Το Μουσείο Μπενάκη ανακοίνωσε τις εκθέσεις που θα φιλοξενήσει από το Σεπτέμβριο τόσο στο …
Κεντρικό Κτήριο όσο και στο Κτήριο της οδού Πειραιώς.
Έκθεση με έργα του Θεόφιλου, έργα από τη συλλογή της εμπορικής τράπεζας θα φιλοξενηθούν από τις 15 Σεπτέμβρη μέχρι 31 Οκτωβρίου 2010 στο Κεντρικό Κτήριο του Μουσείου.
Στην έκθεση παρουσιάζονται είκοσι πίνακες του ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ από τη συλλογή έργων τέχνης της Εμπορικής Τράπεζας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το σύνολο αυτών των έργων δίνει μια αντιπροσωπευτική εικόνα του έργου του ζωγράφου, καθώς σ’ αυτό συναντάμε μια χαρακτηριστική επιλογή από το σύνολο της θεματολογίας του: ιστορικές ή μυθολογικές σκηνές, τοπία και εικόνες της καθημερινής ζωής.
Συνδιοργάνωση
Μουσείο Μπενάκη, Εμπορική Τράπεζα
Στο Κτήριο της οδού Πειραιώς τώρα, από τις 16 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 17 Οκτωβρίου θα φιλοξενηθεί η έκθεση: Building Sustainable Communities – Δανοί αρχιτέκτονες και μηχανικοί για την παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη
Η έκθεση δεν παρουσιάζει απλώς τη διεθνή παρουσία των Δανών αρχιτεκτόνων και μηχανικών. Αποτελεί μια παγκόσμια πλατφόρμα δράσης, μια πρόσκληση για την αύξηση της συνειδητοποίησης και της κοινωνικής ευθύνης στην αρχιτεκτονική και ευρύτερα στα τεχνικά έργα.
Επιδίωξη του Δανέζικου Κέντρου Αρχιτεκτονικής με την έκθεση αυτή είναι η συνεργασία φορέων και πολιτών για την παγκόσμια βιωσιμότητα και για μια καλύτερη κοινωνία.
Η δουλειά των σημερινών αρχιτεκτόνων και μηχανικών πάει πέρα από τα φυσικά αντικείμενα. Εμπεριέχει τον συνειδητό συσχετισμό του κτιριακού και πολεοδομικού σχεδιασμού με τους χρήστες, τη φύση, την οικολογία, με το παρελθόν και με το μέλλον.
Η έκθεση υιοθετεί πέντε κατηγορίες βιώσιμων κοινοτήτων για να εντάξει το έργο 29 δανέζικων σχεδιαστικών εταιριών και συνολικά περισσότερων από 140 αρχιτεκτονικών προτάσεων με μεγάλη ποικιλία λύσεων. Με τη διεθνή τους ενασχόληση και εμπειρία οι εταιρίες αυτές βελτιώνουν αποτελεσματικά την καθημερινή ζωή χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, συμβάλλοντας στην κοινωνική αλλαγή.
Οι εταιρίες απολαμβάνουν τη δίκαιη διεθνή αναγνώριση για την ποιότητα της δουλειάς τους. Ως μέλη της Παγκόσμιας Βιώσιμης Ανάπτυξης, της διεθνούς συλλογικής πρωτοβουλίας των Ηνωμένων Εθνών, δεσμεύονται στις καθημερινές επαγγελματικές τους δραστηριότητες να σέβονται τα 10 διεθνώς αναγνωρισμένα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των εργαζομένων, τις καμπάνιες κατά της διαφθοράς και τις περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες.
Οι εταιρίες αυτές όχι μόνο βελτιώνουν τη ζωή των ντόπιων κατοίκων, αλλά εμμένουν στην ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους με κοινωνικά υπεύθυνο τρόπο.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Υπερβόρειες Διαθλάσεις της Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής
Διοργάνωση
Μουσείο Μπενάκη σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Δανίας
Από τις 16 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 17 Οκτωβρίου στο Κτήριο οδού Πειραιώς
θα πραγματοποιηθεί η 6η Μπιενάλε Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων.
