Μεσοπόλεμος στο Παρίσι. Ο Έρνεστ Χεμινγουέι πυγμαχεί με ένα δημοσιογράφο ονόματι Μόρλυ Κάλαχαν στην Αμερικανική Λέσχη σε γύρους του ενός λεπτού τους οποίους χρονομετρεί ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Μόνο που κατά τον Χεμινγουέι, ο Σκοτ ήταν άθλιος χρονομέτρης κι επέτρεψε να διαρκέσει ένας γύρος τέσσερα ολόκληρα λεπτά. Στο σημείο αυτό ο μετέπειτα νομπελίστας δέχεται μερικά χτυπήματα στο πρόσωπο και σωριάζεται χάμω.
Το επεισόδιο περνά στις εφημερίδες: Ο Κάλαχαν βγάζει νοκ-άουτ τον ζόρικο Χεμινγουέι. Ο τελευταίος κατηγορεί τον Φιτζέραλντ που έγινε αιτία να τσαλακωθεί τόσο άσχημα ο μύθος του. Την εποχή εκείνη φαίνεται πως η εικόνα του σκληρού και ωραίου Αμερικάνου τον απασχολούσε περισσότερο από τις λογοτεχνικές του επιδόσεις. Ο συγγραφέας του Μεγάλου Γκάτσμπι είχε δηλώσει για αυτόν ότι ήταν «αυθεντικό ταλέντο» αλλά μάλλον αυτό δεν αρκούσε για να του χαρίσει τη διασημότητα που τόσο πόθησε σε όλη του τη ζωή.
