«Έρχομαι σύντομα. Οράματα από την μικρή περιοχή (“Próximamente”)» είναι ο τίτλος του περιπτέρου της Ουρουγουάης στη Μπιενάλε της Βενετίας 2021, η οποία θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 22 Μαΐου και 21 Νοεμβρίου.
Για να απαντήσουν στο ερώτημα – θέμα της Μπιενάλε που πρότεινε ο επιμελητής της Μπιενάλε της Βενετίας 2021, Χασίμ Σάρκης, Πώς θα ζήσουμε μαζί, η επιμελητική ομάδα της Ουρουγουάης με επικεφαλή τον Φεντερίκο Λαγομάρσινο, τον Φεντερίκο Λαπέιρε και την Λούρδη Σίλβα θέλησε να δώσει την καλλιτεχνική απάντηση με ένα παιχνιδιάρικο μοντάζ που δεν αφορά μόνο μονάχα τον χώρο αλλά τον χώρο και τον χρόνο συνδιαστικά.
Όπως δηλώνουν οι επιμελητές, “με την πάροδο του χρόνου, ο πίνακας λειτούργησε ως συσκευή αφήγησης και συνύπαρξης, καθιστώντας τον ένα ισχυρό πεδίο επικοινωνίας, όπου το δημόσιο και το ιδιωτικό, το εγχώριο και το παγκόσμιο μπορούν να συνυπάρχουν. Ενώ στην Ουρουγουάη χτίσαμε ένα μαύρο τραπέζι — ένα μνημείο στο δημόσιο χώρο της πόλης—, το λευκό τραπέζι ταξιδεύει στη Βενετία. Αυτό το τραπέζι μας καλεί να καθίσουμε, να βυθιστούμε σε μια συνομιλία και να γίνουμε μέρος αυτής, σε μια εποχή που η ανθρώπινη εγγύτητα έχει τεθεί σε κρίση. “
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
H επίσημη δήλωση
Το έργο περιλαμβάνει μια σειρά οπτικοακουστικών δοκιμίων 360 μοιρών, πάνω στις οποίες εξελίσσεται ένας δεκαλογικός διάλογος μεταξύ συνομιλητών. Στον δημόσιο διάλογο που αναπαρίστανται, συνδυάζονται προβλέψεις, μυθοπλασίες, προτάσεις και δημιουργείται ένας άτλαντας μελλοντικών χώρων. Αυτές οι συνομιλίες, οι συζητήσεις, οι ανταλλαγές και η συνύπαρξη είναι αποτέλεσμα μιας έρευνας και εργασίας, η οποία περιελάμβανε την κατασκευή μιας ταινίας στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Η κεντρική τοποθεσία του λευκού τραπεζιού, είναι επίσης το αποτέλεσμα μιας εργασίας που περιελάμβανε περισσότερους από εξήντα προσκεκλημένους, προερχόμενους από διαφορετικές ηλικίες και περιβάλλοντα.
Τα δύο τραπέζια συνυπάρχουν στον χωροχρόνο. Η κατασκευή του μαύρου τραπεζιού είναι αποτέλεσμα δημόσιου διαγωνισμού. Αποτελείται από ένα μεγάλο μαύρο μεταλλικό κομμάτι που βρίσκεται στο δημόσιο χώρο του Μοντεβιδέο – ένα μνημείο – που παρακεινεί να ξανασκεφτεί κανείς το παρελθόν και τις συνέπειές του στο παρόν, αναδημιουργώντας έτσι ένα τραπέζι επισκεπτών από μια πρώην φυλακή και μετατρέποντάς το σε «αστικό τραπέζι». Συμπληρωματικά, το λευκό τραπέζι είναι μια πρόσκληση για την οικοδόμηση ενός χώρου για διάλογο και χώρο από τον οποίο θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε το μέλλον.
Στο λευκό τραπέζι, οι πολιτικοί συναντήθηκαν ξεστομίζοντας υποσχέσεις, ένας συνεταιρισμός σχεδίασε το μανιφέστο του, μια ομάδα ακτιβιστών ζήτησε επερχόμενες κινητοποιήσεις, ένας προφήτης ανακοίνωσε το μέλλον, ακαδημαϊκοί πρόβλεψαν τους δικούς τους θανάτους, έφηβοι πρότειναν την δημιουργία νέων πόλεων, δύο εχθροί πολέμησαν για τα οράματά τους και φίλοι γιόρτασαν όταν το τραπέζι έπεσε.
Πληροφορίες | Εικόνες: Archdaily.com