Η 6η Μπιενάλε Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων που πραγματοποιείται στο Μουσείο Μπενάκη διοργανώνεται από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του για την ανάπτυξη της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής.
Στόχος των εκδηλώσεων της Μπιενάλε Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων είναι η συγκέντρωση ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος της σύγχρονης αρχιτεκτονικής παραγωγής των νέων αρχιτεκτόνων, έως και 45 ετών, η ανάδειξη νέων δημιουργών και η ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής σκέψης και αρχιτεκτονικού έργου στην Ελλάδα σήμερα.
Στην Μπιενάλε παρουσιάζονται υλοποιημένα έργα, καθώς και μη υλοποιημένες προτάσεις, που αντιστοιχούν σε πραγματικές αναθέσεις μελετών. Στο χώρο της έκθεσης του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς οργανώνεται ακόμα σειρά ανοιχτών συζητήσεων, με προσκεκλημένους εισηγητές, με στόχο την κριτική αποτίμηση του συνόλου των συμμετοχών.
Η επιλογή των προτάσεων που εκτίθενται, έγινε από τους αρχιτέκτονες Νίκο Καλογήρου, Λόη Παπαδόπουλο, Δημήτρη Παπαλεξόπουλο και Ηλία Κωνσταντόπουλο.
Τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο θα φιλοξενηθεί στο Κτήριο οδού Πειραιώς
Έκθεση με τίτλο: Τάκης Κατσουλίδης: Το σχέδιο του γράμματος: Η περιπέτεια ενός ζωγράφου, στα πελάγη της ελληνικής τυπογραφίας
Η πορεία 50 χρόνων ενός καταξιωμένου Έλληνα καλλιτέχνη, ερευνητή, σχεδιαστή και δασκάλου της τυπογραφίας μέσα από το έργο του.
Ο Τάκης Κατσουλίδης σε ένα στοπ-καρέ της καριέρας του μας αποκαλύπτει τη δαιδαλώδη περιπέτεια του τυπογραφικού σχεδιασμού μέσα από πρακτικά παραδείγματα πρωτότυπων σχεδίων, αλλά και σελίδων καλλιτεχνικών εκδόσεων που έθεσαν τις βάσεις της σύγχρονης Ελληνικής Τυπογραφίας, διατηρώντας άσβεστη τη φλόγα της ουμανιστικής ανακάλυψης του Γουτεμβέργιου.
Μια έκθεση με ειδικό αλλά και γενικό ενδιαφέρον, με ενδιαφέρουσες εικόνες που προκύπτουν μέσα από δεκάδες συνδυασμούς σχημάτων, μεγεθών, όγκων και στιλ. Πώς το κάθε γράμμα συμπεριφέρεται με το πριν και το μετά του στο σχηματισμό λέξεων; Πώς τα γράμματα δονούν και δονούνται; Γιατί οι λέξεις είναι γέφυρες; Γιατί η γραφή είναι η εικονογράφηση της γλώσσας και πατρίδα είναι η γλώσσα;
Από τον Σεπτέμβριο μέχρι το Νοέμβριο τώρα στο Κτήριο της οδού Πειραιώς το κοινό θα έχει την ευκαιρία να επισκεφθεί έκθεση αφιερωμένη στον γνωστό ζωγράφο Μάκη Θεοφυλακτόπουλο.
Η έκθεση παρουσιάζει έργα από τη συνολική διαδρομή του καλλιτέχνη στο χώρο της τέχνης. Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα, κατάγεται από τη Σάμο και μεγαλώνει στο Μεταξουργείο στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του ’40 και του ’50.
Η φυσική κλίση στη ζωγραφική τον οδηγεί στο φροντιστήριο του Πάνου Σαραφιανού και από εκεί στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου παρακολουθεί το εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη και για ένα μικρό χρονικό διάστημα το εργαστήριο του Γιώργου Μαυροΐδη.
Παίρνει μέρος στην Γ’ Πανελλαδική Έκθεση Νέων Ζωγράφων και λαμβάνει το πρώτο βραβείο. Μετά το τέλος των σπουδών του στη Σχολή συμμετέχει στην έκθεση αποφοίτων καθώς και σε ομαδικές εκθέσεις. Το 1966 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στην πρωτοποριακή γκαλερί Άστορ, στην Αθήνα.
