Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στον Μιχάλη Κακογιάννη, με προβολή ταινιών και συζήτηση με αφορμή την ταινία «Όταν τα Ψάρια βγήκαν στην στεριά», από τις 11 έως τις 14 Ιουνίου 2014.
«Εγωιστικά και αναδρομικά θα έλεγα στον ελληνικό λαό να αγαπάει της ταινίες μου, γιατί εγώ μέσα από τις ταινίες μου, αγάπησα την Ελλάδα, αγάπησα τον λαό μας, αγάπησα τον πολιτισμό μας»
Μιχάλης Κακογιάννης
Ο Μιχάλης Κακογιάννης γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου 1921 στη Λεμεσό της Κύπρου. Η πόλη, η χώρα, είναι το σημείο εκκίνησης για τον Μιχάλη Κακογιάννη. Αφετηρία, για να γίνει πολίτης του κόσμου. Ένας πολίτης του κόσμου όμως, με βαθιά γνώση της ρίζας του και βαθιά αγάπη στις πατρίδες του, Κύπρο και Ελλάδα .
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με εκκίνηση την γενέθλια μέρα του Μιχάλη Κακογιάννη, αλλά και για τρεις ακόμα μέρες, στον χώρο πολιτισμού που ο ίδιος δημιούργησε και χάρισε στην Ελλάδα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, τον θυμόμαστε μέσα από τις ταινίες του.
Χαρακτηριστικό στη δημιουργία των ταινιών του, οι διεθνείς συνεργασίες. Πρωταγωνιστές, συνεργάτες αλλά και τόποι γυρισμάτων απ’ όλο τον κόσμο.
Επιπλέον, από τις αρχές Μαΐου και έως τις 29 Ιουνίου 2014, πραγματοποιείται στους χώρος του ΙΜΚ, έκθεση μεταπτυχιακών και προπτυχιακών φοιτητών από Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών και Σχολές Αρχιτεκτόνων της Ελλάδας και του εξωτερικού, που προσεγγίζουν, εμπνέονται και συνομιλούν εικαστικά με την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, «Όταν τα Ψάρια Βγήκαν στη Στεριά» [104΄] 1967.
Με αφορμή λοιπόν αυτή την έκθεση διοργανώνεται την Παρασκευή 12 Ιουνίου, στις 20.00 συζήτηση πάνω στην ταινία με σημαντικούς ακαδημαϊκούς και ανθρώπους της τέχνης. Θα μιλήσουν οι: Πάνος Δραγώνας- Αν. καθηγητή Σχολής Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών, Λήδα Καζαντζάκη-Ιστορικός Τέχνης, Γιώργος Μανιώτης-Συγγραφέας-Αντιπρόεδρος Δ.Σ Εθνικού Θεάτρου, Σόλωνας Ξενόπουλος- Καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π, Δημήτρης Σεβαστάκης- Καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π, Ερατώ Χατζησάββα-Επίκουρη Καθηγήτρια Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και επιμελήτρια της Έκθεσης.
Οι προβολές των ταινιών και η συζήτηση θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα του Κινηματογράφου, όλες έχουν ελληνικούς υπότιτλους και η είσοδος είναι ελεύθερη με απαραίτητη την κράτηση θέσεων.
• Τετάρτη 11 Ιουνίου στις 21:30
«ΤΡΩΑΔΕΣ» 1971
Διάρκεια: 109΄
Με ελληνικούς υπότιτλους
Αίθουσα: Κινηματογράφος
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο/ Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης,
(βασισμένο στο έργο του Ευριπίδη)
Διεύθυνση Φωτογραφίας : Άλφιο Κοντίνι
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Κοστούμια: Νικόλας Γεωργιάδης
Ηθοποιοί: Κάθριν Χέρμπορν, Βανέσα Ρέηντγκρέηβ, Ζενεβιέβ Μπυζόλντ, Ειρήνη Παπά, Μπράιαν Μπλεστ, Πάτρικ Μαγκί.
Μετά την πτώση της Τροίας οι αιχμάλωτες γυναίκες περιμένουν να επιβιβαστούν στα πλοία που θα τις μεταφέρουν στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους, η βασίλισσα Εκάβη που θρηνεί το χαμό της οικογένειας και της πόλης της και η χήρα του Έκτορα, η Ανδρομάχη, η οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει ακόμα μια τραγωδία, καθώς οι νικητές σκοτώνουν το νεαρό σε ηλικία γιο της. Και ενώ ο Μενέλαος συναντά την άπιστη Ελένη, την αιτία αυτού του πολέμου, η μάντισσα Κασσάνδρα προμηνύει τα κακά που θα βρουν τους νικητές στο δρόμο για την πατρίδα.
