Η έκθεση A Jagged Line Through Space / Μια τεθλασμένη γραμμή στο χώρο είναι ένας στοχασμός σε ένα δυνητικό τοπίο. Η αφετηρία των έργων βρίσκεται σε ένα δεκαετές αρχείο με φωτογραφικό υλικό της Ευσταθίου από μια ιστορική διαδρομή μέσα στην πόλη, καθώς επίσης και σε μια σειρά από χάρτες που έχουν σχεδιαστεί από άλλους ανθρώπους ως απάντηση στο συνεχιζόμενο ερευνητικό ερώτημα της καλλιτέχνιδας: Είναι τα Εξάρχεια νησί; Τα έργα αποτελούν μια σύνθεση από την καταγραφή που προέκυψε ακολουθώντας διαδρομές που αντλήθηκαν από αυτούς τους χάρτες.
Οι χάρτες έχουν σαφώς ψυχογεωγραφικό χαρακτήρα, αγνοούν διοικητικά όρια και υπερβαίνουν τον δομημένο χώρο, επιθέτοντας σε αυτόν μια σειρά προσωπικών και συλλογικών τόπων και διαδρομών. Παρομοίως, η καταγραφή της Ευσταθίου αναπλάθει αυτές τις διαφορετικές προοπτικές χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως τις πολλαπλές εμφανίσεις σε ένα μοναδικό αναλογικό αρνητικό και σχέδια βασισμένα στα ενσταντανέ ενός βίντεο που γυρίστηκε από όχημα εν κινήσει. Στις διελεύσεις της επικεντρώνεται στο να παρατηρεί τα «φυσικά φαινόμενα», την συμπαγή ύλη και τα κενά, τους πορώδεις ή αδιαπέραστους χώρους, και άλλες τέτοιες καθημερινές και ταυτόχρονα άυλες ιδιότητες του τόπου.
Εάν αυτό ήταν ακαδημαϊκό δοκίμιο, θα μπορούσε να ονομαστεί: ‘Προς μια ψυχογεωγραφική φυσική ιστορία της νήσου των Εξαρχείων’. Αντ’ αυτού είναι μια σειρά έργων στα οποία χρησιμοποιούνται παραδοσιακές τεχνικές τυπώματος, όπως η λιθογραφία, η χαλκογραφία και το μετζοτίντο. H Ευσταθίου ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ευρετηριακή ποιότητα των χαρακτικών, καθώς, ενώ περιγράφουν το καθ’αυτό υποκείμενο, ταυτόχρονα απεικονίζουν μία συγκεχυμένη θολότητα που προκύπτει από τις πολλαπλές μεταφράσεις των μέσων. Τα έργα εμφανίζονται ως ίχνη ενός κινούμενου τοπίου που ανακαλείται στη μνήμη· περιγράφουν έναν υποθετικό στόλο για το νησί, ονειρικούς κήπους στον ουρανό και στοιχειωμένες πομπές. Ενώ η ανθρώπινη παρουσία απουσιάζει σχεδόν πλήρως, τα έργα είναι ένας τρόπος να εξεταστεί ο χώρος και ο τρόπος αντιπαράθεσης της συντακτικής αθεσμοποίητης εξουσίας με την κρατική εξουσία, και ιδιαίτερα η χωρική διάσταση αυτής της σύγκρουσης.
Ειρήνη Ευσταθίου
H Ειρήνη Ευσταθίου γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, μεταξύ αυτών είναι οι ατομικές εκθέσεις: Regarding the Continuity of Disrupted Images, (duo show) w. Eduardo Matos, Irene Laub Gallery, Βρυξέλλες (2017); I Draw, I Learn Greece, Eleni Koroneou Gallery, Αθήνα (2016); Kiafa, Eleni Koroneou Gallery, Αθήνα (2014); Memories of the Present, Mot International, Βρυξέλλες (2013); Customer/Value/Service στο Project Room του Εθνικού Μουσείού Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα (2010). Επίσης έχει συμμετάσχει στις ομαδικές εκθέσεις: When the Present is History, DEPO, Κωνσταντινούπολη (2019); Ανατομία Πολιτικής Μελαγχολίας, Ωδείο Αθηνών (2019); La veritá é sempre un’ altra, in collaboration with EMST, Galleria Nazionale d’Arte Moderna e Contemporanea, Ρώμη (2018); Aντίδωρον – Συλλογή ΕΜΣΤ, Fridericianum, Κάσελ (2017); The Equilibrists, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2016); Reverb, New Art From Greece, Grossman Gallery School of the Museum of Fine Arts Boston, Βοστώνη, ΗΠΑ (2014); No Country for Young Men, BOZAR, Βρυξέλλες, Βέλγιο (2014); The System of Objects, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα (2014); Vanishing Point, Action Field Kodra, Θεσσαλονίκη (2012); A Perpetual Present, Institute of Contemporary Art, Portland, ΗΠΑ (2011); Reference/Representation, Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη (2011); Public Private Paintings, Mu.Zee, Οστάνδη, Βέλγιο (2010); Perpetual Dialogue, Andrea Rosen Gallery στην Νέα Υόρκη (2009-2010), Paint-id ως μέρος της 2ης Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Θεσσαλονίκη (2009); Επιλεκτική Γνώση σε συνεργασία με το ΙΤΥΣ στην Αθήνα (2008) και στην Μπιενάλε του Πόρτλαντ στο Portland Museum of Art (2007). Το 2009 κέρδισε το βραβείο ΔΕΣΤΕ που οργανώνει το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ στην Αθήνα.