Νέα Ελλάδα (The making-of) στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν

Το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν παρουσιάζει το έργο Νέα Ελλάδα (The making-of), του Χαράλαμπου Γωγιού – ένα λαϊκίστικο ορατόριο για την άνοδο, την πτώση και το rebranding του Έθνους.

Το καρναβαλικό οπερατικό όργιο του Χαράλαμπου Γωγιού και της ομάδας «Οι όπερες των ζητιάνων» σε ποίηση της Μαρίας Τοπάλη (Ο Χορός της Μεσαίας Τάξης) και του Δημήτρη Δημόπουλου (Helios Corp.) αφού κέρδισε τις εντυπώσεις στα 48α Δημήτρια της Θεσσαλονίκης και στην 4η Μπιενάλε της Αθήνας, καταφτάνει στο Θέατρο Τέχνης, μόνο για έξι παραστάσεις.

Το 2013 η Ελλάδα έκλεισε. Σκοπίμως. Το επέβαλλαν οι συνθήκες του Νέου marketing. Αυτή η «ανώνυμη Εταιρεία του χάους», επανήλθε στην αγορά με νέο brand name αποκηρύσσοντας το «ένδοξο παρελθόν» της.

Δεκαεπτά χρόνια μετά, με αφορμή την επέτειο της λαμπρής αυτής ιστορικής στιγμής, το γεγονός θα εορταστεί πανηγυρικά, σε μια Εθνική εορτή με άκρως διδακτικό περιεχόμενο. Η «άσωτη Ελλάδα» του παρελθόντος που αφέθηκε στους μεμπτούς ηθικά πειρασμούς της ελεύθερης αγοράς και της κερδοσκοπίας θα καεί στην πυρά. Η οικονομία πλέον έχει εφεύρει μεθόδους ανάκαμψης: η έκδοση των έξι «αποπληθωριστικών» χαρτονομισμάτων χαιρετίζεται ως μια σωτήρια και ευφυής καινοτομία.

Σαν ιντερμέδιο παρεμβάλλεται η θλιβερή ιστορία ενός μικροαστικού ζευγαριού «παλιοΕλλήνων», που έζησαν και έδρασαν στην «ΠαλιοΕλλάδα», των οποίων θα παρακολουθήσουμε την οικονομική άνοδο και πτώση. Θα ακολουθήσει Επιτάφιος θρήνος, με μια ατελείωτη λίστα θυτών και θυμάτων εκείνης της αποφράδας εποχής. Το τέλος επιφυλάσσει μια έκπληξη: την ανατολή μιας τρομακτικής νέας ημέρας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν αποκαρδιωτικά θλιβερό: η Νέα Ελλάδα δεν έχει τίποτα διαφορετικό από την παλιά.

Χρησιμοποιώντας τη φόρμα μιας Εθνικής σχολικής εορτής, σε μετωπική διάταξη και ένα στοιχειώδες αφηγηματικό πλαίσιο, «Οι όπερες των ζητιάνων» επιχειρούν ένα καυστικό σχόλιο άκρατου σαρκασμού μέσα από «ένα καρναβαλικό οπερατικό όργιο», για να υπογραμμίσουν το μίζερο νεοσυντηρητικό μας παρόν που το μεταμφιέζουμε και το περιφέρουμε με όρους γραφικού marketing .

Με δεκαετή έντονη παρουσία «Οι όπερες των ζητιάνων» επιζητούν να απαλλάξουν την όπερα από το υπέρογκο κόστος της, την ακαμψία και τη δογματική της εκδοχή, χρησιμοποιώντας με εφευρετικότητα τα ευέλικτα «υλικά» της, αποκαλύπτοντας μια διαφορετική και ουσιαστική εκδοχή της.

Ελένη Κουτσιλαίου

Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός, Ρίχαρντ Βάγκνερ
Στίχοι: Μαρία Τοπάλη, Δημήτρης Δημόπουλος
Κείμενα: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Χαράλαμπος Γωγιός
Δραματουργική συνεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου, Παναγιώτα Κωνσταντινάκου

Μουσική διεύθυνση, πλήκτρα, μελόντικα: Χαράλαμπος Γωγιός
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης
Επιμέλεια χώρου-κοστουμιών: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα
Σχεδιασμός χαρτονομισμάτων: Δημήτρης Κανελλόπουλος, Γιώργος Γιάκος – The Comeback Studio

Λυδία Ζερβάνου, υψίφωνος, βιολοντσέλο
Ιωάννα Φόρτη, μεσόφωνος, μπαγλαμάς
Χρήστος Κεχρής, τενόρος, κιθάρα

Αντιπεριφερειάρχης: Αλέξανδρος Ευκλείδης
Σάντρα: Λίνα Καλπαζίδου
Φώντας: Στέλιος Πιφέας

Ο Χορός της Μεσαίας Τάξης: Καλλιόπη Βασιλείου, Ξένια Γαργάλη, Κατερίνα Γεωργούση, Δημήτρης Γκογκόσης, Μικαέλα Δανά, Μαρία Ελευθεριάδη, Κατερίνα Θεοδοσίου, Καλλιόπη Κυριακού, Άννα Μαθιουδάκη, Πασχάλης Μηλιορέλλης, Λουκάς Πανουργιάς

Προηχογραφημένα τραγούδια:
Φωνές: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Φωτεινή Κωστοπούλου, Ιωάννα Φόρτη
Βαγγέλης Μαχαίρας, μπουζούκι, μπαγλαμάς, κιθάρα, μπάσο

φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ

Διάρκεια 80’