Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα: Η ανθρωπιστική αλληγορία του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Η ταινία «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα», σε σενάριο και σκηνοθεσία Θόδωρου Αγγελόπουλου, έρχεται στη μεγάλη οθόνη στις 28 Σεπτεμβρίου από τη New Star.

Η ταινία, πραγματεύεται το γήρας του ανθρώπου σε συνδυασμό με το γήρας της φύσης και της κοινωνίας. Ο μεσήλικας κατάκοπος συγγραφέας, περιφέρεται, σε ένα τοπίο γκρίζο και μουντό που δεν θυμίζει τα ηλιόλουστα τουριστικά τοπία σε μια κοινωνίας της εκμετάλλευσης, θύμα της οποίας είναι τα μικρά παιδιά. Μέσα όμως από αυτήν την κατάσταση που παρουσιάζει, υπάρχει και η αισιόδοξη ματιά, που εκφράζεται μέσα από την τέχνη ( ποίηση, μουσική κ.λ.π) και από την αγνότητα της νέα γενιάς.

Υπόθεση ταινίας «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα»

O Αλέξανδρος (Μπρούνο Γκανζ), είναι ένας μεσόκοπος συγγραφέας, που ασχολείται με το ημιτελές έργο του Σολωμού, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι. Από το ποίημα λείπουν λέξεις, κι ο Αλέξανδρος αποπειράται να τις συγκεντρώσει, να τις αγοράσει, όπως έκανε για τις δικές του λέξεις κι ο Σολωμός. Είναι όμως οι λέξεις που μπαίνουν στο παζλ της συμπλήρωσης του ημιτελούς αριστουργήματος, για να στοιχειώσουν και τη ζωή του Αλέξανδρου. Αλλά οι δυνάμεις του έχουν εξαντληθεί κι ο ίδιος βαδίζει προς τον θάνατο. O χρόνος που του απομένει, ανήκει στις αναμνήσεις, στον απολογισμό μιας ζωής, γεμάτης χαμένες ευκαιρίες και λάθος κινήσεις. Μια τυχαία συνάντηση μ’ ένα άστεγο αγόρι, παιδί των φαναριών, (Αχιλλέας Σκέβης) θα του δώσει νέα ώθηση. Προσκολλάται σ’ αυτό το παιδί, αναβάλλει την «αναχώρηση» και παρατείνει την αιωνιότητα κατά μία μέρα, για να μεταφέρει στον μικρό του φίλο κάτι από τη γνώση του. Έτσι ώστε ν’ αφήσει τα ίχνη του πάνω σε κάποιον, μέσα από το βλέμμα του οποίου θα σωθεί εκείνος που φεύγει.

Ταυτότητα ταινίας
Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα

«Η σχέση μου με τον κινηματογράφο άρχισε σχεδόν σαν εφιάλτης. Ήταν το ’46 ή ’47, δεν θυμάμαι. Πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, τότε που πήγαινε πολύς κόσμος στο σινεμά και εμείς μικροί τρυπώναμε ανάμεσα στον συνωστισμό των μεγάλων για να χαθούμε στο μαγικό σκοτάδι του εξώστη. Είδα πολλές ταινίες τότε, αλλά η πρώτη ήταν μια ταινία του Michael Curtiz, το «Angels With Dirty Faces». Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία «Η Σκόνη του Χρόνου», όπου ο ήρωας οδηγείται από δυο φύλακες στην ηλεκτρική καρέκλα. Καθώς προχωρούν, οι σκιές τους μεγαλώνουν στον τοίχο. Ξαφνικά μια κραυγή… Δεν θέλω να πεθάνω. Αυτή η κραυγή για καιρό μετά στοίχειωνε τις νύχτες μου. Ο κινηματογράφος μπήκε στη ζωή μου με μια σκιά που μεγάλωνε σ’ έναν τοίχο και μια κραυγή.» Θόδωρος Αγγελόπουλος

Η ταινία θα κυκλοφορήσει στον κινηματογράφο STUDIO new star art cinema στα πλαίσια του αφιερώματος «2023- Έτος Αγγελόπουλου» και σε συνεργασία με την οικογένεια του Θ. Αγγελόπουλου. Όλα τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς τους, συμπεριλαμβανομένων και των μουσικών.

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