Ο Γιάννης Σαββίδης γράφει επαινετική κριτική στο περιοδικό Ταχυδρόμος για τα σπουδαστικά του έργα με θέμα τους μοτοσυκλετιστές· στην κριτική του με τίτλο «Κράτος και βία στα έργα του Μάκη Θεοφυλακτόπουλου», τα συνδέει —στο κλίμα της εποχής— με την αντίσταση στην εξουσία.
Το 1968 φεύγει για την Ελβετία όπου δουλεύει τέσσερις μήνες πυρετωδώς στο Gstaad. Στη συνέχεια ταξιδεύει στη Γαλλία, την Ιταλία, επιστρέφει στη Λωζάνη και κατόπιν αποφασίζει να φύγει για το Παρίσι όπου ζει για δύο χρόνια. Το 1970 κάνει έκθεση στη Νέα Γκαλερί στην Αθήνα με τα έργα που έχουν δουλευτεί στα ελάχιστα τετραγωνικά της σοφίτας του Παρισιού. Το 1971 φεύγει με υποτροφία του Ιδρύματος Ford για τις ΗΠΑ. Μένει τρία χρόνια στη Νέα Υόρκη. Επισκέπτεται καθημερινά το MoMA (Museum of Modern Art), άλλα μουσεία, καθώς και γκαλερί. Το 1974 διαμένει πάλι στη Γαλλία για κάποιους μήνες, αλλά από την επόμενη χρονιά επιστρέφει οριστικά στην Αθήνα.
Αρχίζει μια πολύ παραγωγική περίοδος με εντατική δουλειά και διαδοχικές εκθέσεις, ατομικές και ομαδικές. Το 1982, συμμετέχει στην έκθεση Europalia, όπου θα παρουσιαστεί, σε σημαντική στιγμή, ένα πρώτο πανόραμα της σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα.
Δημιουργεί αδιάλειπτα, ζει στα όρια, ακολουθεί την αγάπη του για τις μηχανές ταχύτητας, τα γρήγορα αυτοκίνητα, τον τζόγο, τις γυναίκες. Τα χρόνια στο εξωτερικό, το πάθος με το οποίο ζει και εργάζεται και το έργο φτιάχνουν γύρω από το όνομά του μια ιδιότυπη bohème φήμη.
Το 1988 γίνεται δάσκαλος στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης. Διατηρεί το εργαστήριό του για 17 χρόνια. Όταν κλείνει ο κύκλος της Σχολής επιστρέφει στην Αθήνα, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Σειρά έχει, από τον Οκτώβριο μέχρι τον Δεκέμβριο έκθεση αφιερωμένη στο θεατρικό έργο του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου που θα παρουσιαστεί στο Κτήριο της οδού Πειραιώς.
Η έκθεση στοχεύει να αναδείξει τις σημαντικότερες στιγμές της πολύχρονης διαδρομής (1929-1982) στο θέατρο του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου και τη συμβολή ενός από τους δημοφιλέστερους καλλιτέχνες της γενιάς του ’30 στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής σκηνικής αισθητικής.
Η έκθεση προβάλλει τους συσχετισμούς του σκηνογραφικού έργου του Βασιλείου με τις πολιτιστικές (θεατρικές και εικαστικές), ιδεολογικές και οικονομικές επιδιώξεις της Ελλάδας του ’30, του ’40, του ’50 και του ’60. Επίσης, την αλληλεπίδραση μεταξύ του ζωγραφικού και σκηνογραφικού του ιδιώματος.
Θα περιλαμβάνει επιλεγμένες πλαστικές και ζωγραφικές μακέτες, κοστούμια, φωτογραφικό υλικό, κείμενα υποδοχής, κείμενα του καλλιτέχνη, αφίσες και θεατρικά προγράμματα.
Στον ίδιο χώρο θα φιλοξενηθεί από τις 21 Οκτωβρίου μέχρι τις 28 Νοεμβρίου η έκθεση «Deutscher Werkbund»
Το Deutscher Werkbund ιδρύθηκε το 1907 στο Μόναχο από μια επίλεκτη ομάδα Γερμανών προοδευτικών βιομηχάνων, πολιτικών, καλλιτεχνών και αρχιτεκτόνων, με στόχο τη «διάσωση της ποιότητας» της γερμανικής βιομηχανικής παραγωγής.
