Νίκος Κατράκης : Το έργο του Πιραντέλλο παραμένει βαθύτατα ανθρώπινο

Ο Χώρος Τέχνης Ασωμάτων παρουσιάζει το έργο του Πιραντέλλο, «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» σε σκηνοθεσία του Νίκου Κατράκη. Ο πολυπράγμων νέος σκηνοθέτης μας

μιλά για την παράσταση, τις επαγγελματικές του αγάπες εκτός από το θέατρο και αναφέρει για το έργο «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» πως, μπορεί μεν να καταπιάνεται με εγκεφαλικές ακροβασίες αλλά παραμένει βαθύτατα ανθρώπινο.

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

CultureNow.gr: Ο Χώρος Τέχνης Ασωμάτων παρουσιάζει το έργο του Πιραντέλλο, «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» σε δική σας σκηνοθεσία. Είναι η πρώτη φορά που καταπιάνεστε σκηνοθετικά με τον Πιραντέλλο; Πώς καταλήξατε σε αυτή την επιλογή;

Νίκος Κατράκης: Σας ευχαριστώ για την ερώτηση, γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να πω ότι το «6 πρόσωπα…..» είναι το αγαπημένο μου θεατρικό έργο! Και ο Πιραντέλλο ένας από τους κορυφαίους δραματουργούς. Είναι ένα έργο που μπορεί μεν να καταπιάνεται με εγκεφαλικές ακροβασίες αλλά παραμένει βαθύτατα ανθρώπινο.

Ταυτόχρονα  μιλά και για την θεατρική τέχνη και μοιραία για τους ρόλους που όλοι οι άνθρωποι υποδυόμαστε στην ζωή μας. Και όχι μόνο οι ηθοποιοί στην σκηνή. Σαν σκηνοθέτης , επαγγελματικά δηλαδή , είναι η πρώτη φορά που μου δίνεται αυτή η ευκαιρία.

Έχω κάνει όμως μεγάλη σπουδή πάνω στο έργο καθώς είχα την τύχη να μαθητεύσω δίπλα στον Δημήτρη Μαυρίκιο, που εκτός από κορυφαίος σκηνοθέτης είναι και μέγιστος εντρυφιστής του Πιραντέλλο και του συγκεκριμένου έργου! Το αγαπώ πολύ αυτό το έργο, με γοητεύει, είναι ανεξάντλητος ο πλούτος των νοημάτων του και μπορώ να το ανεβάσω και σε άλλες εκδοχές. Πράγμα που σκοπεύω να κάνω στο μέλλον!

Cul.N.: Εκτός από σκηνοθέτης συμμετέχετε στην παράσταση και με την ιδιότητα του ηθοποιού. Πείτε μας δυο λόγια για το ρόλο σας. Πώς θα περιγράφατε τη διττή αυτή εμπειρία – της σκηνοθεσίας και της υποκριτικής – σε μία παράσταση γενικά και πώς λειτούργησε σε εσάς στη συγκεκριμένη περίπτωση;

ΝΚ: Πράγματι συμμετέχω στην παράσταση με το ρόλο του σκηνοθέτη θιασάρχη, ενώπιον του οποίου, εμφανίζονται τα 6 ημιτελή θεατρικά πρόσωπα, σε μία προσπάθεια να τον πείσουν να τους επιτρέψει να ζωντανέψουν το δράμα τους επί σκηνής. Η αλήθεια είναι ότι ο αγαπημένος μου ρόλος είναι αυτός του γιου.

Αρχικά είχα αποφασίσει να μην παίζω στο έργο ώστε να μπορώ να επικεντρωθώ απερίσπαστος στην σκηνοθεσία. Μία ξαφνική αποχώρηση όμως ενός εκ των ηθοποιών του θιάσου και η επιτακτική ανάγκη αντικατάστασής του με οδήγησε στην απόφαση να κρατήσω εγώ αυτόν τον ρόλο. Είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερη η πίεση αλλά το αποτέλεσμα αξίζει γιατί εισπράττω απευθείας από το κοινό τις πρώτες του εντυπώσεις. Προσπαθώ βέβαια όταν είμαι στην σκηνή να συγκεντρώνομαι στον ρόλο και να μην με απασχολούν τα τόσα άλλα θέματα που έχουν να κάνουν με μία παράσταση.

