριο των συναντήσεων, για τη ζωή που ενίοτε μας δίνει δώρα που δεν ξέρουμε αν πρέπει να τα δεχθούμε ή όχι. Η ταινία αυτή σε κάνει να έχεις πίστη στη ζωή. Τίποτα καλό δεν συμβαίνει όταν φοβάσαι. Όταν τολμάς, η ζωή σ’ το ανταποδίδει. Πιστεύω ότι η ταινία αυτή θα δώσει φτερά σε όποιον την δει – σε καλεί να αγαπήσεις, να ζήσεις μια περιπέτεια και να πιστεύεις στο πεπρωμένο σου».

Και ο σκηνοθέτης της προσθέτει: «Έχω δύο μεγάλες αγάπες: τη ζωή και το σινεμά. Το σινεμά μού επιτρέπει να κάνω τους ανθρώπους να αγαπήσουν τη ζωή. Αν και γνωρίζω πολύ καλά την φρίκη της ζωής, είμαι ερωτευμένος μαζί της και θέλω να κάνω όσο δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να νιώσουν το ίδιο. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η αρνητική διάθεση έχει γίνει σημαντικότερη από την θετική. Από τη μια ταινία στην άλλη, αναρωτιέμαι διαρκώς πώς να κάνω τους ανθρώπους να αγαπήσουν τη ζωή, που μας δίνει τόσα. Πιστεύω στην δύναμη του σινεμά να αλλάξει τους ανθρώπους σε δύο ώρες».

Σκηνοθεσία Κλοντ Λελούς

Σενάριο Κλοντ Λελούς

Βαλερί Περάν

Παραγωγή Κλοντ Λελούς

Μαρκ Ντιζαρντάν

Σαμουέλ Χαντίντα

Βίκτορ Χαντίντα

Ηθοποιοί Ζαν Ντιζαρντάν

Έλσα Ζιλμπερστάιν

Κριστόφ Λαμπέρ

Αλίς Πολ

Φωτογραφία Ρομπερ Αλαζρακί

Μοντάζ Στεφάν Μαζαλέγκ

Σχεδιασμός παραγωγής Χαρβίρ Σινγκ

Μουσική Φράνσις Λάι

Διάρκεια 115’

Διανομή Odeon