Το Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη παρουσιάζει την νέα περιοδική έκθεση με τίτλο…
… «Από τη Ντουλάπα στη Δεξίωση: Βραδινά τσαντάκια και πορτοφόλια από τη Συλλογή της Λίζας Μούσση», στις 1 Φεβρουαρίου -2 Μαΐου 2013.
Μας αρέσει οι επισκέπτες μας να ταυτίζονται με τα αντικείμενα που εκθέτουμε. Ιστορικά, ή όχι τα έργα διακοσμητικών τεχνών έχουν αγαπηθεί και χρησιμοποιηθεί από τους ανθρώπους στην καθημερινότητα τους. Σήμερα τα αντικείμενα βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών συλλεκτών, στις προθήκες Μουσείων ή απλά στα ράφια παζαριών, και εμείς στο Μουσείο Κοσμήματος τα αναζητούμε για να τα εκθέσουμε μαζί με τις ιστορίες τους. Άλλα μας κάνουν να αναπολούμε, άλλα μας ταξιδεύουν σε εποχές που δεν ζήσαμε, άλλα τα θαυμάζουμε και ευχόμαστε να τα αποκτήσουμε Η νέα περιοδική μας έκθεση απηχεί αξίες διαχρονικές, όπως αυτές αποκρυσταλλώνονται μέσα από συλλεκτικά έργα μικροτεχνίας: επίσημα τσαντάκια που παραπέμπουν στη γυναικεία κομψότητα.
Μετά από 19 χρόνια το ΜΚΗΛ, με γνώμονα τις δυσκολίες της εποχής, είναι αδύνατο να φέρνει πλούσιους αρχαιολογικούς θησαυρούς, συλλογές Μουσείων, ή «block buster» περιοδεύουσες εκθέσεις. Έχουμε όμως την συμπαράσταση Ιδιωτών Συλλεκτών που μας εμπιστεύονται την προσωπική τους συλλογή και μοιράζονται μαζί μας τις ιστορίες της ζωής τους .
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Συλλογή με 60 βραδινά τσαντάκια και πορτοφόλια συλλέχτηκε στα παζάρια των Βρυξελλών, του Λονδίνου. «Όλα τα κομμάτια αγοράστηκαν από μεράκι και θαυμασμό για την κατασκευή και την ομορφιά τους». Όπως μας εξηγεί η κυρία Μούσση αλλά «ελάχιστα από τα τσαντάκια χρησιμοποιήθηκαν», «τα αγόρασα για την λεπτότητα της εργασίας τους» «άλλωστε είχαν φορεθεί από τις κυρίες τους παλαιότερα» «εγώ τα έσωσα από το σίγουρο βανδαλισμό τους». Όλοι ξέρουμε τι παθαίνουν έργα μέσης οικονομικής αξίας που δεν πωλούνται γρήγορα στην αγορά! Τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης και ταυτόχρονα φορείς ενός δεδομένου κοινωνικού γίγνεσθαι, διαφοροποιούνται από τα έργα της «υψηλής» τέχνης και αποτελούν παράλληλα άμεσους μάρτυρες του υλικού πολιτισμού της εποχής που τα δημιούργησε.
Ελάτε να θαυμάσετε λοιπόν τα περίτεχνα τσαντάκια από ασήμι πλεγμένα αριστοτεχνικά, τα παλαιά πορτοφόλια για κέρματα, κεντημένα βραδινά τσαντάκια του 1920, τσαντάκια οίκων όπως των Escada και Emanuel Ungaro, σε μια έκθεση που μαθαίνει να υποστηρίζει την ιστορία του πολιτισμού μας ακόμα και από τα πιο καθημερινά, μικροαντικείμενα. Η διαχρονική αγάπη για τη μόδα μπορεί να βρεθεί σε μικρούς θησαυρούς. Τσαντάκια σε ασήμι, ύφασμα, μέταλλα, κοράλλια και χάντρες από την Άπω Ανατολή που φορούσαν οι γυναίκες σε εξαιρετικές τελετές στο Θιβέτ. Ακόμα και πολύτιμα τσαντάκια με είδη ραπτικής που φορούσαν κρεμασμένα από τη ζώνη τους για καθημερινή χρήση, οι γυναίκες της Απω Ανατολής όσο και οι γυναίκες στην Ευρώπη τον 19ο αιώνα φρόντιζαν να συνδυάσουν τις παραδόσεις με τη μόδα. Σίγουρα θα εκπλαγείτε ευχάριστα, μπροστά σε διακριτές εκφάνσεις των διακοσμητικών και εφαρμοσμένων τεχνών, που αντιπροσωπεύουν την γυναικεία καθημερινή ζωή αλλά και τις τελετουργίες σε διαφορετικούς ηπείρους.
Τα μοναδικά αντικείμενα που έχουν συλλεχθεί με αγάπη στο πέρασμα του χρόνου, απηχούν αφενός τη γοητεία της συλλεκτικής δραστηριότητας και αφετέρου το πάθος που αυτή εξ ορισμού προϋποθέτει. Η έκθεση καταδεικνύει με τον πλέον άμεσο τρόπο τη δέσμευση του Μουσείου να λειτουργεί ως δυναμικός φορέας προβολής στο ευρύ κοινό άγνωστων έργων τέχνης, από τον ανεξερεύνητο και ανεξάντλητο πλούτο των πολυάριθμων ελληνικών ιδιωτικών συλλογών.