Cul.N.: Στην παράσταση του συγκεκριμένου έργου, ποια σκηνοθετικά προβλήματα αντιμετωπίσατε και πώς; Ποιος είναι για εσάς ο κεντρικός θεματικός άξονας της … παράξενης αυτής ιστορίας του έργου;

NK: Είναι η αβεβαιότητα που διέπει την ανθρώπινη ύπαρξη. Η βαθιά πεποίθηση ότι τίποτα δεν ορίζει ο άνθρωπος από αυτά που νομίζει ότι του ανήκουν. Ούτε και τον εαυτό του αφού όπως λέει και ο Πιραντέλο σήμερα μπορεί να είναι αυτός και αύριο κάποιος άλλος!

Cul.N.: Σε ποιο θέμα – θέματα του έργου επικεντρώσατε περισσότερο την προσοχή σας και με ποιους τρόπους προσπαθήσατε να το αναδείξετε στην παράστασή σας;

NK: Κατ’ αρχήν θέλησα να βάλω σε μία συγκεκριμένη -και διαφορετική- συνθήκη τον καθένα από τους ήρωες του έργου. Επίσης με προβλημάτισε το κινησιολογικό κομμάτι αλλά και ο φωτισμός των προσώπων. Ήθελα τα πρόσωπα να κινούνται  σε μία καθαρά σχηματική φόρμα αλλά να υπάρχει και μία αμεσότητα που είναι απαραίτητη σήμερα στο θέατρο. Προβλήματα; Κάποια χωροταξικά ζητήματα που με απασχολούσαν ξεπεράστηκαν με την δημιουργία μίας δεύτερης υπερυψωμένης σκηνής που μου έλυσε τα χέρια.

Cul.N.: Εκτός από το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έχετε ασχοληθεί και με τη δημοσιογραφία. Πώς προέκυψε αυτή η ενασχόληση; Η δημοσιογραφία προηγείται χρονικά και πώς διαδέχεται η μία ιδιότητα την άλλη;

ΝΚ: Ναι έχω εργαστεί ως δημοσιογράφος πάνω από 12 συναπτά έτη σε καθημερινή βάση στην λεγόμενη μάχιμη δημοσιογραφία και δη στο δικαστικό ρεπορτάζ. Έναν τομέα τόσο νευραλγικό αφού στην Ελλάδα όλες οι υποθέσεις καταλήγουν στα Δικαστήρια. Φοιτούσα ταυτόχρονα σε σχολή δημοσιογραφίας -μέσων μαζικής ενημέρωσης και σε δραματική σχολή. Προηγήθηκε χρονικά η επαγγελματική ενασχόληση με την δημοσιογραφία (η οποία δεν έχει τελειώσει) και ακολούθησε η συγγραφή σεναρίου και θεατρικού έργου. Είναι και τα δύο… παιδιά μου. Δεν υπάρχει ασυμβίβαστο όταν υπάρχει η κλίση!

Cul.N.: Η διάθεση για έρευνα και η ιδιότητα του δημοσιογράφου σας έχουν «επηρεάσει» στη σκηνοθετική αλλά και συγγραφική – γιατί έχετε ασχοληθεί και με τη συγγραφή σεναρίου – ματιά ;

ΝΚ: Πάνω από όλα αυτό που με χαρακτηρίζει είναι η δίψα για την αλήθεια και την πραγματική αγάπη. Οπότε υπό αυτό το πρίσμα ούτε η δημοσιογραφική έρευνα ούτε τίποτα άλλο μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιρροή στην «ματιά» μου πάνω στα πράγματα! Οφείλω όμως να πω ότι χάρη στην δημοσιογραφία ξέρω κάθε φορά με ποιους έχω να κάνω. Και είναι σημαντικό και αυτό.

Cul.N.: Μετά το «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» έχετε κάποια άλλα επαγγελματικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

ΝΚ : Την επόμενη σαιζόν θα σκηνοθετήσω ,αν όλα πάνε κατ’ ευχήν ,την «Δεσποινίδα Μαργαρίτα» και ένα σύγχρονο Ελληνικό δικό μου έργο , το οποίο , έχω σχεδόν ολοκληρώσει. Επίσης σε λίγες μέρες αρχίζουμε γυρίσματα για μία σειρά που έχω γράψει για το WEB. Και ελπίζω να πάνε καλύτερα τα πράγματα στην οικονομία  και να  υπάρξει ανάκαμψη της τηλεοπτικής μυθοπλασίας γιατί η δυναμική της τηλεόρασης με προκαλεί πάντα!