Μισά – μισά, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα στο Μικρό Γκλόρια

Στο έργο, που γράφτηκε το 2002 αλλά πρωτοανέβηκε στην Ισπανία το 2012, έκτοτε, όμως, έχει παιχτεί σ’ όλο τον κόσμο, δυο αδέλφια, ο Χουάν γύρω στα 50, με μια γυναίκα κτητική, μια επιχείρηση που βουλιάζει και μια σύνταξη που όλο και ξεμακραίνει, κι ο Κάρλος, στα 42 –γιοι μιας μητέρας που την προσέχει ο Κάρλος, την κάνει μπάνιο, τη χτενίζει…–, στα δύσκολα και οι δυο, με πολλά βιβλιάρια αλλά λίγες καταθέσεις κι ένα σπίτι που πρέπει να πουληθεί το γρηγορότερο, μια μακρά νύχτα γεμάτη ανομολόγητα μυστικά που βγαίνουν στο φως, καθώς διαπιστώνουν ότι η μητέρα τους –παρούσα στο έργο μόνο μέσα απ’ το κουδούνι που κάθε τόσο επιτακτικά χτυπάει απ’ το πλαϊνό δωμάτιο– μπορεί και πάλι να τη γλυτώσει, αρχίζουν να σκέφτονται ιδέες για να τη «βοηθήσουν». Δηλαδή να τη σκοτώσουν.

Αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να σκοτώσεις… Το φως της μέρας αρχίζει να προβάλλει, ο χρόνος τελειώνει, κανείς απ’ τους δυο τους δεν παίρνει την απόφαση να το κάνει αλλά μια μεγάλη έκπληξη τους περιμένει στο τέλος.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Το καταφύγιο στην εμφύλια διαμάχη φαίνεται πως είναι ίδιο και των Ισπανών εκτός των Ελλήνων. Πόσο μάλλον εν καιρώ μιας λεγόμενης οικονομικής κρίσης. Ο Χουάν και ο Κάρλος παλινδρομούν ανάμεσα στο μίσος και την αγάπη για την κατάκοιτη μητέρα τους (τη μεγάλη πατρίδα ενδεχομένως) είτε επειδή νιώθουν ότι τους εγκατέλειψε, είτε επειδή νιώθουν ότι αναγκάστηκαν να τη φροντίζουν. Το σίγουρο είναι ο ακατανίκητος παιδισμός τους – τρώνε ο ένας τον άλλο πάνω από την κατάκοιτη παντοδύναμη μήτρα. — Γιάννος Περλέγκας  

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας
Σκηνικά/κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα και Γεωργία Μπούρα
Κίνηση: Δήμητρα Ευθυμιοπούλου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάγδα Καυκούλα

Ερμηνεύουν: Θανάσης Δήμου, Θάνος Τοκάκης