Εφτά νέες ηθοποιοί και ένας τραγουδιστής, έρχονται στο γυμνάσιο της Μίεζας, στη σχολή του Αριστοτέλη, σε αυτόν που όρισε την τραγωδία, για να καταπιαστούν με το πιο ερωτικό έργο που γράφτηκε ποτέ. Θα «τραγουδήσουν» όλα τα χορικά της τραγωδίας και θα προσπαθήσουν να αφηγηθούν την ιστορία της Μήδειας του Ευριπίδη από την αρχή ως το τέλος. Ως την ανάληψή της.
Συντελεστές:
- Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία: Θοδωρής Γκόνης
- Πρόλογος: Αγγελική Κοτταρίδη
- Μουσική Σύνθεση: Χρίστος Θεοδώρου
- Χορός: Ρωξάνη Καρφή, Ευγενία Κάρνου, Χριστίνα Χαλκιά, Μαρία Ροδοπούλου, Δανάη Τσιρώνη, Μαρία Τσιάκκα, Μαρία Μπατή
- Κορυφαίος: Πάρις Κιμιωνής
Η Μίεζα ήταν μια μικρή πόλη της ερατεινής Ημαθίας, χτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου στη μέση περίπου του δρόμου που ένωνε τις Αιγές, την βασιλική μητρόπολη των Μακεδόνων με την Πέλλα, το μακεδονικό λιμάνι στη βόρεια ακτή του Θερμαϊκού που το πρώτο μισό του 4ου αι. π.Χ. είχε αναπτυχθεί σημαντικά με αποτέλεσμα να γίνει τόπος της δεύτερης κατοικίας της βασιλικής οικογένειας. Η γεωγραφική θέση και το παραδεισένιο τοπίο με τα πλούσια λιβάδια, τα βαθύσκια δάση και τα πολλά νερά είναι ίσως ο λόγος που έκαναν τον Φίλιππο Β΄ να διαλέξει την Μίεζα για να εγκαταστήσει εκεί τη σχολή όπου ο Αριστοτέλης θα δίδασκε τον γιο και διάδοχο του Αλέξανδρο, αλλά και τα παιδιά των εταίρων που προορίζονταν να γίνουν η ελίτ και να στελεχώσουν όλα τα αξιώματα του κράτους. Εκεί έγραψε και ο Ευριπίδης τα δύο τελευταία του έργα, την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» και τις «Βάκχες».