Ο νεαρός Νεριτάν Ζιντζιρία παρουσιάζει στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία του «Χαμομήλι». Λίγες ημέρες πριν την προβολή, απάντησε στις ερωτήσεις του Culturenow.gr για τη νέα του δουλειά, το Φεστιβάλ αλλά και τα όνειρά του!
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη
Culturenow.gr: Αφορμή για την επικοινωνία μας η συμμετοχή σου με την ταινία «Χαμομήλι» στο 35ο Φεστιβάλ Ελληνικών ταινιών μικρού μήκους Δράμας. Πες μας λίγα λόγια για τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία σου.
Νεριτάν Ζιντζιρία: Σε μια απομονωμένη ακριτική περιοχή της βόρειας Μακεδονίας, κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες, μια ηλικιωμένη γυναίκα έρχεται αντιμέτωπη με την ταφή του άντρα της.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul.N.: Ποια συναισθήματα θα ήθελες να νιώσουν οι θεατές της συγκεκριμένης ταινίας;
N.Z.: Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί τους την ατμόσφαιρα μιας ασφυκτικής ερήμωσης.
Cul.N.: Για την πρώτη σου μικρού μήκους ταινία «Την Καλύτερη Νύφη», βραβεύτηκες, ως καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης, στο 31ο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας. Τι σημαίνει για σένα αυτή η διάκριση; Πόσο σημαντική είναι για το μέλλον;
N.Z.: Είχα την ψευδαίσθηση πως τα βραβεία μπορεί να βοηθήσουν στην χρηματοδότηση της επόμενης ταινίας. Τελικά εκείνο που μένει είναι μια γλυκιά γεύση από την στιγμή της βράβευσης και μια προσωπική ικανοποίηση. Η πραγματική διάσταση αυτών είναι μικρή.
Cul.N.: Πώς νιώθεις που συμμετέχεις σε ένα ιστορικό φεστιβάλ όπως αυτό της Δράμας;
N.Z.: Είναι ένα όμορφο και ζεστό φεστιβάλ και είναι μεγάλη μου χαρά που θα ξαναβρεθώ ανάμεσα σε καλούς φίλους.
Cul.N.: Πού φτάνουν τα όνειρά σου; Π.χ.: Θα ήθελες να συμμετέχεις σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού, να σκηνοθετήσεις μια μεγάλου μήκους ταινία;
N.Z.: Θα ήθελα να συνεχίσω να κάνω ταινίες με τους ανθρώπους που αγαπώ.
Cul.N.: Είσαι ένας νέος καλλιτέχνης που έχεις αντιμετωπίσει όμως ήδη σημαντικά προβλήματα όπως η μετανάστευση. Πώς βλέπεις τα πράγματα σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης, όπου πολλοί νέοι μεταναστεύουν με στόχο μια καλύτερη ζωή;
N.Z.: Η γενεσιουργός αιτία της κρίσης κρύβεται μέσα μας και η ανάγκη για αλλαγή είναι επιτακτική. Δυστυχώς δεν θα είναι εύκολο αλλά παρ’ όλα αυτά νιώθω ευτυχής που βρίσκομαι εδώ αυτή τη χρονική στιγμή και μου δίνεται η ευκαιρία να συνδράμω.
Ελπίζω μόνο όταν κοιτάω τον πατέρα μου και του λέω πως θα μείνω, να με καταλαβαίνει.