Η παράσταση «Μήδειας Μπούρκα», παραγωγή του Θεσσαλικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού, ανέβηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2023 στο κατάμεστο Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας και ενθουσίασε το κοινό. Στη συνέχεια ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και βραβεύτηκε στο United Solo Festival τον Οκτώβριο του 2023 (Καλύτερη παράσταση σωματικού θεάτρου) και παίχθηκε στην Αθήνα για οκτώ μόνο παραστάσεις τον Μάιο του 2024 στο θέατρο «Εν Αθήναις» στο Γκάζι με μεγάλη επιτυχία, αποσπώντας πολύ θετικές κριτικές. Έπειτα ταξίδεψε τον Ιούνιο στην Αλβανία καλεσμένη στο Διεθνές Φεστιβάλ Μονοδράματος Albamonofestival στην Κορυτσά, όπου ξεπέρασε κάθε προσδοκία κατακτώντας Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού και Βραβείο Καλύτερης Παράστασης “Grand Prix”, ενώ στη συνέχεια πήρε μέρος στο Contemporary Theatre ‘Mediums’ (Edition I) στα Τίρανα, αφήνοντας το στίγμα της και εκεί.

Η Μήδεια τώρα επιστρέφει στην αφετηρία της με αφορμή την πρόσκληση για συνεργασία με το Αναψυκτήριο του Διαχρονικού Μουσείου Λάρισας στο πλαίσιο των καλοκαιρινών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων.

Γιατί αυτή η Μήδεια ταράζει λιμνάζοντα νερά; Γιατί αναστατώνει; Μήπως ο ανοίκειος τίτλος της που φέρνει δίπλα-δίπλα δυο διαφορετικές κουλτούρες; Ή η Μήδεια, αν και βάρβαρη, δεν πρέπει να σχετίζεται με ό,τι συμβαίνει σήμερα στην Ασία; Η Μήδεια πάντα ως σκάνδαλο…

Το «Μήδειας Mπούρκα» είναι μια performance για μία ηθοποιό, τρεις βαλίτσες, γάλα, νερό και ένα μικρόφωνο που ανοίγει μπροστά μας τα διαδοχικά προσωπεία που ενδύθηκε μέσα στον χρόνο, ώστε πια να μην έχει πρόσωπο…

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Τι σημαίνει για μια γυναίκα με διαφορετική καταγωγή, πολιτισμό και θρησκεία, να πρέπει να εγκαταλείψει την ταυτότητά της ώστε να μην ξεχωρίζει από τις γυναίκες του Δυτικού κόσμου; Τι είναι αυτή η «αναπόδραστη» πίεση για ομογενοποίηση των πάντων; Όπως λέει το έργο «…το δέρμα είναι η μπούρκα» και μας μεταφέρει στο υπαρξιακό ερώτημα, αν μπορεί κανείς να αλλάζει τη μοίρα του και να προχωράει σε αυτό που επιλέγει!

Η παράσταση χτίζεται γύρω από την ιδέα των συνεχόμενων μεταμορφώσεων που μετέρχεται το γυναικείο πρόσωπο για να επιβιώσει σε ένα πατριαρχικό και ξένο κόσμο. Παρακολουθεί το πρόσωπο της Μήδειας από την «αντρική της ανατροφή» από τον πατέρα της έως την εγκατάλειψή από τον άντρα της σε μια ξένη χώρα και εστιάζει στην ευαλωτότητά της σε έναν κόσμο που αν και την περιφρονεί, θέλει και να την αλλάξει. Η Μήδεια στο έργο για να επιβιώσει με τον τρόπο που θέλει, χρησιμοποιεί τη βία και τον φόνο που διδάχθηκε αλλά, σε μια μεγάλη χειρονομία αυτογνωσίας αρνείται να «επιβεβαιώσει» το όνομά της και να σκοτώσει τα παιδιά της. Φιλοδοξεί να είναι η πρώτη Μήδεια που αφήνει τα παιδιά της μόνα τους στους κινδύνους της ζωής. Μπορεί να είναι μια δολοφόνος, δημιούργημα μιας πατριαρχικής κοινωνίας, αλλά είναι αποφασισμένη να «σώσει» το μέλλον που η ίδια γέννησε.

Συντελεστές:

  • Θεατρικό έργο: Ανδρέας Φλουράκης
  • Σκηνοθεσία: Κυριακή Δ. Σπανού
  • Στον ρόλο της Μήδειας η Μαρσέλα Λένα
  • Σκηνικό/φωτισμός: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
  • Κοστούμι: Μάρθα Φωκά
  • Μουσική: Αλέξανδρος Τσιωνάς
  • Φωτογραφία: Παύλος Μαυρίδης
  • Στην ηχογράφηση έπαιξαν οι μουσικοί Βαγγέλης Τσιαπλές (ούτι και σάζι) και Αρτέμης Σαμαράς (βιόλα)
  • Αφίσα: Μουτζούρα
  • Κατασκευή σκηνικού: Χρήστος Καράκης – Στράτος Φράγκου
  • Κατασκευή κοστουμιού: Νικολέτα Καΐση
  • Υπεύθυνος Παραγωγής- Βίντεο: Νίκος Γεωργάκης
  • Φωτιστές: Γιώργος Γκόλαντας

Διάρκεια: 70 λεπτά