Στον πρώτο όροφο του Μουσείου Ελληνικού Πολιτισμού, οι καλλιτέχνες Νικομάχη Καρακωστάνογλου και Ηλίας Παπαηλιάκης σχεδίασαν, σε συνεργασία με την Πολύνα Κοσμαδάκη, έναν εικαστικό διάλογο με τις συλλογές νεοελληνικής – λαϊκής τέχνης. Η διαδρομή που προτείνουν προσκαλεί τον θεατή σε στάσεις – στιγμές συνομιλίας με τα μόνιμα εκθέματα του Μουσείου, φωτίζοντας τις αστείρευτες εκφράσεις του μέρους και του όλου στην ελληνική λαϊκή παράδοση. Ο κόσμος, η μνήμη, ο χρόνος, ο εαυτός και ο άλλος, το μυστικό, ο θεός και το σκοτεινό μεταφυσικό, παίρνουν μορφή, χρωματίζονται, αποκτούν υλικότητα και σχηματοποιούνται σε σύνδεση με κάθε φάση της ελληνικής πολιτισμικής περιπέτειας, έτσι όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από λαϊκά τεχνουργήματα, αντικείμενα και φορεσιές. Τα είκοσι περίπου έργα από πηλό, χαρτί, νήμα και χρώματα, έχουν φτιαχτεί ειδικά για τον μουσειακό χώρο, με αναφορά σε συγκεκριμένα αντικείμενα ή σύνολα αντικειμένων της μόνιμης έκθεσης. Το νερό, η εστία, το χώμα, το ιερό, ο ναός, η πόλη και η εξοχή, ο διάκοσμος, ο διαβάτης, ο φύλακας, ο άγγελος και το πεπρωμένο είναι μερικά από τα στοιχεία μιας αφήγησης ή μύησης, που γεννιέται με το λαϊκό τραγούδι Τι καλά λέει το αηδόνι.
Πρόκειται για ένα είδος εγκατάστασης στο χώρο που αξιοποιεί τις άρρηκτες συνδέσεις εργασίας με την ύλη και εξιστόρησης γεγονότων αλλά και μύθων, για να κατασκευάσει ένα εκφραστικό σύστημα που καθιστά απτή, ορατή την συνάντηση, την πολυμορφία, την πολυχρονικότητα, τον αισθητηριακό διάλογο. Η συνεργατική διαδικασία από την οποία προέκυψε η συγκεκριμένη έκθεση, ενισχύει τον αναστοχασμό και την κατανόηση του εαυτού μέσω των εκφραστικών και μορφοπλαστικών χαρακτηριστικών.