Όταν η Αναστασία Κότσαλη και η Λητώ Μεσσήνη της ομάδας Ραφή μου ζήτησαν να διασκευάσω μια οπερέτα, ήμουν αρχικά αρκετά επιφυλακτικός. Ωστόσο, η ιδέα να ασχοληθώ με ένα είδος που ποτέ δεν με τράβηξε ήταν μια πρόκληση, κυρίως επειδή προέρχομαι από ένα τελείως διαφορετικό μουσικό ιδίωμα. Στην πορεία βρήκα πως παρόλο που η συγκεκριμένη οπερέτα δεν είναι από τις καλύτερες του είδους, έχει κάποια στοιχεία που την έκαναν ελκυστική.
Ανάμεσα στο γλυκερό χιούμορ και τον ελαφρύ ρομαντισμό, υπάρχει ένας κρυμμένος κυνισμός. Πολλά δραματικά γεγονότα του έργου συμβαίνουν με έναν τρόπο προκλητικά αψυχολόγητο, δίχως καμία επίπτωση στην ψυχολογία των ηρώων. Αυτό το χρησιμοποίησα σαν τον βασικό άξονα της διασκευής μου. Επιστράτευσα δημοφιλείς χορούς της εποχής, όπως φοξτρότ, τανγκό, χασάπικο κ.α., μπλεγμένους με ήχους από καμπαρέ, τζαζ, ιμπρεσιονιστικούς και λαϊκό τραγούδι. «Μεταποίησα» τη μουσική, άλλες στιγμές ελαφρά κι άλλες βαριά, για να αναδείξω τη δραματουργία της ή να εφεύρω καινούρια, όπου αυτή έπασχε.
Η ενορχήστρωση παραπέμπει στον λιτό μεσοπολεμικό ήχο του καμπαρέ, με μόνο τρία όργανα (κλαρινέτο, ακορντεόν και κοντραμπάσο) και κάποια λίγα επιπλέον που παίζουν οι τραγουδιστές. Όλο αυτό συμβαίνει κάτω από ένα μεγάλο δραματουργικό τόξο στη μουσική: όσο προχωρά γίνεται όλο και πιο διάφωνη, ακολουθώντας τη μεταστροφή των δύο κεντρικών προσώπων. Ενώ οι μελωδικές γραμμές των ηρώων μένουν (σχεδόν) ατόφιες, το μουσικό υπόβαθρο «αποσαθρώνεται» και καταλήγει στον πλήρως ατονικό ήχο. Χρησιμοποιώ έτσι και το δικό μου ιδίωμα με το κλισέ που το θέλει να είναι «μουσική για ταινίες τρόμου».
Βιογραφικό
Ο Μιχάλης Παρασκάκης (1980) σπούδασε αρχικά γραφικές τέχνες. Πολύ αργότερα πήρε πτυχίο και μεταπτυχιακό στη σύνθεση στο Βασιλικό Ωδείο της Χάγης, με καθηγητές τους Γιάννη Κυριακίδη, Martijn Padding, Cornelis de Bondt. Ταυτόχρονα σπούδασε κλασικό τραγούδι με τη Manon Haynes, και μεσαιωνική πολυφωνία με την Rebecca Stewart. Έργα του έχουν ερμηνευτεί από τα Klangforum Wien, ASKO|Schönberg, Nieuw Ensemble, Momenta Quartet, DissonArt Ensemble έχουν φιλοξενηθεί σε χώρους και φεστιβάλ όπως Muziekgebouw Amsterdam, MATA Festival New York, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Impuls Festival Austria.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συνιδρυτής του μουσικού συνόλου ΤΕΤΤΤΙΞ, που έχει σκοπό να προβάλει τη Νέα Μουσική και Μουσικό Θέατρο, όπως και της Ομάδας Ροπής, μιας ομάδας που μπλέκει χορό, κείμενο, θέατρο και μουσική, και οι δύο με ντεμπούτο στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. Ως βαθύφωνος επικεντρώνεται σε απαιτητικά σύγχρονα έργα όπως την «Κασσάνδρα» του Γιάννη Ξενάκη, την «Αναπαράστασις Ι» του Γιάννη Χρήστου, την «Επιστροφή» του Νίκου Γαλενιανού κ.α.
Διαβάστε επίσης:
Η πρώτη αγάπη, από την ομάδα Ραφή στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής
