Το «Μυγοφαές», του Ζουάν Γιάγκο παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, σε μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία της ομάδας AbOvo. Ο πρωτότυπος τίτλος είναι «Fairfly» και η αρχική ιδέα ανήκει στο θίασο La Calorica, ιδρυτικό μέλος του οποίου είναι ο συγγραφέας του θεατρικού.
Πρόκειται για ένα ιδιοφυές έργο που ανέβηκε στη Βαρκελώνη το 2017 με μεγάλη επιτυχία, κερδίζοντας το 2018, δύο βραβεία Max, για καλύτερο συγγραφέα και καλύτερο έργο – αποκάλυψη. Πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Αγγελόπουλος, Βάσω Καβαλιεράτου, Γιάννης Σαρακατσάνης και Σωσώ Χατζημανώλη.
Με τα λιτά σκηνικά της Κατερίνας Καλφόγλου, η σκηνοθετική κατασκευή υπογραμμίζει εμφανώς το θεματικό πυρήνα. Και βέβαια δεν είναι άλλος από τη δυσχέρεια της παγκόσμιας οικονομίας και τα όσα αυτή προκαλεί στην ανθρωπότητα. Αγωνία, απολύσεις, εξαθλίωση ηθικοκοινωνική, περικοπή μισθών, φτώχεια και ανεργία απέναντι στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές.
«Το Μυγοφαές», με τον τρόπο που παρουσιάζεται το λες και δραμεντί με ένα πολύ έξυπνο χιούμορ που το διακρίνει, έντονο πολιτικό ύφος και ποιόν. Πραγματεύεται όσα αφορούν στις start-up, το innovation και το entrepreneurship, προτάσεις που προωθούν η επιχειρηματικότητα και η ραγδαία αναπτυσσόμενη τεχνολογία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι νεαροί 35άρηδες, με εφαλτήρα μία καινοφανή έμπνευση, τη δημιουργία μιας παιδικής τροφής από προνύμφες μύγας, ονειρεύονται διάφορα. Ο καθένας ασφαλώς με γνώμονα τη δική του βιωματική σοφία έχει προσδοκίες και συμμετέχει στο σχεδιασμό το κάθε βήματος. Πρωταρχική ανάγκη η επίλυση του οικονομικού τους προβλήματος με παράπλευρες επιθυμίες, την προστασία του περιβάλλοντος και τη θεραπεία ασθενειών. Επίσης επιδιώκουν την άμυνα απέναντι στην ανεξέλεγκτη τεχνολογία, γενικά προβληματίζονται και μέσα από αντιπαραθέσεις στοιχειοθετούν την ιδεολογία τους. Κοινός τόπος, με κάποιες διαφοροποιήσεις, ο πόθος να αλλάξουν τη δομή του κόσμου.
Ένα έργο δύσκολο και ως προς τη φυσιογνωμία του θέματος και ως προς την εκφραστική απόδοσή του. Γιατί έχει να κάνει με όρους οικονομίας, με τη λειτουργία του επιχειρηματικού κόσμου αλλά παράλληλα μιλάει και για τις ανθρώπινες σχέσεις. Δοκιμάζονται βασικά γνωρίσματα της ζωής, όπως η φιλία, η ανάγκη για όνειρα, το κυνήγι της επιτυχίας, η ερωτική σχέση, η υπέρμετρη φιλοδοξία, τα αδιέξοδα και η εμμονή σε μια ιδέα. Το κείμενο είναι αυθεντικό, καίριο, ωμό όπου χρειάζεται και χωρίς πρόθεση να στολίσει ή να «επιμορφώσει».
Αυτό τον ρεαλισμό αναδεικνύει η σκηνοθετική ομάδα AbOvo κάνοντας και το έργο να έχει συμπαγή δομή και τους ηθοποιούς να αποδίδουν με στέρεη ικμάδα τη δυναμική των ρόλων τους. Και οι τέσσερις ισότιμα ερμηνεύουν, σκορπίζοντας τα ανάλογα ηχοχρώματα πάνω στο θεατρικό σανίδι, με μία υποκριτική σβελτάδα που εντυπωσιάζει. Νέοι, ταλαντούχοι, εύστοχοι, αεικίνητοι, με παλλόμενη ενέργεια, διαχειρίζονται με συνέπεια την ευρεία γκάμα των συναισθημάτων που αναπτύσσονται. Εικόνες, εντυπώσεις και ιδέες παρατίθενται με καταιγιστικό τρόπο, βγάζοντας στην επιφάνεια μύχιες σκέψεις, διλήμματα, φόβους, ευαισθησίες και απογοητεύσεις.
Η μεγάλη ανατροπή που «κρύβει» το θεατρικό πόνημα είναι και ο άσσος στο μανίκι για την παράσταση. Εκεί πάνω βασίζεται η ευφυΐα και η νεωτερικότητα της σύλληψης της αρχικής ιδέας. Αυτή η ανατροπή εκπλήσσει θετικά το θεατή που παρακολουθεί με προσοχή τους πυκνούς διαλόγους και την πλούσια εκφραστικότητα των ηρώων. Η δημιουργημένη ατμόσφαιρα προωθεί την πλοκή, με ταχείες εναλλαγές από σκηνή σε σκηνή, προσδίδοντας κινηματογραφική διάσταση στο γενικό σύνολο.
Την ιδιαίτερη / δονούσα κίνηση επιμελήθηκε η Ντανιέλα Πισιμίση, τα σωστά κοστούμια η Κατερίνα Καλφόγλου και τους πετυχημένους φωτισμούς ο Σάκης Μπιρμπίλης. Η υποβλητική μουσική είναι αποτέλεσμα της φροντίδας του Φοίβου Δεληβοριά.
Το «Μυγοφαές», της ομάδας Abovo είναι θεατρική δουλειά με πηγαία μετάφραση, κομψή σκηνοθεσία, άριστη διανομή, υψηλό επίπεδο μηνυμάτων, καλλιεργημένους υποκριτικά χαρακτήρες και προθέσεις πολιτικής κωμωδίας. Μία παραγωγή με αισθητική, με δική της μυρωδιά και γεύση που ποντάρει πάνω στο όραμα να αλλάξει επιτέλους αυτός ο κόσμος. Γιατί το παρόν χρεοκοπεί χωρίς όνειρα και το μέλλον μοιάζει απειλητικό και απρόσιτο.
