Αρχικά, με συγκινεί το γεγονός πως πρόκειται για την αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που είχε φέρει στον κόσμο τόσα παιδιά.
Απ’ την πρώτη στιγμή που άρχισα να δουλεύω πάνω στο έργο και να το μελετάω, σκέφτομαι συνέχεια, πως όταν μια γυναίκα γεννάει το παιδί της, γεννιέται με έναν τρόπο ξανά και η ίδια. Ξεκινάει μια νέα ζωή με εντελώς διαφορετικές συνθήκες και ανακαλύπτει πλέον μια νέα πτυχή της, αυτή του γονέα. Αναλαμβάνει ένα νέο ρόλο και αποκτά νέες ευθύνες και άγχη, αλλά και άλλου είδους χαρές και ευτυχισμένες στιγμές.
Για παράδειγμα, κάτι που βρισκω πρωτόγνωρο αίσθημα, είναι το άκουσμα της λέξης «μαμά». Αν και δεν έχω βιώσει κάτι τέτοιο, δεν με έχει αποκαλέσει ποτέ κάποιος έτσι, νιώθω δέος και μόνο στη σκέψη αυτή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πέραν αυτών όμως που έπονται του τοκετού, με συναρπάζει γενικότερα η πορεία που ακολουθεί ο ανθρώπινος οργανισμός και οι αλλαγές στις οποίες υπόκειται. Ο χώρος φέρ’ ειπείν που δημιουργείται μέσα στην κοιλιά για το έμβρυο ή το μητρικό γάλα που αναπτύσσεται στο στήθος.
Απ’ την άλλη, αν δεν εξελιχθούν ομαλά τα πράγματα, πιθανόν αυτός ο εν δυνάμει ρόλος της «μαμάς» να ματαιωθεί.
Στο έργο υπάρχει μια φράση: «κάποια παιδιά χάνονται στο σκοτάδι». Ακούγοντάς το αυτό από τη γλυκύτατη γιαγιά, πραγματικά παρασύρθηκα και για λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα πως έχασα κάτι ή πως δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω κάτι. Στεναχωρήθηκα σαν να είχε συμβεί σε κάποιο δικό μου πρόσωπο. Η δίκη μου γιαγιά έλεγε πάντα «υπάρχουν και χειρότερα». Δεν ξέρω όμως αν αυτή η σκέψη μπορεί να απαλύνει τον πόνο ενός ζευγαριού που δεν μπορεί να τεκνοποιήσει ή που χάνει ένα παιδί. Σίγουρα όμως τότε υπάρχει ένας νέος ορίζοντας, αυτός της υιοθεσίας.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν σκέψεις που δεν με είχαν απασχολήσει ποτέ σε βάθος έως τώρα. Αδιαμφισβήτητα όμως το βίωμα του τοκετού και ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως παρουσιάζεται στο έργο, άνοιξε για εμένα έναν νέο κόσμο εσωτερικής αναζήτησης.
Νένα Δρογγίτη
Η Νένα Δρογγίτη αποφοίτησε από την Ανώτερα Δραματική Σχολή «Δήλος» το 2016. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις και δεν παραλείπει να εξελίσσεται διαρκώς παρακολουθώντας σεμινάρια υποκριτικής και μαθήματα.