Νεφέλη Λιούτα: Nefeli Walking Undercover

Δεν είναι και λίγο πράγμα, μόλις στα εικοσιπέντε σου χρόνια να είσαι δασκάλα βιολιού, φοιτήτρια της νομικής, ενεργό μέλος της κολλεκτίβας των Leon και πολύ ευτυχισμένη που τελείωσε η παραγωγή του δεύτερου δίσκου σου. Η Νεφέλη Λιούτα μετά «Τα μολύβια- κομάντος» απαντά στις ερωτήσεις μας για το επερχόμενο album της και όχι μόνο.

Συνέντευξη Μπάμπης Βασιλειάδης

C. N.: Δεύτερος δίσκος λοιπόν! Μίλησε μας για αυτόν.

Νεφέλη Λιούτα: Ο δεύτερος δίσκος γράφτηκε όπως και «Τα μολύβια – κομάντος» πρώτα στο δωμάτιό μου και ύστερα μεταφέρθηκε στα The New Fab Liquid Recording Studios, όπου με τη βοήθεια του Νίκου Αγγλούπα και του Μιχάλη Τσομπάνογλου ηχογραφήθηκε στην τελική μορφή του. Συνθέσεις, στιχογραφία, ενορχήστρωση είναι δικά μου αλλά αυτή τη φορά έχω και εξαίρετους συνεργάτες στην εκτέλεση. Παρ’ όλα αυτά, η παραγωγή και ο συντονισμός είναι δικά μου, η βοήθεια από την Universal και την Αθηναική Ζυθοποιία δεν δόθηκε ποτέ όπως είχε συμφωνηθεί το 2011, άμα τη βραβεύσει μου στους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού του Ιδρύματος Ωνάση, αλλά η ελπίδα γερνάει τελευταία! Σε άλλα λόγια, το άλμπουμ θα ονομάζεται «1041ΑΚ (Finders, keepers)», όλα τα υπόλοιπα τα σχετικά με την κυκλοφορία είναι ακόμα υπό διαμόρφωση αλλά 1η Οκτώβρη του 2014 θα τον κυκλοφορήσω με όποιο τρόπο έχει ευοδώσει έως τότε, είτε αυτό σημαίνει φορέας διακίνησης, είτε αυτό σημαίνει ταχυδρομικό περιστέρι. Μέχρι εκείνη τη στιγμή και πριν μας πιάσει ώριμο καλοκαίρι, θα δοθούν συνολικά τρία κομμάτια στη δημοσιότητα από τρεις ιστότοπους, εν είδει single. Το πρώτο εξ αυτών είναι ήδη ανεβασμένο.

C. N. : Τι διαφορετικό να περιμένουμε από τον πρώτο σου δίσκο, «Τα Μολύβια-Κομάντος»;

Ν. Λ.: Ήδη η συμμετοχή στην εκτέλεση παραπάνω μουσικών και φωνών πέραν του εαυτού μου, έχει θέση στο μυαλό μου σαν ένας ολόκληρος ωκεανός διαφοράς. Μόνο στο μυαλό μου! Τα παιδιά έχουν παίξει με τόσο σεβασμό και ευαισθησία στο υλικό που βγαίνει πάλι σαν να προκύπτει ο ήχος από έναν ενιαίο άνθρωπο. Ωστόσο υπάρχει σε σημεία ο ήχος του κλαρινέτου ή των χάκλινων πνευστών, η αντρική φωνή, το τσέλο, το κοντραμπάσο, πιο στιβαρό παίξιμο κρουστών, λιγότερα δικαιώματα στα νεραϊδάκια. Επίσης, πιο ποπ διάρκειες και τρία κομμάτια που έχουν εντελώς και κανονικότατα ρεφραίν. Αμέ! Και το εικαστικό του δίσκου θα είναι σε συνεργασία με τον Pan Pan, άρα γενικά, τέλος στον αιώνα της απόλυτης συγκέντρωσης εξουσιών.

C. N.: Από επιλογή δεν κυκλοφορείς σε κάποια δισκογραφική ή έτυχε;

Ν. Λ.: Είναι συνδυαστική απάντηση. Ως απόλυτη κυρία του υλικού μου και θεωρώντας τό το πιο προσωπικό κομμάτι του εαυτού μου, θα ήμουν ανοιχτή στη συνεργασία με μια εταιρία που θα μοιραζόμασταν κάποια κοινά στην αισθητική και κατά κάποιο τρόπο την ιδιοσυγκρασιακή φιλοσοφία. Δεν είμαι κλειστή στο να υπάρξει το πλαίσιο μιας εταιρίας στη δουλειά μου και θα προχωρήσω σε αυτό, αν δω ότι καταλαβαινόμαστε και μπαίνει το παιδάκι μου σε περιβάλλον που θα ταιριάξουν τα χνώτα τους, χωρίς επιπλέον ελιτισμούς.

C. N.: Βγήκαμε στις αγορές και η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Συμμερίζεσαι την χαρά αυτή;

Ν. Λ.: Όχι, χωρίς να θέλω να ενοχοποίησω την ικανότητα κάποιου να ενθουσιάζεται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο ενθουσιαζόμενος είναι ο επίσημος αντιπρόσωπός μου και παρά τον τίτλο του, νιώθω ότι πανηγυρίζει σαν παιδάκι που πέρασε τη δοκιμασία για να γίνει αποδεκτό ως μέλος της κουλ ομάδας του σχολείου, κάνοντας πέρα σε αυτή του την προσπάθεια τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του, το προσωπικό του στυλ, τις επιθυμίες του, τις ανάγκες του, τους αληθινούς του φίλους που μπορεί να είναι λιγότερο φαντεζί. Η παντοτινή ταυτότητα μιας χώρας είναι το ανθρώπινο δυναμικό που την απαρτίζει σε έναν μέσο όρο Δt και Δx και αυτό το δυναμικό, που η διαβίωσή του φλερτάρει μεταξύ σύγχρονων όρων και μεσαίωνα, δεν ξέρω αν η είσοδος στις αγορές μπορεί να το σταματήσει από το να είναι τμηματικά θλιμμένο.

C. N.: Ποια είναι τα επόμενα βήματα και σχέδια που έχεις;

Ν. Λ.: Επόμενα βήματα! Ένα κατάδικό μου live στις 7 του Μαϊου στο six dogs, ολοκλήρωση του δίσκου σε ό,τι απομένει πέραν του ηχητικού, ολοκήρωση του μουσικού μου παραμυθιού «Ένα τρένο πάνω απ’ τη θάλασσα» – όπου μουσική και κείμενο γράφονται κατά παραγγελίας της Παιδικής Ορχήστρας του ωδείου Φ. Νάκας και θα παρουσιαστούν στις 2 Ιουνίου. Το παραμύθι εκτυλίσσεται στο μέλλον και έναν πλανήτη με τους πάγους λιωμένους, όπου ένα μικρό τρενάκι ενώνει με ράγες πάνω απ’ τη θάλασσα τα δύο τελευταία κομμάτια γης.

http://nefeli-haiku.blogspot.com
http://nefeliwalkingundercover.bandcamp.com