Στόχος ήταν ωστόσο και η ενίσχυση των γερμανικών εξαγωγών και ταυτόχρονα η προστασία πολιτισμικών αξιών που έδειχναν να απειλούνται από την ταχεία εκβιομηχάνιση και τον καταλυτικό εκμοντερνισμό της Γερμανίας. Το Werkbund, ένα αυθεντικά γερμανικό πολιτισμικό φαινόμενο που εντούτοις διαδόθηκε ως οργάνωση και σε άλλες χώρες της Μεσευρώπης, ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα ως τις αρχές της δεκαετίας του 1930 και την επικράτηση του ναζισμού, και επηρέασε με τις κατευθύνσεις του ακόμα και τη σχολή του Μπάουχαους.
Διάσημες μεταξύ άλλων υπήρξαν οι εκθέσεις αρχιτεκτονικής και βιομηχανικού σχεδιασμού του Werkbund στην Κολωνία, το 1914, και στη Στουτγάρδη, το 1927: η τελευταία, με την υλοποίηση του οικιστικού συγκροτήματος στο Weissenhof, υπήρξε στην ουσία η καθοριστική πράξη ενοποίησης και διεθνούς προώθησης της μοντέρνας αρχιτεκτονικής ως ενιαίου και αναγνωρίσιμου κινήματος.
Το 2007 γιορτάστηκαν στη Γερμανία τα 100 χρόνια από την ίδρυση του σημαντικού αυτού κινήματος για τον υλικό πολιτισμό του 20ού αιώνα. Μια μεγάλη έκθεση για το Werkbund, που παρουσιάστηκε στο Μόναχο και στο Βερολίνο, οργανώθηκε από το Μουσείο Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου του Μονάχου, το Τμήμα Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου του Ντάρμστατ, την Πινακοθήκη του Μοντέρνου του Μονάχου και την Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου, με την επιστημονική επιμέλεια του Winfried Nerdinger και υπό την αιγίδα της γερμανικής Καγκελαρίας. Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Σχέσεων (Institut für Auslandsbeziehungen, Stuttgart/Berlin) συμπλήρωσε στη συνέχεια τον πυρήνα της έκθεσης με αντικείμενα κατάλληλα για διεθνείς περιοδείες.
Στην αναθεωρημένη αυτή μορφή παρουσιάζονται σπάνια ντοκουμέντα: αφίσες, ιστορικά περιοδικά αλλά και πλήθος πρωτότυπων αντικειμένων βιομηχανικού σχεδιασμού της συνολικής δραστηριότητας του Γερμανικού Werkbund στη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Πρόκειται, εκτός από την αρχιτεκτονική, για έπιπλα, υφάσματα, ενδύματα, βιβλία, επιτραπέζια σκεύη, ηλεκτρικές συσκευές και άλλα αντικείμενα της καθημερινότητας εδώ και δεκαετίες, σε μια μοναδική «γιορτή της καλαίσθητης φόρμας» και της παραδοσιακής μοντέρνας αισθητικής, που διαμόρφωσε εν πολλοίς το ευρωπαϊκό γούστο. Στο Μουσείο Μπενάκη φιλοξενείται η έκθεση αυτή, σε συνεργασία με το Goethe-Institut Athen και το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής.
Μια έκθεση του Μουσείου Αρχιτεκτονικής του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου και του Ινστιτούτου Εξωτερικών Σχέσεων της Γερμανίας (ifa)
Χειρ Αγγέλου. Ένας ζωγράφος εικόνων στη Βενετοκρατούμενη Κρήτη. Η έκθεση παρουσιάζεται στο Κεντρικό κτήριο από Νοέμβριο μέχρι Δεκέμβριο.
Η έκθεση παρουσιάζει έναν επώνυμο ζωγράφο του 15ου αιώνα, τον Άγγελο Ακοτάντο, που έζησε στη βενετοκρατούμενη Κρήτη. Ένας πολύ σημαντικός αριθμός εικόνων με την υπογραφή Χειρ Αγγέλου έχει σωθεί, καθώς και η ιδιόχειρη διαθήκη του μέσα από την οποία προβάλλει η προσωπικότητα ενός ζωγράφου, που αποτελούσε εξέχον μέλος στην κοινωνία της εποχής του.
