Ήταν θέμα χρόνου η συνεργασία του Μπάμπη Στόκα με τον μεγάλο στιχουργό Άλκη Αλκαίο μετά την πρώτη τους συνάντηση στον δίσκο αφιέρωμα το …
Του Αντώνη Καλαμαρά
2007 όταν σπουδαίοι καλλιτέχνες μελοποιούσαν τότε στίχους του. Το όμορφο κομμάτι «μη με φοβάσαι» είχε ξεχωρίσει και λόγω αυτής της χημείας, περιμέναμε κάτι πιο ολοκληρωμένο από τους δυο τους.
Το ηχητικό αποτέλεσμα του Στόκα, που τον βρίσκει και σε καινούργια δισκογραφική εταιρεία, αποτελείται από δεκατέσσερα νέα τραγούδια στα οποία τολμάει να παίξει και τον ρόλο του συνθέτη και όχι μόνο του τραγουδιστή όπως τον ξέραμε ως τώρα. Δύσκολο το τόλμημα όταν πρέπει να ντύσεις με μουσικές, τα λόγια ενός στιχουργού/ποιητή από τους ελάχιστους της τελευταίας 30τίας που συνεχίζει να παράγει δυνατό λόγο, πολιτικό και κοινωνικό μαζί.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ευτυχώς ο Στόκας προσπαθεί με φιλότιμο να φέρει εις πέρας την αποστολή του συνθέτη όχι όμως πάντα με επιτυχία. Βρήκαμε πολλά τα τραγούδια, που ίσως αν ήτανε λιγότερα από 14, να κάνανε περισσότερο ομοιογενές το συνολικό αποτέλεσμα. Βέβαια από την άλλη, είναι έκδηλη η ανάγκη να πετάξει από πάνω του την ταμπέλα του ροκ τροβαδούρου που κουβαλάει δεκαετίες τώρα με το πετυχημένο σχήμα των Πυξ Λαξ. Σε αυτό το σημείο ίσως να ξενίσει ή μπερδέψει ο δίσκος τους αμέτρητους οπαδούς του από το παρελθόν. Πετυχαίνει να παρουσιάσει μερικές όμορφες συνθέσεις που προσανατολίζονται μεταξύ παράδοσης σαν το «Φέρε μαζί σου χρόνο» με έντονη την παρουσία της κρητικής λύρας και του λαούτου. Ο εναρκτήριος «υπνόσακος», γνώριμος και αγαπημένος ήδη από τα ραδιόφωνα, με μια υπνωτιστική σχεδόν μελωδία, ξεχωρίζει αλλά αγαπήσαμε πολύ και το «Πέταγμα» που το σαξόφωνο ροκάρει σε μια μπαλάντα που σου κάνει κλικ αμέσως.
Ένας έντιμος δίσκος που λειτουργεί σαν μια ανάσα στην γενικότερη ανομβρία της ντόπιας δισκογραφίας αφού έχουμε ανάγκη σε δύσκολους καιρούς να ακούσουμε τέτοιου είδους τολμήματα και συμπράξεις.
Key Tracks: Υπνόσακος, Φέρε μαζί σου χρόνο, Πέταγμα
