Είναι πάντα περίεργο να γράφεις για ανθρώπους που αγαπάς, για ανθρώπους που εκτιμάς, για ανθρώπους που σε έχουν βοηθήσει και έχουν σταθεί στο πλάι σου στα δικά σου βήματα. Ένα τέτοιο άτομο είναι και για εμένα η Χριστίνα Ανδρέου. Ένας φύλακας άγγελος, όταν ξεκινούσα τη δική μου διαδρομή στα ελληνικά γράμματα, τότε που μόνο οι φίλοι πίστευαν σε εμένα και ο τολμηρά ρομαντικός, ατίθασος εαυτός μου.
Με την Χριστίνα γνωριστήκαμε το 2012. Τότε που για πρώτη φορά μπήκα στο γραφείο των Εκδόσεων Στοχαστής. Με μια χούφτα ποιήματα αγκαλιά, αναζητούσα μια στέγη να με φιλοξενήσει, κάποιον να μου πει μια όμορφη κουβέντα, να συμμαχήσει στα δικά μου συγγραφικά όνειρα. Και η Χριστίνα, ήταν εκεί. Έγινε η φίλη μου, η εκδότριά μου, η σύμβουλός μου, η γυναίκα που είχε πάντα κάτι όμορφο να μου πει, κάτι όμορφο να προμηνήσει για το μέλλον μου. Και έπεσε σε όλα μέσα! Συνεργαστήκαμε και στις δύο ποιητικές μου συλλογές και με βοήθησε να βρω τη δύναμη να μιλήσω, να πιστέψω στον εαυτό μου, να συνεχίσω να ονειρεύομαι.
Οπότε, ναι, είναι δύσκολο να είμαι αντικειμενικός για έναν άνθρωπο που έχω τόσα να θυμάμαι, τόσα να θαυμάζω, τόσα να νοσταλγώ… Ευτυχώς, η Χριστίνα δεν έφυγε από τη ζωή μου, παρά τις «διαφορετικές» μας διαδρομές. Συνεχίσαμε να μιλάμε, να μοιραζόμαστε, να ονειρευόσαστε τον δικό μας πιο φωτεινό, αθώο και πολύχρωμο κόσμο. Και πόσο χαίρομαι που κρατώ στα χέρια μου το παραμύθι της, που το ξεναγώ στα δρομάκια του νησιού μου, που έχω κάτι να μου θυμίζει τη δική της φωτεινή και παιδική ψυχή. Ένα παραμύθι για τα παιδιά μας, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, που έχει όλα εκείνα τα μαγικά συστατικά για να το λατρέψουν. Χιούμορ, μαγεία, μαγειρική, κέφι και ένα απολαυστικό δείπνο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αυτός είναι και ο λόγος αυτής της συνάντησης με την Χριστίνα. Για να μας μιλήσει για το παραμύθι της, να μας ταξιδέψει στον δικό της κόσμο και να μου δώσει την ευκαιρία να την συστήσω με τη σειρά μου και στους δικούς μου φίλους.
Ο λόγος σε εκείνη!
-Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Ποια η δική σου σχέση με τη μαγειρική;
Θα έλεγα αγαστή. Η αλήθεια είναι πως μαγειρεύω περίπου από την ηλικία των 10 χρόνων καθότι έχω μια μαμά σπουδαία μαγείρισσα. Η οποία και με άφησε να μαθητεύσω δίπλα της, μου έδωσε τον χώρο και τον χρόνο να τα κάνω όλα λίμπα μέσα στην κουζίνα της, από πολύ νωρίς. Μέχρι να τα καταφέρω.
– Τι στάθηκε αφορμή για να γραφτεί αυτό το παραμύθι και ποιος ο κύριος στόχος του;
Ο εκδοτικός όμιλος Tiger Media International GmbH διοργάνωσε έναν διεθνή διαγωνισμό με θέμα «Delicious!», όπου θα βραβευόταν το καλύτερο ψηφιακό-διαδραστικό βιβλίο για παιδιά προσχολικής ηλικίας, στη Διεθνή Έκθεση Παιδικού Βιβλίου στην Μπολόνια. Μαζί με την ομάδα μου την Kuakomekiki λάβαμε μέρος και… κερδίσαμε! Το bookapp μας βγήκε πρώτο ανάμεσα σε 50 διαγωνιζόμενες χώρες. Μετά από αυτό ήρθε και η πρόταση για το χάρτινο βιβλίο από τις Εκδόσεις Πατάκη. Ο στόχος, λοιπόν, έγινε διπλός: η Μπέτση να γίνει ουσιαστικά το πρώτο βιβλίο στην Ελλάδα για παιδιά που να έχει δύο μορφές: μία ψηφιακή και μία παραδοσιακή που να μην ανταγωνίζεται η μία την άλλη. Μία που να μπορεί να τη διαβάσει ο γονιός στο παιδί και μία άλλη που τα παιδιά να περιηγηθούν στον κόσμο της τεχνολογίας με έναν γόνιμο τρόπο, με μια ηλικιακά κατάλληλη εφαρμογή και γνωστικά εποικοδομητική.
