Netflix: Kακοποίηση, ομοφοβία και ρατσισμός μέσα από 6 συγκλονιστικά ντοκιμαντέρ

Κοινωνικό δίπολο

Η κοινωνία μας. Η διχόνοια. Η αδικία . Η ατιμωρησία. Οι διεφθαρμένες αρχές. Η κοινωνία μας. Η δικαιοσύνη. Η αλληλεγγύη. Τα δικαιώματα. Η ελευθερία. Τα ντοκιμαντέρ που επιλέξαμε, ταλανίζονται ανάμεσα σε αυτό το δίπολο. Τα εσωτερικά ερωτήματα που μας γεννιούνται; δεκάδες. Ένα σύστημα ισχυρών γεννάει τα θύματα της πατριαρχίας, του σεξισμού, της ομοφοβίας, της τρανσοφοβίας, του ρατσισμού. Κάποιοι τροφοδοτούν με κλειστά μάτια, με κλειστό στόμα, με κλειστή καρδιά, με αδειανό από συνείδηση μυαλό αυτό το μοτίβο. Ξαφνικά θυμηθήκαμε κάποια λόγια του Ελί Βίζελ, που είχαμε διαβάσαμε. «Πρέπει πάντα να διαλέγουμε πλευρά. Η ουδετερότητα βοηθάει πάντα τον καταπιεστή, ποτέ το θύμα. Η σιωπή ενθαρρύνει τον βασανιστή, ποτέ τον βασανιζόμενο. Όπου κάποιος διώκεται για την φυλή, την θρησκεία ή τις πολιτικές του θέσεις, αυτό το μέρος πρέπει να γίνει ο κέντρο του κόσμου.»

Είναι και αυτοί που θέλησαν και θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο μέσα από το σπάσιμο της σιωπής τους. Γι’αυτό δολοφονήθηκαν, χτυπήθηκαν, διαπομπεύτηκαν. Η πίστη μας στην ζωή, η πίστη μας στους εναπομείναντες ανθρώπους με την ουσιαστική σημασία της λέξης, σε αυτούς που δεν παρακολούθησαν στωικά από τον άνετο καναπέ του σπιτιού τους την αδικία, η πίστη μας στο ότι δεν θα ανεχτούμε να υπάρξουνε άλλα θύματα, μας οδήγησε στο να προτείνουμε ντοκιμαντέρ, τα οποία αντικατοπτρίζουν πλήρως την σαθρότητα , στην οποία δεν θέλουμε ποτέ να μοιάσουμε. Να μην ξεχάσουμε ποτέ για ποιους και για ποιες παλεύουμε. Να μην ξεχάσουμε τι αντιμαχόμαστε. Να θυμόμαστε για πάντα για τον απαλλαγμένο από όλα τα δεινά – από ανθρώπινα χέρια «δημιουργήματα» – κόσμο πολεμάμε. Ντοκιμαντέρ και σειρές ντοκιμαντέρ.

T.W : Βιασμός, κακοποίηση, ψυχολογική, σωματική βία.

Tell Me Who I Am

Δύο παιδιά θύματα των ίδιων τους των γονιών και όχι μόνο, εξαναγκάζονται σε σεξουαλικές πράξεις, υπό την απειλή. Ό ένας από τους δύο αδερφούς ο Άλεξ, παθαίνει αμνησία. Το μόνο που θυμάται είναι το πρόσωπο του δίδυμου αδερφού του, Μάρκους. Ο Μάρκους, μη μπορώντας να αποκαλύψει την φρίκη της παιδικής τους ηλικίας, δημιουργεί ένα όμορφο ψέμα για να του εξιστορήσει. Θα μάθει την αλήθεια;

Inside The World’s Toughest Prisons

Ένας πρώην καταδικασμένος και φυλακισμένος για ένα έγκλημα το οποίο δεν διέπραξε, γυρνάει τις φυλακές όλου του κόσμου, ώστε να μας μεταφέρει την εικόνα του σωφρονιστικού συστήματος της εκάστοτε χώρας, την οπτική πλευρά των φυλακισμένων, την έγκλειστη ζωή τους εντός των κελιών, το πώς αντιμετωπίζονται και πως αντιμετωπίζουν την κοινωνία. Οι αντιθέσεις των φυλακών, ανάλογα την χώρα, γιγάντιες. Το συμπέρασμα είναι, πως ακόμα και στην πιο «μαλακή» φυλακή του κόσμου να εκτίει κάποιος την ποινή του, η ανελευθερία είναι «δολοφόνος» της ψυχής.

Τζέφρι ‘Επσταιν: Βρώμικα Πλούτη

Τα θύματα του αιμοβόρου Τζέφρι ‘Επσταιν, πλέον καταδικασμένου εγκληματία, ο οποίος έχει διαπράξει σωρεία σεξουαλικών εγκλημάτων διηγούνται πως ο ίδιος εκμεταλλεύονταν την δύναμη του και τα πλούτη του, για να κακοποιεί σεξουαλικά «ανενόχλητος» από τις αρχές.

When they see us

Δεν θα το χαρακτηρίζαμε ακριβώς ντοκιμαντέρ, αλλά μια ρεαλιστικά γυρισμένη σειρά βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Στο Χάρλεμ, μια γυναίκα η οποία κάνει τζόκινγκ βιάζεται. Οι αστυνομικές αρχές χωρίς στοιχεία, επιδιώκουν με ψυχολογικό πόλεμο να συνδέσουν το έγκλημα με μια παρέα νεαρών έγχρωμων παιδιών. Τα παιδιά, καταδικάζονται. Όχι επειδή διέπραξαν κάποιο έγκλημα, αλλά γιατί η κοινωνία, οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές έπλεαν στο ρατσιστικό δηλητήριο και το μένος.

Όντρι και Ντέιζι

Δύο έφηβες βιάζονται. Οι βιαστές τους και οι παρόντες εγκληματίες που σώπασαν, βιντεοσκοπούν τις φρικαλέες αυτές στιγμές και τις δημοσιεύουν στα social media. Μια κοινωνία ολόκληρη όπως και οι αστυνομικές αρχές κατηγορούν τα θύματα. Οι θύτες , αθωώνονται. Τα θύματα και οι οικογένειες τους, αντί για υποστήριξη λαμβάνουν απειλές, χωρίς ποτέ να βρούνε το δίκιο τους ούτε νομικά ούτε και μέσα στην κοινωνία.

The Death and Life of Marsha P. Johnson

H Draq Queen, Marsha P Johnson, ενεργή ακτιβίστρια για τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας αλλά και με πολιτικές δράσεις , δολοφονείται. Η αστυνομία αποφάνθηκε πως είναι αυτοκτονία. Αυτή η «πρόχειρη» γνωμάτευση, φυσικά και δεν πείθει τους ανθρώπους της, η οποίοι μιλούν ξεκάθαρα για δολοφονία. Στον δρόμο οργανώνονται κινητοποιήσεις που ζητούν δικαιοσύνη. Το αστυνομικό τμήμα, αναγκάζεται να ξανά ανοίξει την υπόθεση.