Το ‘Κοντσέρτο για πιάνο αρ.24’ γράφτηκε το 1786 και ξεχωρίζει στη σχετική εργογραφία του Μότσαρτ για πολλούς λόγους. Στο σύνολο των 23 αντίστοιχων κοντσέρτων του είναι το δεύτερο μόλις σε ελάσσονα τονικότητα, μετά το Εικοστό, ενώ σπάνια είναι και η ταυτόχρονη χρήση κλαρινέτων και όμποε, που συναντάται σε άλλα δύο μόνο από τα 23 κοντσέρτα. Παράλληλα, υπάρχουν σημεία που τα πνευστά κυριαρχούν ολοκληρωτικά έναντι των εγχόρδων, προσδίδοντας έναν μοναδικό εκφραστικό πλούτο στο έργο. Η βασική διαφορά του κοντσέρτου αυτού, όμως, από όλα τα υπόλοιπα, βρίσκεται στην ασυνήθιστη ένταση των συναισθημάτων του και στο πρωτόγνωρό του πάθος.
Ο Μότσαρτ, βέβαια, παραμένει πάντα ένας κλασικός και δεν απαρνείται ποτέ τη συναισθηματική ισορροπία, την καθαρότητα της έκφρασης και τα όρια της κλασικής τελειότητας. Εδώ όμως ενσταλάζει ψήγματα πάθους στην ομορφιά και τη χάρη του κλασικισμού παραπέμποντας στο ρομαντισμό του μέλλοντος, με το τελικό αποτέλεσμα να θεωρείται ένα από τα ωραιότερα κοντσέρτα για πιάνο στην ιστορία.
Η πρώτη συμφωνία του Προκόφιεφ ονομάστηκε ‘Κλασική’ από τον ίδιο το συνθέτη, που επιθυμούσε να αποτίνει φόρο τιμής στον αγαπημένο του κλασικισμό. Την έγραψε το 1917, αφήνοντας για πρώτη φορά στην άκρη το πιάνο κατά τη σύνθεση και βασιζόμενος απόλυτα στα κλασικά πρότυπα, σε ό,τι αφορά το ύφος, τη φόρμα και την ενορχήστρωση. Φυσικά προσέθεσε και τα χαρακτηριστικά της δικής του γραφής, όπως τις ξαφνικές μετατροπές, τις απότομα κομμένες φράσεις, τη ρυθμική ευρωστία και το πηγαίο του χιούμορ. Φιλοδοξία του ήταν να γράψει μία συμφωνία όπως θα την έγραφε ο ίδιος ο Χάυντν, αν ζούσε στις αρχές του 20ου αιώνα και είχε όλες τις προσλαμβάνουσες της εποχής αυτής.
Η συμφωνία είναι γεμάτη φρεσκάδα, εμπνεύσεις και χαρούμενη διάθεση από την αρχή ως το τέλος. Η προσδοκία ενός καλύτερου μέλλοντος για την πατρίδα μετά τις ταραχές της Επανάστασης και η ανέμελη ζωή στην ύπαιθρο προσδίδουν αισιοδοξία στη γραφή του Προκόφιεφ, με το τελικό αποτέλεσμα να συγκαταλέγεται στα δημοφιλέστερα έργα του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μία παραγωγή της Κ.Ο.Θ. που πραγματοποιείται με την ευγενική παραχώρηση του Ο.Μ.Μ.Θ.
Διεύθυνση ορχήστρας: Γεώργιος Βράνος
Πιάνο: Martyna Jatkauskaite
Πρόγραμμα:
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791): Κοντσέρτο αρ.24 για πιάνο και ορχήστρα σε ντο ελάσσονα, KV 491
Σεργκέι Προκόφιεφ (1891-1953): Συμφωνία αρ.1 σε ρε μείζονα, έργο 125 (‘Κλασική’)
Δωρεάν μετάδοση εδώ.
