Για τον Μιχάλη Κουμπιό δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις. Είναι ο συνθέτης που διακρίνεται για τις ιδιαίτερα μελωδικές μουσικές του, που διαπερνούν «ταμπέλες» και «είδη», με διαχρονικές επιτυχίες στην εγχώρια αλλά και στη διεθνή μουσική παραγωγή.
Ο Ματθαίος και ο Κωνσταντίνος Τσαχουρίδης είναι το μουσικό δίδυμο από τη Βέροια, που με υποδειγματικές ερμηνείες σε πολλά είδη μουσικής, κατάφερε να γίνει γνωστό από τη Βρετανία και την Αμερική μέχρι την Τεχεράνη.
Το Τσικάρι μ’ είναι το αποτέλεσμα της συνάντησης των τριών αυτών δημιουργών της μουσικής. Ένας δίσκος γεμάτος ενέργεια και νοσταλγία, με την κλασική μουσική να συναντά ήχους ελληνικούς, βυζαντινούς και λαϊκούς.
Με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου, αλλά και την επίσημη παρουσίαση του στο Σταυρό του Νότου, στις 26 Νοεμβρίου, ο Μιχάλης Κουμπιός και ο Κωνσταντίνος Τσαχουρίδης μας μιλούν για αυτή τη μουσική συνεύρεση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
– Ποιά ήταν τα συναισθήματά σας γράφοντας τις μελωδίες για το Τσικάρι μ’; Η παραδοσιακή μουσική σας κάνει να νοσταλγείτε παλιούς ήχους, με ρίζες βαθιές και χαρακτηριστικές;
Μιχάλης Κουμπιός: Από μικρός ψάχνω να βρω αυτό που θα με κάνει να υπερβώ την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου και να με εκπλήξω. Μέσα σε αυτήν τη διαδικασία βρίσκομαι σχεδόν συνεχώς. Και είμαι μέσα στη μουσική γιατί απλά με βοηθάει από τη μια να κρατώ σε ύπνωση τα τέρατα που κουβαλώ από την ημέρα που γεννήθηκα κι από την άλλη μου δίνει την ψευδαίσθηση που έχω ανάγκη για να ζω. Την ψευδαίσθηση πως συγκροτώ ένα ήθος που συγκρούεται με την υποκρισία των κοινωνικών συμβάσεων και συμπεριφορών. Με τις παραδόσεις είμαι σε έναν μόνιμα ανοιχτό και γόνιμο διάλογο μαζί τους. Η όποια παράδοση για μένα δεν μπορεί να είναι παθητική. Μακριά από μένα οι μηρυκασμοί αλλά και οι απομιμήσεις που καταλήγουν σε στείρες ακαδημαϊκές ‘‘δημιουργίες’’.
– Πώς νιώθετε για τη συνεργασία σας με τον Ματθαίο και τον Κωνσταντίνο Τσαχουρίδη; Ο καθένας με τον τρόπο του, ο Ματθαίος με τη λύρα και ο Κωνσταντίνος με τη φωνή, τι το ξεχωριστό έδωσαν στα κομμάτια του δίσκου;
Μιχάλης Κουμπιός: Ο Κωνσταντίνος είναι ως τραγουδιστής πληθωρικός. Και η πληθωρικότητα του πηγάζει κυρίως από το γεγονός ότι έχει σπουδάσει λυρικό τραγούδι και στη συνέχεια είχε την εμπειρία της όπερας όπου έχει ερμηνεύσει ρόλους εραστών και ηρώων όπως συνηθίζεται με τους τενόρους. Βέβαια, από μικρός έχει έντονα βιώσει τα παραδοσιακά ποντιακά τραγούδια και έχει μια φυσική έλξη με την ψαλτική. Ο δικός μου ρόλος σε αυτόν το δίσκο ήταν να τον ‘‘ μαζεύω’’.
Ομολογώ πως ήταν ευχάριστη διαδικασία γιατί είναι άλλο πράγμα να μαζεύεις κάποιον που έχει παραπάνω απ’ όσα χρειάζονται και άλλο να προσπαθείς με κάποιον που έχει να δώσει λίγα και χρειάζονται πολλά παραπάνω. Η συνεργασία μας ήταν καλή και αυτό ακούγεται στο δίσκο. Μη μας διαφεύγει πως ένα σύγχρονο ελληνικό τραγούδι ακόμα κι αν έχει αντλήσει ευρύτερα από την παράδοση απαιτεί από τον ερμηνευτή ειδική αντιμετώπιση. Δεν είναι μόνο οι τεχνικές. Ο τραγουδιστής δεν πρέπει να τραγουδάει μόνο με τη φωνή του αλλά με την προσωπικότητά του, το ήθος του, τον τρόπο που βλέπει και αντιμετωπίζει τη ζωή. Όλα τα παραπάνω που αναφέρω υπάρχουν στον Κωνσταντίνο και εύχομαι με αφετηρία αυτόν το δίσκο να διανύσει μια μεγάλη και παραγωγική πορεία στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού γεμάτη με καλά τραγούδια.
Όσο για τον Ματθαίο Τσαχουρίδη είναι ένας μουσικός με μαγευτική δύναμη και γνήσια ερμηνευτική φλόγα, που δίκαια συγκαταλέγεται στους σπουδαιότερους μουσικούς παραδοσιακών οργάνων στον κόσμο. Για μένα είναι μέγιστη τιμή που δουλέψαμε μαζί στο στούντιο, ερμήνευσε τις μελωδίες μου και που σε λίγες μέρες θα μοιραστώ μαζί του την ίδια μουσική σκηνή.
– Τσικάρι στην ποντιακή διάλεκτο σημαίνει σπλάχνο… κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά όπως αποκαλούμε “σπλάχνο μου” κάποιον από αγάπη… Έτσι αισθάνεστε κι εσείς γι αυτό τον δίσκο; Είναι ένα κομμάτι δικό σας;
Μιχάλης Κουμπιός: Ο δίσκος αυτός είναι στην ουσία ένας διάλογος βιωμάτων. Και βέβαια δύσκολα το «Τσικάρι μ’» θα ήταν αισθητικά ένας ισορροπημένος δίσκος αν δεν υπήρχαν πολλά κοινά βιώματα μεταξύ εμού και των αδερφών Τσαχουρίδη. Το «Τσικάρι μ’» όπως και κάθε τέτοια έκδοση, επιθυμεί να φέρει κοντά ακροατές με διαφορετική αίσθηση για το ωραίο για να την αγαπήσουν και να γίνει έτσι ο νέος κοινός μύθος τους.
Κωνσταντίνος: Από το πρώτο άκουσμα των τραγουδιών πίστεψα στη δύναμη αυτού του υλικού που δίκαια φέρει τον τίτλο «Τσικάρι μ’», κι αυτό, γιατί όχι μόνο, το ένιωσα δικό μου αλλά κυρίως γιατί το «Τσικάρι μ’» ώς μουσική οντότητα διαθέτει DNA πολλών γενεών ικανό να συγκινεί, κατά τη γνώμη μου, στο τότε… στο τώρα… και στο επόμενο…!
– Τι σημαίνει για εσάς η συνεργασία με τον Μιχάλη Κουμπιό και το αποτέλεσμα αυτής, ο δίσκος Τσικάρι μ’;
Κωνσταντίνος: Ο Μιχάλης διαθέτει έναν ξεχωριστό τρόπο μουσικής σκέψης όπου σε συνδυασμό με την δική μας τρέχουσα πρακτική μπορέσαμε να δημιουργήσουμε κάτι καινούριο αλλά και παλιό, κάτι δικό σας αλλά και δικό μας. Το «Τσικάρι μ’» αποτελεί στην ουσία έναν πρώτο προσωπικό μας δίσκο σε αυτό το μουσικό ιδίωμα όπου είναι αποτέλεσμα στενής συνεργασίας με στόχο το ωφέλιμο, το ευγενές και το διαχρονικό. Νιώθουμε περήφανοι για το αποτέλεσμα και χαιρόμαστε που σύντομα θα μας δοθεί η ευκαιρία να το παρουσιάσουμε στο Σταυρό του Νότου.
– Χαρίζεις τη φωνή σου στα περισσότερα κομμάτια του δίσκου, ανάμεσα στα οποία βρίσκονται δύο ντουέτα, το ένα με τον Ματθαίο και το άλλο με την Αρετή Κετιμέ. Ποια είναι τα συναισθήματά σου για τα τραγούδια του δίσκου, υπάρχει κάποιο που ξεχώρισες περισσότερο;
Κωνσταντίνος: Η φωνητική έκφραση αποτελεί, για εμένα, πάνω από όλα μια ανθρώπινη πράξη ανάγκης! Τα τραγούδια αυτού του δίσκου έχουν ξεχωριστή θέση μέσα μου και κάθε φωνητική μου κίνηση στο δίσκο είναι σημαδεμένη με το πρώτο άκουσμα αυτών των τραγουδιών γιατί απλά «καρφώθηκαν» μέσα μου. Το ντουέτο με την Αρετούλα είναι αποτέλεσμα φιλίας, χημείας και βασισμένο σε έναν πραγματικό μουσικό διάλογο και όχι σε δύο μονολόγους όπως συχνά συναντούμε… με τον αδερφό μου εγκαινιάζω ένα πρώτο επίσημα θα έλεγα δισκογραφημένο ντουέτο. Η σχέση μας είναι σχέση «ψυχής και σώματος», το ένα δεν μπορεί χωρίς το άλλο. Και βέβαια όλα τα τραγούδια του δίσκου δημιουργούν αυτό που αποκαλώ πιο πάνω «μουσική οντότητα», όπου ζει, κινείται, εκφράζεται, μας προικίζει και μας κάνει πιο γόνιμους μπροστά στις προκλήσεις των καιρών και της καθημερινότητάς μας.
– Κλείνοντας, θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για τους συντελεστές που έκαναν πραγματικότητα το Τσικάρι μ’;
Κωνσταντίνος: Προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς που κατέθεσαν την «ψυχούλα» τους παίζοντας στα κομμάτια αυτού του δίσκου και βέβαια τη μεγάλή οικοδέσποινα… την δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Γεωργία Βαλαβάνη όπου αγκάλιασε αυτό το project από την πρώτη μας συνάντηση.