Η κινηματογραφική εκδοχή του “Misery” γυρίστηκε το 1990 με πρωταγωνιστές τον Τζέιμς Κάαν και την Κάθι Μπέιτς, που πήρε Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην συγκεκριμένη ταινία.
Στο Misery παρακολουθούμε την ιστορία του επιτυχημένου συγγραφέα Πωλ Σέλντον, ο οποίος μετά από ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα, σώζεται από την «Νούμερο 1» θαυμάστρια του Άννι Γουίλκς με αποτέλεσμα να ξυπνήσει παγιδευμένος στο σπίτι της. Ενώ αναρρώνει, η Αννι διαβάζει κρυφά το χειρόγραφο με το καινούριο του μυθιστόρημα, όπου ανακαλύπτει με οργή ότι ο Πωλ έχει «σκοτώσει» την αγαπημένη της ηρωίδα, την Misery.
Ως εκ τούτου, τον εξαναγκάζει να γράψει ένα νέο βιβλίο όπου η Misery «επανέρχεται στη ζωή». Εκείνη την στιγμή ο Πωλ συνειδητοποιεί την παραφροσύνη της Άννι καθώς και το ότι δεν έχει καμία πρόθεση να τον απελευθερώσει ποτέ. Η συμπεριφορά της τον οδηγεί στο σημείο να ξεκινήσει να γράφει το βιβλίο, ωσάν να εξαρτάται η ζωή του από το πότε θα το τελειώσει. Και πράγματι έτσι είναι. Εάν ο Πωλ δεν καταφέρει να τηρήσει τις προθεσμίες που του έχει βάλει η Αννι, βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο.
Σκηνοθετικό σημείωμα
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Όταν κοιτάζεις την άβυσσο, η άβυσσος σε κοιτάζει κι αυτή. (Νίτσε)
“Δωμάτιο σε σπίτι. Ένα κρεβάτι. Ένας άντρας ξαπλωμένος πάνω του. Θα μπορούσε να είναι νεκρός. Πίσω από την πόρτα του δωματίου, αχνά ακούγονται ήχοι από τηλεοπτικό πρόγραμμα. Μετά ακούγεται ο βόμβος ενός χρονομέτρου κουζίνας πίσω από την πόρτα. Η πόρτα ανοίγει τρίζοντας και εμφανίζεται η ANNY ΟΥΙΛΚΣ.”
Η Άννι Γουίλκς διασώζει τον διάσημο συγγραφέα Πολ Σέλντον από το αυτοκινητικό του δυστύχημα, τον περιποιείται και ταυτόχρονα τον αιχμαλωτίζει ανελέητα στο σπίτι της. Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, η νούμερο ένα θαυμάστρια του συγγραφέα Paul Seldon μετατρέπεται σε έναν ξέφρενο εφιαλτικό δυνάστη.
Η επιβίωση της Μίζερι, της αγαπημένης της ηρωίδας από τα βιβλία του Πολ γίνεται θεόσταλτος σκοπός της Άννι. Ο Πολ στην εναγώνια προσπάθειά του να επιβιώσει συνειδητοποιεί την τεράστια ευθύνη που φέρει ως δημιουργός και πόσο ακριβά πληρώνει τη διασημότητα που ηθελημένα απέκτησε.
Μια αλληγορία για το πώς οι διασημότητες, όπως ο συγγραφέας, Paul Seldon, χάνουν τον εαυτό τους, καθώς το κοινό – οι αναγνώστες τους προβάλουν πάνω τους τις επιθυμίες τους για το πώς θα έπρεπε να είναι. Η παράσταση διερευνά τη ψυχοπαθολογία του φανατισμού για να φωτίσει τη λατρεία που καταλήγει στη βία. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας για το πώς η διεστραμμένη αγάπη μεγαλώνει και εξελίσσεται σε βασανιστήρια και φανατισμούς και από την άλλη την προσπάθεια του καλλιτέχνη να εξισορροπήσει ανάμεσα στην ηγεμονική κριτική και στο λαϊκό αίσθημα του κοινού. Η εξερεύνηση και η αναζήτηση των ανθρώπινων σχέσεων εξάρτησης και τρυφερότητας.
Η σκηνοθεσία προτίθεται να φωτίσει, μέσω της υποκριτικής των ηθοποιών της, την απεριόριστη και πολύσημη δύναμη του Θεάτρου στη διερεύνηση της ανθρώπινης φύσης και κυρίως τις σκοτεινές περιοχές της ανθρώπινης ψυχής. Σε εκείνα τα σκοτάδια που είναι πιο σκοτεινά κι από τη νύχτα κι όποιος τολμά να μπει σε αυτά μιλάει αλλιώς και δεν βγαίνει αλώβητος.
Στον θρυλικό ρόλο της Άννυ Ουίλκς, η Ρένη Πιττακή και στον ρόλο του συγγραφέα Πωλ Σέλντον ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος.
– Τάκης Τζαμαργιάς, σκηνοθέτης
Συντελεστές:
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία – Δραματολογική Επεξεργασία: Τάκης Τζαμαργιάς
Σκηνικά – Κοστούμια: Εδουάρδος Γεωργίου
Φωτισμός: Αλέκος Γιάνναρος
Μουσική: Κωστής Ξενόπουλος
Ηχητικός Σχεδιασμός (Sound design): Κατερίνα Βάμβα
Κινησιολογική Επιμέλεια: Φρόσω Κορρού
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Ζέρβα
Υπεύθυνη Παραγωγής: Ηλεάνα Μπάλλα
Παραγωγή: Παναγιώτα Παρασκευοπούλου, Κωστής Ξενόπουλος
Πρωταγωνιστούν: Ρένη Πιττακή, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Δημήτρης Καραμπέτσης
Διάρκεια παράστασης: 100΄
Φωτογραφίες: ©Γιώργος Αλεξανδράκης