Κάτι που ίσως δε ξέρετε:
Η ταινία γυρίστηκε στην Ατιένθα της Ισπανίας , σε ένα κάστρο που «αγκάλιαζε» όλο τον λόφο. Ο Μιχάλης Κακογιάννης επέλεξε το εξωτερικό για τα γυρίσματα της ταινίας του, γιατί δεν ήθελε να εργαστεί στην Ελλάδα λόγω της Χούντας. Η Κάθριν Χέρμπορν (Εκάβη) παραιτήθηκε από την παράσταση που έπαιζε Μπρόντγουέι, για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία και να κρατήσει τον λόγο της στον Μιχάλη Κακογιάννη.
• Πέμπτη 12 Ιουνίου στις 20.00
«Όταν τα ψάρια βγήκαν στην στεριά» 1967
Διάρκεια: 104΄
Με ελληνικούς υπότιτλους
Αίθουσα: Κινηματογράφος
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο/ Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ουώλτερ Λάσσαλυ
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Σκηνογραφία: Σπύρος Βασιλείου
Ηθοποιοί: Τομ Κόρτνευ, Σαμ Γουαναμάικερ, Κάντις Μπέργκεν, Κόλιν Μπλαίηκελυ, Ίαν Όγκιλβυ, Πατρίσια Μπερκ, Δημήτρης Νικολαΐδης.
Η δράση λαμβάνει χώρα στο μέλλον σ’ ένα φανταστικό, απομονωμένο Ελληνικό νησί, την Κάρο. Ένα Αμερικανικό αεροπλάνο συντρίβεται στις ακτές της Κάρου ενώ οι δύο πιλότοι μόλις και μετά βίας καταφέρνουν ν αδειάσουν το επικίνδυνο πυρηνικό φορτίο στο νησί και να σωθούν. Παριστάνοντας τους ταξιδιωτικούς πράκτορες, άνδρες του Αμερικανικού στρατού καταφθάνουν στο νησί για ν ανακτήσουν το φορτίο και να αποτρέψουν την καταστροφή. Η άφιξή τους προκαλεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον και η ξεχασμένη Κάρος πλημμυρίζει από τουρίστες. Κι ενώ όλοι περνούν ξένοιαστα τον καιρό τους, ένας βοσκός που βρήκε το κιβώτιο με τα πυρηνικά υλικά, το πετά στη θάλασσα…
Κάτι που ίσως δε ξέρετε:
Η ταινία γυρίστηκε στο Γαλαξίδι. Έμπνευση για το σενάριο ήταν το γεγονός που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 1966. Δύο αμερικανικά αεροπλάνα συγκρούστηκαν πάνω από τη θαλάσσια περιοχή του ισπανικού χωριού Παλομάρες, τη στιγμή του ανεφοδιασμού ενός βομβαρδιστικού Β52 εν πτήσει, από αεροπλάνο ανεφοδιασμού (tanker). Τέσσερις από τις ατομικές βόμβες που μετέφερε το βομβαρδιστικό έπεσαν τρείς στο έδαφος και μια στη θάλασσα. Οι χώρες της Δυτικής Μεσογείου απέφυγαν μια πυρηνική καταστροφή, αλλά η βόμβα στο βυθό της Μεσογείου αποτελούσε ανοικτή απειλή ολέθρου και αιτία μόλυνσης για τις γύρω χώρες και το θαλάσσιο οικοσύστημα της Μεσογείου. Ακολούθησαν αντιπυρηνικές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.
«Όταν τα ψάρια βγήκαν στην στεριά» αποτελεί μέρος της πολιτικής τριλογίας του Κακογιάννη όπου καταθέτει τις ανησυχίες, τα ερωτηματικά και τον πολιτικό στοχασμό του. («Όταν τα Ψάρια Βγήκαν στη Στεριά» του 1966, «Αττίλας 74» του 1975 και «Γλυκιά Πατρίδα» του 1986).
• Παρασκευή 13 Ιουνίου στις 21:00
«ΕΡΟΪΚΑ» 1960
Διάρκεια: 121΄
Με ελληνικούς υπότιτλους
Αίθουσα: Κινηματογράφος
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης – Τζέιν Κομπ
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης
Φωτογραφία: Ουώλτερ Λάσσαλυ
Σκηνογραφία: Γιάννης Τσαρούχης
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Ήχος: Τζον Φλέτσερ
Ηθοποιοί: Τζένη Ράσσελ, Πάνος Γκούμας, Νικηφορος Νανέρης, Τασώ Καββαδία, Μαρί Νέι, Τζέιν Κομπ, Ρόμπιν Φάιφ, Πάτρικ Ο.