– Σύστησέ μας λίγο την Μπέτση. Είναι τελικά καλύτερη ως μαγείρισσα ή ως σεφ;
Χμμ, η Μπέτση, λοιπόν, είναι μια άτακτη και σκανταλιάρα, όσο και πεισματάρα μαγισσούλα, που λατρεύει τη μαγειρική. Λατρεύει να ανακατεύει στο καζάνι της ό,τι πιο αηδιαστικό βάζει ο νους της για να προκαλεί αναπάντεχες γευστικές εμπειρίες στους φίλους της. Είναι η καλύτερη σεφ στο μαγικό βασίλειο! Στα χέρια της κρατά ένα ραβδάκι και μία κουτάλα και ό,τι ήθελε προκύψει…
– Αν είχες εσύ μαγικές ικανότητες, ποια θα ήταν τα δύο πρώτα πράγματα που θα άλλαζες με έναν μαγικό τρόπο;
Στον κόσμο θα εξάλειφα την αδικία, όπου αυτή φωλιάζει και ριζώνει. Στον εσωτερικό μου κόσμο θα ξεκούρδιζα ανά τακτά χρονικά διαστήματα τους δείκτες του ρολογιού για να τρελάνω λίγο το σύστημα και τις εμμονές μου.
– Τα παραμύθι της Μπέτση ξεκίνησε την πορεία του με ένα πολύ σημαντικό βραβείο. Ως η πνευματική της μητέρα, τι ονειρεύεσαι για εκείνην;
Ναι πράγματι, η «Μπέτση» ξεκίνησε με ένα βραβείο από τη Γερμανία. Και ναι είναι σημαντικό, ένα βραβείο, γιατί δυναμώνει την πίστη σου στη δουλειά σου, ατσαλώνει τη θέλησή σου να συνεχίσεις να δημιουργείς, να εκπλήσσεις… Όμως ένα βραβείο είναι μια μνεία πάνω σε ένα χαρτί, μια λαμπερή στιγμή. Σημασία έχει το έργο σου να αντέξει στον χρόνο. Οπότε για το δικό μου βιβλίο ονειρεύομαι να μην είναι μόνο ένα λαμπερό πυροτέχνημα.
-Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν τα παραμύθια στη ζωή των παιδιών μα και στη δική μας ενήλικη καθημερινότητα;
Νομίζω πως τα παραμύθια λειτουργούν σαν πρακτικός πλοηγός ζωής για τα παιδιά και σαν βάλσαμο για τους μεγάλους. Κάθε φορά που ακούμε τις φράσεις: «Μια φορά και ένα καιρό…», «Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» δεν αισθανόμαστε όλοι ένα είδος γαλήνης; Πώς αυτό που θα ακολουθήσει θα ημερέψει την καρδιά μας, θα είναι μαγικό; Κάθε παιδί ανδρώνεται με τα παραμύθια, μαθαίνει να χειρίζεται την πραγματική ζωή. Αλλά και οι ενήλικες τα έχουμε ανάγκη. Άλλωστε όλοι μας δεν ονειρευόμαστε μια ζωή «σαν παραμύθι»;
– Ως νέα μαμά και η ίδια, ποιο το πιο παρήγορο πράγμα που βλέπεις στην συναναστροφή σου με τα παιδιά;
Τα παιδιά έχουν μια καθαρότητα στη σκέψη τους που σπάει κόκαλα. Νομίζω πως ένα παιδί μπορεί να κοιτάξει ένα πρόβλημα και να σου δώσει αμέσως τη λύση του με την άσπιλη ματιά του, εκεί που εσύ μπορεί να έχεις χάσει τελείως τον δρόμο σου. Και αυτό είναι τόσο παρήγορο, γιατί τα παιδιά αντέχουν, αντέχουν στα δύσκολα και βρίσκουν λύσεις. Ως νέα μαμά η μεγαλύτερη μου έκπληξη, λοιπόν, ήταν πως μπορώ και εγώ να διδαχθώ πολλά πράγματα από τα παιδιά μου και όχι μόνο αυτά από εμένα.