Αναζητώντας τις απαρχές του ζωγράφου Άγγελου φωτίζουμε την τέχνη της Κωνσταντινούπολης γύρω στο 1400 μέσα από εικόνες και εικονογραφημένα χειρόγραφα και παρακολουθούμε τις μετακινήσεις των ζωγράφων από την πρωτεύουσα του Βυζαντίου στην Κρήτη σε αναζήτηση ασφαλέστερων συνθηκών για την καλλιτεχνική τους δημιουργία. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει αναλάβει η καθηγήτρια Βυζαντινής Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, κ. Μαρία Βασιλάκη.
Στο κλείσιμο του χρόνου, τον Δεκέμβρη, θα παρουσιαστεί στο Κτήριο της Οδού Πειραιώς έκθεση που θα παρουσιάσει το μεγαλύτερο μέρος του ζωγραφικού & αρχιτεκτονικού έργου του Δημήτρη Πικιώνη, το οποίο έχει περιέλθει στην κατοχή του Μουσείου Μπενάκη, από την σημαντική δωρεά της οικογένειας Πικιώνη.
Στο πρώτο μέρος της έκθεσης παρουσιάζεται το ζωγραφικό του έργο στις ενότητες που ο ίδιος είχε προσδιορίσει: Από τη Φύση, Αναμνήσεις από το Παρίσι, Αρχαία, Βυζαντινά, της Φαντασίας, Λαϊκά. Η ζωγραφική για τον Δημήτρη Πικιώνη αποτελούσε μάλλον προσωπική του υπόθεση και αφορούσε τη δική του καλλιτεχνική πορεία προς την ωρίμανση.
Στο δεύτερο μέρος της έκθεσης παρουσιάζεται το σύνολο του αρχιτεκτονικού του έργου, μελέτες του για την αρχιτεκτονική της Ζαγοράς και της Καστοριάς, τμήμα της μελέτης του για την Λαϊκή Αρχιτεκτονική της Χίου, τεύχη του περιοδικού «το 3ο Μάτι» (στην σύνταξη του οποίου συνεργάστηκαν Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Στρατής Δούκας, Σπύρος Παπαλουκάς, Σωκράτης Καραντινός, Τάκης Παπατσώνης, Μιχάλης Τόμπρος, Άγγελος Θεοδωρόπουλος) καθώς και τεκμήρια των σχέσεών του με ανθρώπους όπως ο Giorgio de Chirico, ο Μπουζιάνης, ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Άγγελος Σικελιανός, ο Walter Gropius, ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης κ.ά.
Συνοπτικό Πρόγραμμα
– ΘΕΟΦΙΛΟΣ:
ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
Μουσείο Μπενάκη, Κεντρικό Κτήριο
15/9/2010-31/10/2010
– BUILDING SUSTAINABLE COMMUNITIES
Δανοί αρχιτέκτονες και μηχανικοί για την παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη
Κτήριο οδού Πειραιώς
16/09/2010 – 17/10/2010
– 6η ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
Κτήριο οδού Πειραιώς
16/9/2010 – 17/10/ 2010
– ΤΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΙΔΗΣ
Το σχέδιο του γράμματος
Η περιπέτεια ενός ζωγράφου, στα πελάγη της ελληνικής τυπογραφίας
Κτήριο οδού Πειραιώς
Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2010
– ΜΑΚΗΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κτήριο οδού Πειραιώς
Σεπτέμβριος – Νοέμβριος 2010
– ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Θέατρο
Κτήριο οδού Πειραιώς
Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2010
– DEUTSCHER WERKBUND
Κτήριο οδού Πειραιώς
21/10/2010 – 28/11/2010
– ΧΕΙΡ ΑΓΓΕΛΟΥ. ΕΝΑΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΚΡΗΤΗ
Κεντρικό κτήριο
Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2010
– ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΚΙΩΝΗΣ
Κτήριο οδού Πειραιώς
Δεκέμβριος 2010