Μια παρέα παιδιών σε μια ελληνική επαρχία περνάει από την εφηβεία στην ενηλικίωση, μέσα από την οδυνηρή εμπειρία του θανάτου ενός φίλου τους και κάτω από την επίδραση της παρουσίας της όμορφης κόρης του Άγγλου πρόξενου.
Κάτι που ίσως δε ξέρετε:
Η ταινία γυρίστηκε σ΄ ένα αρχοντικό της Κηφισιάς, το οποίο δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Εκτός από τον Νικηφόρο Νανέρη, όλοι οι άλλοι έφηβοι που πρωταγωνιστούν στην ταινία ήταν ερασιτέχνες. Σε ένα απρόβλεπτο νυχτερινό γύρισμα της «Ερόικα» φαίνεται ίσως για πρώτη φορά στον κινηματογράφο η οδός Φίλωνος με τα καμπαρέ στην Τούμπα.
• Σάββατο 14 Ιουνίου στις 21:00
«ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟΣ»1999
Διάρκεια: 137΄
Αίθουσα: Κινηματογράφος
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο/ Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης
(βασισμένο στο εργο του Άντον Τσέχωφ)
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Άρης Σταύρου
Μουσική: Peter Tchaikovsky
Σκηνικά – Κοστούμια: Διονύσης Φωτόπουλος
Ηθοποιοί: Άλαν Μπέιτς, Σάρλοτ Ράμπλινγκ, Κάτριν Κάρτλιτζ, Φράνσις ντε Λα Τουρ.
Παρίσι, 1900. Η Ανυα, δεκαεξάχρονη κόρη της κυρίας Λιούμποφ Ρανέφσκι, φτάνει στη γαλλική πρωτεύουσα για να συνοδεύσει τη μητέρα της πίσω στη Ρωσία. Πέντε χρόνια πριν, όταν ο μικρός της γιος πνίγηκε στη λίμνη, η Λιουμπόφ εγκατέλειψε το πατρικό της κτήμα, πασίγνωστο για το Βυσσινόκηπό του, και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία με τον εραστή της, ο οποίος αφού σπατάλησε όλες τις οικονομίες της, την εγκατέλειψε. Στο γυρισμό τους βρίσκουν το Βυσσινόκηπο να ανθίζει. Ο Γκάεφ, αδελφός της Λιούμποφ, είναι ένας χαριτωμένος αργόσχολος που τον φροντίζει ο ογδοντάχρονος υπηρέτης Φιρς, αφήνοντας τα πρακτικά ζητήματα στα χέρια της Βάρυας, θετής κόρης της Λιούμποφ. Παρόντες, για να καλωσορίσουν την ξενιτεμένη, είναι ο Λοπάχιν, ένας πλούσιος άξεστος έμπορος…
Κάτι που ίσως δε ξέρετε:
Η ταινία γυρίστηκε στην Βουλγαρία, στο κυνηγετικό περίπτερο, ενός εκ των παλατιών της πάλαι ποτέ βασιλικής οικογένειας. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Διονύση Φωτόπουλου έδεναν απόλυτα με την εποχή. Δεν υπήρχε τίποτα ψεύτικο. Τα ρούχα ήταν αντίγραφα μουσειακών εκθεμάτων από την Αγγλία, ορισμένα, μάλιστα, ήταν αυθεντικά. Ακόμα και τα σεντόνια ήταν εποχής.
«Κάθε φορά που κάνω ταινία έχω ερέθισμα. Δεν κάνω ταινίες για να τις προσθέσω στο βιογραφικό μου. Αυτό νομίζω ότι βγαίνει σαφώς από την αρχή της καριέρας μου. Και με τη Στέλλα βγαίνει ο φεμινισμός και το Κορίτσι με τα μαύρα δείχνει την καταπίεση στην επαρχία, οι ”τραγωδίες” πάλι είναι πάντα σύγχρονες. Όλες οι ταινίες που σκηνοθέτησα είχαν και έχουν αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Και βέβαια, επειδή σέβομαι τρομερά τους μεγάλους συγγραφείς, είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους. Και με τον Ευριπίδη συνεργάσθηκα και συχνά συνεργάζομαι με τον Σαίξπηρ, γιατί ανεβάζω έργα του στο θέατρο».
Μιχάλης Κακογιάννης