Ο Σταυρός του Νότου plus ανοίγει τις πόρτες του, Δευτέρα 23 Νοεμβρίου, για να υποδεχθεί τα Φαντάσματα, μία κωμωδία, με έντονες κινηματογραφικές αποχρώσεις και επιρροές από τη σκηνή του βρετανικού θεάτρου.
Βρισκόμαστε στις πύλες του Καθαρτηρίου. Ένας φύλακας, ο επιστάτης των ψυχών, εκτελεί με μαθηματική ακρίβεια εντολές που του έχουν δοθεί. Ξαφνικά καταφθάνουν μια σειρά από ψυχές και διαταράσσουν την ήρεμη καθημερινότητά του. Οι φήμες που ακολουθούν για τον ερχομό εκείνου, κλονίζουν ολοκληρωτικά τη γαλήνη του. Μια υπαρξιακή κωμωδία με ισχυρές δόσεις αυτοσχεδιασμού.
Το περιβάλλον σουρεαλιστικό, αφού οι ήρωες γνωρίζουν πως είναι μέρος μιας θεατρικής παράστασης, την οποία ένας Θεός – Συγγραφέας έχει συνθέσει. Ποιά είναι τα φαντάσματα;! Ποιός είναι εκείνος;! Τι θα συμβεί όταν τελικά έρθει;!
Ο Στέλιος Κάτσαρης, αποδίδει στο ρόλο του φύλακα, έναν παλιομοδίτικο χαρακτήρα, βασισμένο στις ρίζες του κλασικού θεάτρου. Από την άλλη μεριά ο Γιώργος Χρανιώτης μέσα από την παραλλαγή πέντε διαφορετικών ρόλων καταφέρνει με εκπληκτικό τρόπο, την επί σκηνής, σύγκρουση του κλασικού με το σύγχρονο θέατρο, χαρίζοντας γέλιο και έντονες συγκινήσεις.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η παράσταση αποτελεί την απόλυτη ανατροπή στα θεατρικά δεδομένα. Δύο εξαιρετικοί ηθοποιοί ενώνουν τις δυνάμεις τους και καυτηριάζουν το ανθρώπινο είδος μέσα από ένα ολοκαίνουριο θεατρικό πρίσμα, που θα γοητεύσει το κοινό.
Τα φαντάσματα είναι η νέα δουλειά του Στέλιου Κάτσαρη, συγγραφέα και σκηνοθέτη του έργου. Το σκηνικό και τα κοστούμια επιμελείται η Μάϊρα Βαζαίου, η οποία είναι μέλος της Ένωσης Βρετανών Σχεδιαστών, με συνεργασίες στο Λονδρέζικο Θέατρο και στο βρετανικό κινηματογράφο με σκηνοθέτες, όπως ο Ridley Scott, ο Tim Burton και ο Saul Dibb.Η αισθητική της και η ευρηματικότητά της μαγεύουν και απογειώνουν την παράσταση.
Στο σχεδιασμό φωτισμών η Βαλεντίνα Ταμιωλάκη, με συνεργασίες στην πειραματική θεατρική σκηνή της Αγγλίας, προσδίδει μια θεατρικότητα στο χώρο, καθώς αντιμετωπίζει τη μουσική σκηνή του Σταυρού plus ως θεατρική.
Τη μουσική του έργου υπογράφει η συνθέτρια, Ζηνοβία Αρβανιτίδη, βάζοντας την τελική πινελιά στον εξαίσιο αυτό θεατρικό καμβά και το όνομα της οποίας συναντούμε σε μερικές ακόμη παραστάσεις του Λονδίνου.