Ο Mice Jankulovski παρουσιάζει τμήματα της τελευταίας ολοκληρωμένης του δουλειάς, όπου επάνω σε καμβά αποτυπώνεται μια σειρά βασικών εννοιολογικών μορφών. Τα κύρια χαρακτηριστικά των έργων του είναι ο μινιμαλισμός και ο πολλαπλασιασμός.
Οι βασικές μορφές (κύκλος, τετράγωνο, τρίγωνο) εφαρμόζονται συστηματικά σε μεγάλους τετράγωνους καμβάδες δίνοντας έμφαση σε ένα και μοναδικό χρώμα, το μαύρο. Οι φόρμες των έργων συντίθεται μέσα από μοτίβα που εξαπλώνονται επάνω στο παχύ στρώμα του μαύρου, όπου επιτυγχάνεται μια επιπλέον εντύπωση του θετικού/αρνητικού, ανάλογα με το αν η εξάπλωση των μοτίβων εφαρμόζεται στο φόντο ή στη ίδια τους τη μορφή. Η συγκεκριμένη σειρά έργων συνδυάζει τον πολλαπλασιασμό των μορφών εντός των καμβάδων, καθώς και τον πολλαπλασιασμό των καμβάδων, μέσω του οποίου μετατρέπονται σε μεγαλύτερα εννοιολογικά έργα.
Το φως αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στα έργα του Jankulovski, ενώ η εμπειρία του σε παλινδρομικές φόρμες και στη κινούμενη εικόνα, προσφέρει στους θεατές άπειρους συνδυασμούς κατά την παρουσίαση των έργων του.
Ο Χάρης Κοντοσφύρης παρουσιάζει επιτοίχια δουλειά που συνδέεται με την έρευνα που έχει επιτελέσει πάνω στην διαγράμμιση του κενού ως χώρος και αποενοιοποιημένη οντότητα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Βασικοί σχηματισμοί λιμναίων τοπίων, από τα βάθη των Βαλκανίων όπως της Πρέσπας ρηγματώνουν και εξαϋλώνουν το τσιμέντο που τα σχεδιάζει. Χρωματικοί τόνοι του γκρι και ανοίγματα νερών και δρόμων δημιουργούν δαντελένιες αντανακλάσεις νεκρού φωτός όπου υπερισχύει η ασύντακτη λειτουργία επιμηκυμένων γεωμετριών οριζόντων που δεν καθίσαμε ποτέ να δούμε.
Η μορφολογία που χτίζεται στον τόπο καθορίζεται από την έλλειψη συνθηκών παρατήρησης από το ύψος του καθιζόμενου σε μια καρέκλα. Ανάγοντας το υπέργειο σε υπόγειο και τις μικρογραφικές γωνίες σε μια διαλεκτική του έσω και του έξω, ο μινιμαλισμός που ανασυνθέτεται προτείνει μια εσωτερική απεραντοσύνη ως την μόνη διαχειριστική οπτική της απόστασης ενός σπιτιού από το σύμπαν. Τα τοπία επιπλέουν ως τόποι άναρθροι και αταξίδευτοι, αγκυροβολημένοι από τις αντανακλάσεις.